Σε αγαστή φυσικά συνεργασία με το πολιτικό σύστημα που ήθελε πελάτες και δεν έπρεπε να τους κακοκαρδίσει. Κι έτσι φτάσαμε ως εδώ. Έπρεπε να έρθει η κρίση για να αποκαλυφθούν οι απίστευτες ρεμούλες και τα κόλπα για την κατασπατάληση του κρατικού κορβανά. Έπρεπε να φτάσουμε στον πάτο για να ανακαλύπτουμε κάθε μέρα κι από ένα σκάνδαλο που διαρκούσε επί χρόνια, που κάποιοι το γνώριζαν αλλά δεν έλεγαν και δεν έκαναν τίποτε.
Χθες λοιπόν μάθαμε ότι οι καταναλωτές καυσίμων, δηλαδή όλοι μας πληρώνουμε εισφορά 0,495% επί της χονδρικής τιμής των καυσίμων που αγοράζουν οι πρατηριούχοι από τις εταιρείες. Αυτή η εισφορά φτάνει στον τελικό καταναλωτή και παρακρατείται για την ενίσχυση του επικουρικού ταμείου των πρατηριούχων. Βρέθηκε λοιπόν ο Γ. Βρούτσης να καταθέσει τροπολογία με την οποία καταργείται αυτή η εισφορά κι έτσι θα υποχωρήσει κάπως η τιμή.
Μάθαμε επίσης, μετά από έρευνα που έκανε η υφυπουργός Υγείας, Φ. Σκοπούλη, ότι επί χρόνια γινόταν απίστευτες σπατάλες στις δομές υγείας και στις ΜΚΟ που υπάρχουν στο χώρο της ψυχικής υγείας.
Τα παραδείγματα εντυπωσιακά: Δομή ψυχικής υγείας με απολογισμό 380.000 ευρώ δεν παρείχε καμία υπηρεσία υγείας. ΜΚΟ με προϋπολογισμό 6,3 εκατ. ευρώ είχε 31 υπαλλήλους και 14 λογιστές. ΜΚΟ με περίπου παρόμοιο προϋπολογισμό, 6,3 εκατ. ευρώ η μία και 6,7 εκατ. ευρώ η άλλη φαίνεται να λειτουργούν η πρώτη με 31 διοικητικούς υπαλλήλους και 14 λογιστές, ενώ η δεύτερη με 14 διοικητικούς και 5 λογιστές. Ξενώνας διαθέτει έξι ψυχολόγους, ενώ διοικητικός υπάλληλος αμείβεται με 63.000 το χρόνο (4.500 ευρώ μηνιαίως), επιστημονικός υπεύθυνος ΠΕ γιατρός με 70.000 ευρώ (5.000 ευρώ/μηνα), Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Βοηθός Νοσηλεύτρια με 40.000 ευρώ (2850/μήνα).
Μέσα στην κρίση μάθαμε επίσης ότι οι οδηγοί λεωφορείων έπαιρναν επίδομα έγκαιρης παράδοσης του οχήματος, οι οδηγοί των τρόλεϊ έπαιρναν «κερατοεπίδομα», δηλαδή λεφτά για να βάζουν το κοντάρι του οχήματος όταν βγαίνει από το καλώδιο.
Μάθαμε ότι στον ΟΠΑΠ 235 υπάλληλοι έπαιρναν 20 μισθούς το χρόνο και πριμ παραγωγικότητας που θα ζήλευαν golden boys της Wall Street.
Μας είπαν για τους υπαλλήλους της Βουλής που έπαιρναν απίστευτα χρήματα και που παρά τις μεγάλες περικοπές που τους έχουν γίνει είναι ακόμη «χρυσοί» εργαζόμενοι.
Ανακαλύψαμε επίσης ότι στη ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ πρώην συνδικαλιστής είχε ιδιωτικό γραφείο εξυπηρέτησης κοινού μέσα στα κεντρικά της ΔΕΗ. Κι ότι συνδικαλιστές έπαιρναν εκατομμύρια ευρώ από τη διοίκηση για να κάνουν συνέδρια και ταξίδια (τ΄ ακούς Φωτόπουλε).
Μας είπαν ότι μερικές χιλιάδες συνταξιούχοι παίρνουν σύνταξη που δεν δικαιούνται επί χρόνια. Γιοι και κόρες κρατούσαν «ζωντανούς» τους γονείς αν και είχαν πεθάνει. Τυφλοί έπαιρναν επιδόματα αλλά οδηγούσαν και κουφοί πληρώνονταν αλλά είχαν ακοή… γάτας.
Απίστευτη ρεμούλα σε όλη τη δημόσια διοίκηση και τεράστιος αριθμός παραδειγμάτων για το τι συνέβαινε επί χρόνια με τα λεφτά που παίρναμε και δανεικά μάλιστα.
Βέβαια, δεν έχει νόημα να μιλήσουμε για τις άλλες, τις μεγάλες ρεμούλες με τα δημόσια έργα και τους εργολάβους που έκαναν περιουσίες, με τους εθνικούς νταβατζήδες, τους προμηθευτές στις τηλεπικοινωνίες, τον ΟΠΑΠ, το σκάνδαλο στα καύσιμα, τις μίζες στους εξοπλισμούς και πολλά άλλα.
Προς θεού, δεν εξισώνονται οι τεράστιες κομπίνες και τα εκατομμύρια που χάθηκαν σε σκάνδαλα τύπου Siemens με τις καθημερινές απάτες για ένα μισθό και μια σύνταξη ή ένα επίδομα.
Είναι όμως όλα αυτά ένα δείγμα για το πώς έφτασε η Ελλάδα να ικετεύει τη Μέρκελ να τη σώσει.
Δε μας φταίει λοιπόν κανένας ή μάλλον μας φταίνε αλλά πρώτα απ’ όλα φταίει το κακό μας το κεφάλι και η νεοελληνική κουτοπονηριά. Όταν στην μεταπολιτευτική Ελλάδα το κυρίαρχο σύνθημα ήταν «ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε, ό,τι αρπάξει ο κ… μας», τότε μπορούμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει σήμερα.
Αριστερός Ψάλτης
http://www.antinews.gr/2012/10/09/183182