Την ανάγκη να καταβληθεί στο σύνολό της η δόση των 31,5 δισ. ευρώ υπογράμμισε ο πρωθυπουργός κατά την παρέμβασή του στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Οσοι γνωρίζουν τα τεκταινόμενα στο παρασκήνιο, αντιλαμβάνονται την αγωνία και την ανησυχία του. Καθώς περνούν οι μέρες χωρίς συμφωνία με την τρόικα, γινόμαστε μάρτυρες ψευτοπαλικαρισμών, που μπορεί να ικανοποιούν την κοινή γνώμη στο εσωτερικό, αλλά εκθέτουν την κυβέρνηση στο εξωτερικό. Και ο κ. Σαμαράς το γνωρίζει.
Την περασμένη Τρίτη και ενώ βούιζε η Ελλάδα για την «ηρωική αντίσταση» του υπουργού Εργασίας, ο Πολ Τόμσεν προσπαθούσε απεγνωσμένα να πείσει ότι «όλα έβαιναν καλώς», ότι «σημειώθηκε ικανοποιητική πρόοδος που οδηγούσε σε συμφωνία» και ότι «δεν έγινε ποτέ και κανένας καβγάς» (με τον κ. Βρούτση). Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι ενώ ο κ. Τόμσεν συνομιλεί σχεδόν σε καθημερινή βάση με την κ. Κριστίν Λαγκάρντ, δεν το έπραξε την ώρα κατά την οποία οι υπουργικοί συνεργάτες τον έφεραν να εγκαταλείπει εσπευσμένα το υπουργείο για να της τηλεφωνήσει...
Και όμως. Οι συνεργάτες του κ. Βρούτση είχαν πείσει -μέσω των ΜΜΕ- τον ελληνικό λαό ότι οι διαπραγματεύσεις οδηγούνταν σε κατάρρευση, διότι η τρόικα απαιτούσε «σφαγή» στον τομέα της αγοράς εργασίας. Μπορεί να έχουν έτσι τα πράγματα, αλλά όταν συνοδεύονται από υπερβολές για «μάχες» με τους εκπροσώπους της τρόικας, ο υπουργός Εργασίας χάνει όλα τα δίκια του. Διότι δεν συγκρούστηκε με τον κ. Τόμσεν και τους υπολοίπους της τρόικας, και προσωπικά αμφιβάλλω για την αλήθεια των ισχυρισμών του.
Τα παραπάνω μού θυμίζουν το ίδιο σκηνικό που έστησε ο προκάτοχος του υπουργού Εργασίας, ο «εργατοπατέρας» κ. Κουτρουμάνης, ο οποίος είχε πείσει τον ελληνικό λαό πως έσωσε τον 13ο και τον 14ο, όταν αρκετοί γνωρίζαμε πως το θέμα έθεσε πρώτη η Αθήνα. Ενα είναι σίγουρο. Οτι η «δαιμονοποίηση» του κ. Τόμσεν δεν βοηθά την ελληνική προσπάθεια. Τη χαντακώνει.
ΕΘΝΟΣ