Η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μιλένα Αποστολάκη, της οποίας το ύφος στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής θυμίζει Β. Κόκκινο στο Ειδικό Δικαστήριο, χωρίς τα γουνάκια, δήλωσε για όσους πολιτικούς είχαν συναναστραφεί σε κοινωνικό επίπεδο με την οικογένεια Ξυλούρηδων: «Τρώγανε με τον “Φραπέ” σε ταβέρνα και βλέπανε ματς στο σπίτι του, αλλά δεν τον γνώριζαν». Δεν θυμάμαι εάν ήταν ο Α. Σκέρτσος που της απάντησε ότι «δεν μπορώ να ζητάω ποινικό μητρώο όταν με προσκαλούν σε ένα τραπέζι στο πλαίσιο μιας περιοδείας στην Κρήτη, που -αν μη τι άλλο- φημίζεται για τη φιλοξενία της και πολλές φορές οι Κρητικοί παρεξηγούνται εάν δεν ανταποκριθείς στο κάλεσμά τους για κέρασμα». Με το σκεπτικό της Μ. Αποστολάκη, όταν γνωρίζουμε κάποιον που στην πορεία αποδεικνύεται απατεώνας, τότε είμαστε συνεργοί στην όποια παραβατική ή εγκληματική του συμπεριφορά. Και αφού ο Α. Σκέρτσος δεν ήξερε τι «κουμάσι» μπορεί να ήταν ο «Φραπές», η ίδια -που με στόμφο δήλωσε ότι «εγώ δεν πηγαίνω, εάν δεν γνωρίζω αυτόν που με προσκαλεί»- τι ακριβώς ήθελε να μας πει; Πως όταν ξέρει κάποιον καλά, είναι σίγουρη πως δεν είναι απατεώνας ή κλέφτης; Δηλαδή, τον Α. Τσοχατζόπουλο, τον Γ. Παπαντωνίου, τον Τ. Μαντέλη, τον Γ. Σμπώκο δεν τους τιμούσε με τη «φιλία» της, πριν βρεθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης;