Το να έχει κανείς άποψη για τα πράγματα είναι πλεονέκτημα στη ζωή. Αρκεί η άποψη που έχει να είναι αυθεντική και να μην επιχειρεί να «κουκουλώσει» κάποιο μειονέκτημα ή ελάττωμα. Διότι εκεί τα πράγματα γίνονται πραγματικά κωμικοτραγικά.
Για παράδειγμα, όσοι έχουμε κάτι παραπάνω σε κιλά, φοράμε στενά πουκάμισα «από άποψη». Το ίδιο συμβαίνει και με τους κοντούς, που δεν φοράνε τακούνια και πλατφόρμες «από άποψη».
Κατά τον ίδιο τρόπο βγήκε πάλι ο Αλέξης στο CNN και αυτή τη φορά μίλησε ελληνικά. Προφανώς «από άποψη». Τον περασμένο Μάιο όταν είχε βγει και μίλησε αγγλικά, δέχθηκε πολλά επικριτικά σχόλια για την ποιότητα των αγγλικών του. Ήμουν και τότε ένας από αυτούς που τα σχολίασαν. Βέβαια, έχει αποδειχθεί πως το πρόβλημα με τα αγγλικά είναι οριζόντιο στο πολιτικό σύστημα. Έχω γράψει και για τα αγγλικά του Κεδίκογλου. Όπως επίσης άκουσα προχθές και τα αγγλικά του Στουρνάρα στο Eurogroup που ήταν επιπέδου «put the kot down slowly”.
Για κάποιον όμως που θέλει να αναλάβει τα ηνία της χώρας και μάλιστα σε μια περίοδο που το μέλλον της θα κριθεί σε διεθνή φόρα και όταν μάλιστα ο ίδιος ο Α. Τσίπρας στη συνέντευξή του προτείνει διεθνή διάσκεψη για το χρέος του ευρωπαϊκού νότου, όφειλε αν μη τι άλλο από τον περασμένο Μάιο να έχει κάνει μια προσπάθεια να βελτιώσει τα αγγλικά του και όχι να μιλήσει ελληνικά «από άποψη».
Αλέξη, το μέσο είναι το μήνυμα. Το να βγαίνει ένας πολιτικός ηγέτης μιας χώρας σε ένα παγκόσμιο δίκτυο και να μιλάει τη μητρική του γλώσσα, στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης η χώρα κατατάσσεται αυτόματα στο επίπεδο των αφρικανικών χωρών. Αν και για να είμαστε δίκαιοι, πολλές από αυτές χειρίζονται πολύ καλύτερα τα θέματα της εκπροσώπησής τους στα διεθνή ΜΜΕ.
Δεν φτάνει λοιπόν να βγαίνει ο Αλέξης στο CNN για να πάρει αναγνώριση «θεσμικότητας». Πρέπει να μπορεί και να υποστηρίξει την παρουσία του, σύμφωνα με τους κανόνες των διεθνών media. Αλλιώς «τρώει γκολ από τα αποδυτήρια», διότι το μήνυμά του – όποιο κι αν είναι αυτό – απαξιώνεται αυτόματα από ένα κοινό που θα σηκώσει αδιάφορα τους ώμους λέγοντας «It’s all Greek to me!».
Έχουν γραφτεί αναλύσεις επί αναλύσεων για την «πρωθυπουργικότητα» – όπως την ορίζουν οι αγαπητοί μας δημοσκόποι – του Αλέξη Τσίπρα. Τις διαβάζω και γελάω. Αληθινό σημάδι «πρωθυπουργικότητας» σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα θα ήταν από τον περασμένο Μάιο που άκουσε τα δηλητηριώδη σχόλια για τα αγγλικά του, ο Αλέξης Τσίπρας να έχει προσλάβει ένα καθηγητή από το Berlitz (όχι το ελληνικό, αλλά το αμερικάνικο) που θεωρείται κορυφαίο σχολείο για την εκμάθηση ξένων γλωσσών και ιδιαίτερα της αγγλικής γλώσσας. Αυτό σημαίνει ωριμότητα. Να μην κάνω το κόμπλεξ μου άποψη. Αυτό είναι το αληθινό προσόν για όποιον θέλει να γίνει ηγέτης.
ΥΓ1: Αν ο Αλέξης έχει θέσει ως προγραμματικό στόχο να κάνει τα ελληνικά παγκόσμια γλώσσα, να μας το πει. Αν και αυτή η ευκαιρία έχει χαθεί οριστικά. Αν πάλι έχει δίπλα του τίποτα «φωστήρες» που θεωρούν πώς το να μιλάς αγγλικά είναι παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας, να φροντίσει να απαλλαγεί το συντομότερο από δαύτους. Η βλακεία, μακροπρόθεσμα, είναι πάντα καταστροφική.
ΥΓ2: Ο Αλέξης ούτε λίγο, ούτε πολύ, υποστήριξε πως θέλει να εφαρμόσει την οικονομική πολιτική Ομπάμα στην Ελλάδα. Αλέξη μου, η σύγκρισή σου με τον Ομπάμα ήταν άτοπη και ατυχής. Τα νοητικά άλματα μπορεί να πουλάνε στην Ελλάδα, σε βεβαιώνω όμως ότι δεν πουλάνε στις ΗΠΑ.
