Οι πρόσφατες εξελίξεις σε Ευρωπαϊκό επίπεδο που δείχνουν, αφενός ότι τα μικτά κέρδη της ΟΠΑΠ θα φορολογηθούν και αφετέρου ότι το μονοπώλιο θα καταστεί σύντομα παράνομο, ξαναφέρνουν τη λογική, ως επικρατέστερη εναλλακτική προσέγγιση στη λειτουργία και το μέλλον της εταιρίας.
Οι μεγαλύτεροι από σας θυμάστε τις αθώες μέρες ΤΟΥ ΟΠΑΠ, του ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ για τον αθλητισμό και τον πολιτισμό, την εποχή που το δελτίο "ΠΡΟ-ΠΟ" ήταν τρίπτυχο και είχε καρμπόν. Σταδιακά εξελίχθηκε ΣΤΗΝ ΟΠΑΠ, την ανώνυμο εταιρία των περίεργων συμβάσεων, της αλαζονείας των διοικούντων του, της εκμετάλλευσης μιας κληρονομημένης (καλά νοούμενης τότε) μονοπωλιακής θέσης.
Η ΟΠΑΠ Α.Ε. είναι μια ιδιωτική εταιρία με ξένα funds να ελέγχουν την πλειοψηφία των μετοχών και να απολαμβάνουν τα κέρδη της. Για κάθε ευρώ που εισπράττει το κράτος, δύο πηγαίνουν σε ιδιώτες.
Η πρωτογενής δραστηριότητα της εταιρίας (το μικτό κέρδος από τζόγο) παραμένει αφορολόγητη, κόντρα στη διεθνή πρακτική. Δηλαδή το κράτος επιλέγει να μην εισπράττει το 100% από φόρους στοιχηματισμού, για να μην μειωθεί το μέρισμά του που όμως είναι μόνο 34% από ότι μένει...
Η ΟΠΑΠ κατέληξε να είναι μια από τις πιο κερδοφόρες εταιρίες τζόγου στον κόσμο. Πώς έγινε αυτό; Με δίκαιες αποδόσεις; Με χορηγίες; Με σεβασμό στις "ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες"; Χωρίς να ωθείται ένα ολόκληρο έθνος συστηματικά στον εθισμό;
Η ΟΠΑΠ (από τους μεγαλύτερους διαφημιζόμενους στη χώρα) παραμυθιάζει την κοινή γνώμη με ενέργειες δήθεν κοινωνικής ευθύνης, που αφορούν δυο κατηγορίες χορηγιών: Ψίχουλα σε σοβαρούς αποδέκτες και τεράστια ποσά με καθαρό όμως εμπορικό ανταποδοτικό όφελος και ιμπεριαλιστικούς όρους εξασφάλισης αποκλειστικότητας.
Το καλά στημένο μιντιακό δίκτυο, φροντίζει να την αβαντάρει ως κρατική, με νόμιμο μονοπώλιο και υπέρ του δημοσίου συμφέροντος. Είναι αυτοί που το μόνο που "διάβασαν" στην χθεσινή πρόταση του γενικού εισαγγελέα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στην υπόθεση αμφισβήτησης του μονοπωλίου, είναι ότι η σχετική κρίση εναπόκειται στην ελληνική δικαιοσύνη (μερικοί δε έκαναν λάθος και στο όνομα του ίδιου του εισαγγελέα)!
Ο κύριος Jan Mazak λοιπόν (και όχι η κυρία Eleanor Sharpston) δημοσίευσε τη γνώμη του (διαβάστε ΕΔΩ ολόκληρο το κείμενο) για το πώς πρέπει το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) να ερμηνεύσει την Ευρωπαϊκή Συνθήκη στη σχετική υπόθεση.
Ο άνθρωπος έγραψε ότι η χορήγηση μονοπωλίου στην ΟΠΑΠ είναι δικαιολογημένη μόνο εφόσον εξυπηρετούνται οι σκοποί της μείωσης των προσφερομένων παιγνίων και η καταπολέμηση της σχετικής με τον τζόγο εγκληματικότητας. Η γνώμη του είναι ότι όσον αφορά στη μείωση των προσφερομένων παιγνίων, η Ελληνική νομοθεσία ΔΕΝ αντανακλά αυτές τις ανησυχίες.
Ότι είναι προφανές από τις πληροφορίες που παρείχε το ΣτΕ και οι διάδικοι, πως οι δραστηριότητες της ΟΠΑΠ ΔΕΝ υπόκεινται σε αυστηρό έλεγχο από τις αρχές, ΟΥΤΕ περιορίζονται αποτελεσματικά από το νομικό πλαίσιο. Τέλος συμφωνεί με την άποψη της πλειοψηφίας του ΣτΕ ότι το μονοπώλιο αυτό ΔΕΝ μπορεί να θεωρηθεί ότι επιδιώκει ελεγχόμενη ανάπτυξη.
Ο Γενικός Εισαγγελέας κατέληξε γράφοντας ότι αν το ΣτΕ κρίνει πως το μονοπώλιο δεν είναι συμβατό με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία (πράγμα εξαιρετικά πιθανό να συμβεί), τότε η σχετική νομοθεσία δεν μπορεί να συνεχίσει να ισχύει.
Τώρα το ότι ανακάλυψε η ΟΠΑΠ θετικά στοιχεία στην παραπάνω γνώμη του εισαγγελέα μπορεί να εξηγηθεί μόνο από την κεκτημένη ταχύτητα αλαζονείας και ανευθυνότητας που χαρακτήριζε τις πρόσφατες διοικήσεις της εταιρείας (ας μην καταλογίζουμε από τώρα ευθύνες στη νέα).
Ας μάθει από αυτά τα αντιπαραδείγματα η νέα διοίκηση της ΟΠΑΠ κι ας κουμπωθεί λίγο.
Δεν χρειάζεται η παραπλάνηση του επενδυτικού κοινού με ανακοινώσεις για το μονοπώλιο, επίγειο ή διαδικτυακό, όταν αμφισβητείται έντονα το πρώτο και κανείς δεν έχει καταλάβει πώς απέκτησε το δεύτερο.
Παρεμπιπτόντως, ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της πρακτικής της ΟΠΑΠ εξελίχθηκε μέσα στο ίδιο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τον περασμένο Ιούνιο. Οι δικηγόροι που εκπροσώπησαν την εταιρία (Γανωτής και Γεραπετρίτης) ισχυρίστηκαν ότι η ΟΠΑΠ ΔΕΝ ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΙ το πιο εθιστικό (όπως το αποκάλεσαν) παιχνίδι της εταιρίας, το ΚΙΝΟ.
Αν παρακολουθήσατε την περασμένη αγωνιστική το ματς ΑΕΚ-Άρης από το ΟΑΚΑ θα είδατε... ή μάλλον δεν θα είδατε τίποτε άλλο παρά λογότυπα του (κατά τα άλλα μη διαφημιζόμενου) παιχνιδιού.
Τέλος μια άλλη παρανόηση μερίδας του τύπου. Η εξίσωση του καθεστώτος με τη φορολόγηση κατά 30% των μικτών κερδών της ΟΠΑΠ και την επιβολή φόρου κερδών 10% στους παίκτες, ήταν όντως αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης της Κυβέρνησης με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά όχι για την εξασφάλιση του μονοπωλίου της ΟΠΑΠ.
Ο "συμβιβασμός" έγινε για να γλυτώσει η ΟΠΑΠ και η Ελληνική Δημοκρατία από μια βαριά και μακροχρόνια υπόθεση παράνομων κρατικών ενισχύσεων. Κάτι που αναγνωρίζει σε σημερινή (Παρασκευή 21/9) ανακοίνωσή της η ΟΠΑΠ, πέφτοντας όμως σε μια μεγάλη αντίφαση. Η ΟΠΑΠ λέει ότι έχει μονοπώλιο, αλλά και ότι εξαλείφθηκε "οποιοσδήποτε κίνδυνος καταλογισμού πιθανής κρατικής ενίσχυσης".
Μα... κρατική ενίσχυση θα ήταν μόνο αν υπήρχε άνιση φορολογία με τους ανταγωνιστές της. Κι αν έχει όντως μονοπώλιο η ΟΠΑΠ, πού τους βρήκε τους ανταγωνιστές;
Ας κλείσουμε θετικά. Όλα αυτά συμπίπτουν χρονικά με την πιο αποφασιστική προσπάθεια πώλησης του εναπομείναντος ποσοστού στην ΟΠΑΠ.
Οι επενδυτές καλούνται να βάλουν εκατοντάδες εκατομμύρια (ας ξεχάσουμε τα δις) και θέλουν να ξέρουν τι αγοράζουν με βεβαιότητα. Προτιμούν να πάρουν μια εταιρία που φορολογείται δίκαια και όχι μια αφορολόγητη που θα την κυνηγάνε μετά από χρόνια να πληρώσει αναδρομικά. Θέλουν να ξέρουν ότι αγοράζουν ένα υγιή κολοσσό, έστω κι αν λειτουργεί σε ανταγωνιστικό περιβάλλον, παρά να πρέπει να υπερασπίζονται ένα μονοπώλιο που έχει τόση σχέση με τις ευρωπαϊκά αποδεκτές προϋποθέσεις, όσο είχαν οι πρόσφατες διοικήσεις της ΟΠΑΠ με τη χρηστή διοίκηση.
http://www.gazzetta.gr/podosfairo/article/327585-monopolio-opap-titloi-teloys