Πριν από δύο χρόνια, ο πρώην Π/Θ Παπανδρέου είχε δηλώσει ότι οι γερμανικές αποζημιώσεις είναι για την Ελλάδα ένα ανοικτό θέμα… Η κατάσταση δεν έχει αλλάξει πολύ. Την ώρα όμως που η Ελλάδα συζητά για ένα γ’ πακέτο βοήθειας, το ΥπΟικ επαναφέρει το θέμα των αποζημιώσεων.
Από ελληνικής απόψεως είναι μία κατανοητή στάση. Σε τελική ανάλυση πολλοί καθιστούν τη γερμανική κυβέρνηση υπεύθυνη για την αυστηρή πολιτική λιτότητας, ενώ η απαίτηση για επανορθώσεις είναι δημοφιλής μεταξύ των πολιτών. Κάθε χρόνο γίνονται νέοι υπολογισμοί για το ύψος των επανορθώσεων, με το ποσό να ανέρχεται τώρα, κατά τον ελληνικό Τύπο, στο
€300 δις. «Απαιτήσεις υπήρχαν πάντοτε. Ωστόσο, πολλές φορές καταβλήθηκαν ποσά», δηλώνει ο H. Richter, καθηγητής σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, ο οποίος εξηγεί πως από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά έχουν καταβληθεί στην Ελλάδα κατά καιρούς κάποια ποσά, αλλά κατά την άποψή του, οι Έλληνες επέδειξαν μεγάλη αμέλεια στην αξιοποίηση των χρημάτων.
Όλα αυτά τα χρήματα χάθηκαν. Γιατί λοιπόν εγείρονται εκ νέου αξιώσεις; Ο Richter το αποδίδει σε εσωπολιτικά κίνητρα. Η τρόικα θέλει να απολυθούν 150.000 δημόσιοι υπάλληλοι και η οργή στους δρόμους μεγαλώνει. «Είναι προσπάθεια μετατόπισης της οργής των πολιτών προς το εξωτερικό». Η Αθήνα σχεδιάζει να έχει το αποτέλεσμα της αρμόδιας επιτροπής εργασίας μέχρι το τέλος της χρονιάς. Μέχρι τότε όμως θα έχει αποφασιστεί ένα γ’ πακέτο βοήθειας, σημειώνει η ε/φ.
«ΠΩΣ Η ΤΡΟΙΚΑ ΠΑΖΑΡΕΥΕΙ ΓΙΑ ΤΑΝΚΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ».
Με αυτό τον τίτλο, η Zeit-Online δημοσιεύει άρθρο του Ζ. Ζαχαράκη ο οποίος σχολιάζοντας την άρνηση των διεθνών δανειστών να εγκρίνουν το σχέδιο λιτότητας της ελληνικής κυβέρνησης, επισημαίνει ότι η τρόικα προτιμά να επιβληθούν περικοπές στις συντάξεις, παρά στις στρατιωτικές δαπάνες. Η τρόικα επιρρίπτει στην κυβέρνηση ότι θέλει να μεταθέσει και όχι να περικόψει μισό δις ευρώ για στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Μέχρι τώρα ο στρατός βρισκόταν στις χαμηλότερες θέσεις της λίστας με τις προτεραιότητες του προγράμματος περικοπών. Η αιτιολογία είναι η τουρκική απειλή, η οποία εξακολουθεί να είναι μεγάλη, παρόλο που οι δύο χώρες είναι εδώ και δεκαετίες σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ. Έτσι, οι περικοπές αντί να κατευθύνονται στους εξοπλισμούς γίνονται κυρίως στο κοινωνικό κράτος, στις συντάξεις και το επίδομα ανεργίας, αλλά και στη Δημόσια Διοίκηση.
Κάποια δε από τα κόμματα που συμμετέχουν στην κυβέρνηση αρνούνται να συναινέσουν σε νέες περικοπές στον κοινωνικό τομέα. Σύντομα όμως και αυτή η αντίσταση μάλλον θα καμφθεί, παρατηρεί ο Ζαχαράκης