31 Δεκεμβρίου 2012

Το 2013 θα πάψουμε να απασχολούμε τη διεθνή κοινότητα;

ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΗΣ

Είναι εντυπωσιακό το πόσο κακό έχει κάνει στην εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό η υπόθεση Παπακωνσταντίνου και η μη αξιοποίηση της λίστας Λαγκάρντ από τις ελληνικές αρχές. Για τον μέσο ευρωπαίο που νιώθει ότι ένα μέρος από το φορολογικό του βάρος πάει για τη σωτηρία της Ελλάδας, το να μαθαίνει ότι πολιτικοί μας δεν αξιοποιούν εδώ και χρόνια τις λίστες για φοροδιαφυγή, ή ότι ακόμα βγάζουν απ’ έξω τους συγγενείς τους είναι κάτι περισσότερο από εξοργιστικό. Και οι ευρωπαίοι δεν έχουν την ίδια συν-ευθύνη με μας τους Έλληνες που τους ψηφίσαμε.


Η κάλυψη αυτής της πρόσφατης τραγικής πτυχής της υπόθεσης από τα διεθνή Μέσα είναι καταιγιστική αλλά και ενδεικτική. Δεν μπορώ να διανοηθώ τι μπορεί να έκανε ο Παπακωνσταντίνου και ότι δεν έχει ακόμα το θάρρος να το παραδεχτεί αλλά ακόμα περισσότερο δεν μπορώ να διανοηθώ ότι μπορεί κάποιοι να του τη στήσανε για ενδοκομματικά οφέλη, καταβαραθρώνοντας κι ‘άλλο την εικόνα της χώρας μας. Και η εικόνα της χώρας δε είναι κάτι άυλο, μία απλή εικόνα που μια είναι στα κάτω της και μία στα πάνω της. Μιλάμε για την αντίληψη του μέσου ευρωπαίου πολίτη για το τι γίνεται και συμβαίνει σε αυτή τη χώρα, μέλος της ΕΕ την οποία κατά κάποιο τρόπο «σπονσάρει». Και επειδή από τις αποφάσεις αυτών των κυβερνήσεων εξαρτόμαστε, τις οποίες εκλέγουν οι λαοί της Ευρώπης – και εκλογές πλησιάζουν για τις περισσότερες από αυτές τις χώρες – η εικόνα, η αντίληψη που έχουν αυτοί οι πολίτες για εμάς και το πολιτικό μας σύστημα είναι τεράστιας σημασίας για το μέλλον μας, για τις αποφάσεις που θα ληφθούν για εμάς στα διεθνή φόρα, και επιτέλους πρέπει όλοι να το αντιληφθούμε!

Κλείνοντας το δραματικό 2012 για την Ελλάδα, την τρίτη συνεχή χρονιά που τα προβλήματά μας απασχόλησαν όλο τον κόσμο ή ευχή που έχω να κάνω είναι να σταματήσουμε να απασχολούμε πλέον τη διεθνή κοινότητα αρνητικά. Να εκμεταλλευτούμε το γεγονός ότι είμαστε υπό τη αυστηρή επίβλεψη ξένων οργανισμών και κρατών αλλά και σοβαρών διεθνών μέσων και να αξιοποιήσουμε τη συνεισφορά τους ώστε σύντομα να πατήσουμε στα πόδια μας, αφού θα έχουμε φτιάξει δομές και νοοτροπίες που δεν θα μας επιτρέψουν να ξανακυλήσουμε στην παραμύθα του Cayenne και στη ρεμούλα. Και αυτό θα γίνει όταν μάθουμε επιτέλους στην Ελλάδα να μην κάνουμε στο περίπου τη δουλειά μας.

http://ysterografa.gr