Άλλο όμως είναι το να αναγνωρίζεις το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί στις αποδοχές των εργαζομένων σε μια κρίσιμη για την εθνική ασφάλεια υπηρεσία και άλλο να μη σχολιάζεις καν την υιοθέτηση πρακτικών που έχουν κριθεί οριστικά από τις αποφάσεις των ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας ως παράνομες και καταχρηστικές, έχοντας ενσωματωθεί μάλιστα και στο ισχύον νομικό πλαίσιο. Οι υπάλληλοι της ΕΥΠ βέβαια έχουν εξαιρεθεί από δικαιώματα που ορίζει ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας και ως αντάλλαγμα έχουν, ή μάλλον είχαν, λάβει κάποιες στοιχειωδώς καλύτερες αποδοχές. Η αναγνώριση αυτής της συνάφειας όμως, δεν δικαιολογεί την καταπάτηση των κανονισμών περί του δικαιώματος στην απεργία ή/και τη στάση εργασίας, όταν αυτό που διακυβεύεται είναι η εθνική ασφάλεια.
Οι εργαζόμενοι της ΕΥΠ ανήκουν στα αποκαλούμενα ως «ειδικά μισθολόγια» (τυπικά όχι, ουσιαστικά αποτελούν ειδικό μισθολόγιο, ή αν θέλετε έπρεπε να είναι) τα οποία έπαψαν προ πολλού να είναι «ειδικά». Κάποια επιδόματα που είχαν αποσπάσει εξαιτίας του ειδικού χαρακτήρα των υπηρεσιών που προσφέρουν και της υψηλής ευθύνης που η θέση τους συνεπάγεται, έχουν καταργηθεί, με αποτέλεσμα να βλέπει κανείς θλιβερά φαινόμενα του στιλ διευθυντές της υπηρεσίας να αμείβονται με ποσά που φλερτάρουν πλέον επικίνδυνα με τριψήφια νούμερα… χωρίς βέβαια μηδενικά να τα συνοδεύουν! Δηλαδή κοντά στην περιοχή των 1.000 ευρώ. Κι ας μην έχουν – και σωστά – άλλη επιλογή από το να εργάζονται σε 24ωρη βάση, οποιαδήποτε βάρδια κι αν αναθέσει η υπηρεσία, όλες τις ημέρες του χρόνου, διότι προφανώς η χώρα δεν είναι… «μαγαζί» για να κλείσει.
Αυτό ισχύει και για τα λοιπά ειδικά μισθολόγια, των υπολοίπων σωμάτων ασφαλείας. Το ότι βέβαια ορισμένοι σε αυτές τις θέσεις ευθύνης δεν θα είχαν τύχη να προσληφθούν σχεδόν οπουδήποτε στον ιδιωτικό τομέα δεν αποτελεί αντικείμενο του σημερινού μας σχολίου, άρα δεν το αγγίζουμε…
Εάν όμως οι της ΕΥΠ διεκδικήσουν για τον εαυτό τους αυτό το δικαίωμα, τι θα εμπόδιζε και τους αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων να πράξουν το ίδιο; Γιατί και αυτοί να μην αφήσουν τα όπλα κάτω και να επανέλθουν μετά από… την παρέλευση τετραώρου στο καθήκον τους, δηλαδή για παράδειγμα στις σκοπιές και τα φυλάκια στα σύνορα της χώρας μας. Γιατί οι αστυνομικοί να μην πράξουν το ίδιο και ανακοινώνοντας μάλιστα τις ώρες που θα απέχουν να δώσουν την ευκαιρία σε όποιον θέλει να κάνει καμιά… μικροληστεία ή μικροκλοπή να βγει για… μεροκάματο εκείνες τις ώρες; Εκτός κι αν η αποχή των πρακτόρων από τα καθήκοντά τους δεν αξιολογείται αρμοδίως ως κάτι το σημαντικό… Δεν αποκλείεται, το πολιτικό μας σύστημα δεν φημίζεται κιόλας για τη γνώση του περί της σημασίας της λειτουργίας τέτοιων υπηρεσιών…
Εν ολίγοις, ας σοβαρευτούμε επιτέλους. Αναρωτιόμαστε δε εάν η νέα – άρα με το δικαιολογητικό της απειρίας – διοίκηση της ΕΥΠ υπό τον Θεόδωρο Δραβίλα, έχει παρέμβει εξηγώντας στους χτυπημένους από το «μικρόβιο Φωτόπουλου» ότι στις κινητοποιήσεις υπάρχει και ένα όριο, δεν μπορεί αν επιτρέπονται τα πάντα, εκτός κι αν θέλουμε πάση θυσία να αποδείξουμε ότι η χώρα τελεί υπό διάλυση.
Το ενδιαφέρον μας και την ανησυχία μας για τη συγκεκριμένη υπηρεσία το έχουμε αποδείξει με πολλαπλά δημοσιεύματα και είμαστε πάντα στην πρώτη γραμμή να υποστηρίξουμε κάθε αναβάθμιση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων της υπηρεσίας, αν και τελευταία η λέξη «επιχειρήσεις» προκαλεί αναφυλαξία σε αριθμό ακατάλληλων υπαλλήλων, αρσενικού ή και θηλυκού φύλλου που φαίνεται ότι θέλουν να μετατρέψουν την υπηρεσία ώστε να ταιριάζει στα μέτρα της προσωπικής τους ανεπάρκειας.
Η ΕΥΠ πρέπει να αναβαθμιστεί το οποίον πρακτικά σημαίνει ότι δεν έχουν θέση εκεί όσοι δεν αντιλαμβάνονται τη σύγχρονη λειτουργία των υπηρεσιών πληροφοριών, ή πάσχουν από αθεράπευτες ιδεοληψίες που νομοτελειακά θα βλάψουν την εθνική ασφάλεια. Σε αυτό το πλαίσιο προφανώς θα πρέπει να δει μια σοβαρή κυβέρνηση και το μισθολογικό. Γιατί δηλαδή οι υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών θα πρέπει να αμείβονται πολύ καλύτερα από αυτούς της ΕΥΠ;
Πως είναι δυνατόν με τα χρήματα που εξασφαλίζει ένας νέος με εξαιρετικές σπουδές που θα μπορούσε να αποτελέσει μετά από την εκπαίδευσή του και την απόκτηση εμπειρίας κεφάλαιο για την υπηρεσία και την εθνική ασφάλεια, να μη μπορεί να ζήσει κυριολεκτικά, αφού αν αφαιρεθούν το ενοίκιο (γιατί να μην προέρχεται από την επαρχία;) και οι λογαριασμοί, θα πρέπει να τρέφεται καθημερινά… με χόρτα και παραγινωμένα φρούτα που μένουν λίγο πριν τελειώσει η λαϊκή (…) για να παραμείνει στην υπηρεσία;
Αυτή η εξευτελιστική κατάσταση δεν μπορεί να περάσει έτσι και τόσο ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς (του οποίου ο διοικητής της ΕΥΠ φέρεται να είναι προσωπικός φίλος) όσο και ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, να δουν με άλλο μάτι. Άλλο όμως αυτό και άλλο να μπούμε σε ένα παιχνίδι «συνδικαλιστικών καταχρήσεων» από ανθρώπους που φαίνεται ότι δεν έχουν ιδέα πως παιζόταν αυτό το «παιχνίδι» στην υπηρεσία τόσα χρόνια, που ακόμα και τότε οι αντιδράσεις, λιγότερο ή περισσότερο δικαιολογημένες, ήταν σημαντικές.
Επιτέλους, ας μην αφήσουμε να γκρεμιστούν τα πάντα σε αυτή τη χώρα. Κάποιοι θεσμοί θα παίξουν σημαντικό ρόλο όταν πλέον έρθει η στιγμή να στηθούμε πάλι στα πόδια μας…
http://www.defence-point.gr/news/?p=62153