Αιτία για την αγωγή αυτή αποτελεί, όπως τονίζεται στο σχετικό κείμενο το ότι στην 8η σελίδα του επίδικου φύλλου της εφημερίδας «Η Αυγή» καταχωρήθηκε το πλήρες δημοσίευμα υπό τον τίτλο «Το μακρύ χέρι του Σαμαρά στα μίντια» και υπότιτλους «Με μοχλό το ΣΔΟΕ στήνει νέα διαπλοκή και κανάλια – Μαρινάκης, Μελισσανίδης οι νέοι βαρώνοι - Ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος στο Μαξίμου - Παράδοξη τροπή με την επιχειρούμενη πώληση του 902».
Το εν λόγω άρθρο αναφέρεται, επί λέξει, σε «σχέδιο ολοκληρωτικού ελέγχου των media και της ενημέρωσης του ελληνικού λαού», το οποίο «εκπονείται από το πολιτικό-μιντιακό επιτελείο του Αντώνη Σαμαρά, με μοχλό το ΣΔΟΕ και με στόχο τη δημιουργία νέας, γαλάζιας διαπλοκής, που εκτός των άλλων θα χρησιμεύσει και ως όχημα συνεννοήσεων του πρωθυπουργού με τη διαπλοκή της παλαιάς εποχής. Το σχέδιο Σαμαρά για τα μίντια εντάσσεται στον διακηρυγμένο στόχο του για τη συγκρότηση νέας παράταξης.»
«Ανάμεσα στα νέα τζάκια της διαπλοκής φιγουράρει ο εφοπλιστής Βαγγέλης Μαρινάκης, ο οποίος εδώ και καιρό έχει δημιουργήσει έναν μίνι μιντιακό 'Ομιλο, με «ναυαρχίδα» την εβδομαδιαία εφημερίδα «Παραπολιτικά», η οποία συχνά αναλαμβάνει τη «βρώμικη δουλειά» του Μαξίμου. Έπεται ραδιοφωνικός σταθμός και επίκειται άμεσα τηλεοπτικό περιοδικό».
Σύμφωνα με την αγωγή:
Το επίδικο άρθρο, από απλή επισκόπηση του περιεχομένου του, προφανώς συνιστά ένα εξυβριστικό και συκοφαντικό λιβελογράφημα εις βάρος της εφημερίδας «Παραπολιτικά», των διευθυντικών στελεχών, των συντακτών και των δημοσιογράφων της.
Και αυτό διότι:
Α) Το επίδικο άρθρο ξεκινάει με μία γενική αναφορά πως έχει εκπονηθεί «σχέδιο ολοκληρωτικού ελέγχου των media και της ενημέρωσης του ελληνικού λαού», καθοδηγούμενο από «το πολιτικό-μιντιακό επιτελείο του Αντώνη Σαμαρά, με μοχλό το ΣΔΟΕ», με στόχο «τη δημιουργία νέας, γαλάζιας διαπλοκής, που εκτός των άλλων θα χρησιμεύσει και ως όχημα συνεννοήσεων του πρωθυπουργού με τη διαπλοκή της παλαιάς εποχής», εντασσόμενο «στον διακηρυγμένο στόχο του για τη συγκρότηση νέας παράταξης.».
Με άλλα λόγια, ήδη από την εισαγωγή του δημοσιεύματος, ο αναγνώστης ενημερώνεται πως έχει εκπονηθεί σχέδιο ολοκληρωτικού ελέγχου των μέσων μαζικής επικοινωνίας, εις βάρος μάλιστα του ελληνικού λαού, εκ μέρους του νυν Πρωθυπουργού της Ελλάδας κ. Αντώνη Σαμαρά και υποβοηθούμενο από το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ), με ξεκάθαρο δήθεν στόχο τη δημιουργία «γαλάζιας πολιτικής διαπλοκής», δηλαδή την συγκάλυψη πολιτικών σκανδάλων επ' ωφελεία του πολιτικού κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, προς όφελος της συγκροτήσεως νέας παρατάξεως, δηλαδή πρόκειται για ένα σχέδιο εντεταγμένο στην εξυπηρέτηση αποκλειστικά πολιτικών συμφερόντων, εις βάρος βεβαίως του ελληνικού λαού.
Β) Ωστόσο, η ανωτέρω γενική και αόριστη παραληρηματική αναφορά των εναγόμενων, εν συνεχεία στρέφεται σε συγκεκριμένες εφημερίδες και ειδικότερα στοχεύει ευθέως κατά της εφημερίδας «Παραπολιτικά», καθώς, οι εναγόμενοι εμπλέκουν άμεσα την εφημερίδα μας στο ανωτέρω αηθές σχέδιο με τη φράση «ανάμεσα στα νέα τζάκια της διαπλοκής φιγουράρει ο εφοπλιστής Βαγγέλης Μαρινάκης, ο οποίος εδώ και καιρό έχει δημιουργήσει έναν μίνι μιντιακό 'Ομιλο, με «ναυαρχίδα» την εβδομαδιαία εφημερίδα «Παραπολιτικά», η οποία συχνά αναλαμβάνει τη «βρώμικη δουλειά» του Μαξίμου. Έπεται ραδιοφωνικός σταθμός και επίκειται άμεσα τηλεοπτικό περιοδικό».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της αγωγής:
ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΠΟΛΥΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(Διαδικασία 681Δ ΚΠολΔ)
ΑΓΩΓΗ
Tης Μονοπρόσωπης Εταιρείας Περιορισμένης Ευθύνης με την επωνυμία «ΠΑΡΑ ΕΝΑ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ−ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ» με διακριτικό τίτλο «ΠΑΡΑ ΕΝΑ Μ.ΕΠΕ», εδρεύουσας στον Πειραιά, οδός Ιάσωνος αρ. 2, όπως νόμιμα εκπροσωπείται.
Του Ιωάννη Κουρτάκη, ατομικά και με την ιδιότητα του εκδότη και διευθυντή της εφημερίδας «Παραπολιτικά», κατοίκου Πειραιώς, οδός Ιάσωνος, αρ. 2.
ΚΑΤΑ
Της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «Η ΑΥΓΗ ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ» και διακριτικό τίτλο «Η ΑΥΓΗ Α.Ε.», εδρεύουσας στην Αθήνα, οδός Αγ. Κωνσταντίνου, αρ. 12, όπως νόμιμα εκπροσωπείται.
Του Νίκου Φίλη, ατομικά και με την ιδιότητα του Διευθυντή της εφημερίδας «Η Αυγή», κατοίκου ως άνω ομοίως.
Της Αγγέλας Νταρζάνου, δημοσιογράφου της εφημερίδας «Η Αυγή», κατοίκου ως άνω ομοίως.
Η πρώτη των εναγόντων είμαστε εταιρεία η οποία δραστηριοποιείται στο χώρο των εκδόσεων και πιο συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, εκδίδουμε ήδη από τις 22-09-2012 την πανελλήνιας κυκλοφορίας εβδομαδιαία εφημερίδα «Παραπολιτικά», ιδιοκτησίας μας, με τον κύκλο των αναγνωστών μας να παρουσιάζεται συνεχώς διευρυνόμενος και την εφημερίδα μας να χαίρει της προτιμήσεως και της εμπιστοσύνης του αναγνωστικού κοινού.
Ο δεύτερος εξ ημών είμαι επαγγελματίας δημοσιογράφος και μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (Ε.Σ.Η.Ε.Α.) επί δεκαετία και επί μακρό χρονικό διάστημα συνεργάζομαι με διάφορα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, όπως εφημερίδες και ραδιόφωνο, αλλά και αρθρογραφώ σε ιστότοπους ενημέρωσης του διαδικτύου (internet sites). Στο πλαίσιο λοιπόν της επαγγελματικής μου δραστηριότητας, εκτός των άλλων, είμαι Εκδότης και Διευθυντής της εφημερίδας «Παραπολιτικά», γεγονός προκύπτον άμεσα από την ταυτότητα της εφημερίδας, αλλά και ο Διαχειριστής και μοναδικός έταιρος της πρώτης των εναγόντων «ΠΑΡΑ ΕΝΑ Μ.ΕΠΕ».
Α. ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Η πρώτη των εναγομένων είναι ιδιοκτήτρια εταιρεία της ημερήσιας, πανελλήνιας κυκλοφορίας, πολιτικής εφημερίδας με διακριτικό τίτλο «Η Αυγή», η οποία εκδίδεται από τον δεύτερο των εναγομένων, διευθύνεται από τον τρίτο των εναγομένων και στην οποία αρθρογράφησε η τέταρτη των εναγομένων ως δημοσιογράφος.
Οι εναγόμενοι, την Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013, δηλαδή την ημέρα μέγιστης αναγνωσιμότητας εφημερίδων, από κοινού εξέδωσαν το φύλλο υπ' αριθμ. 11629 της εφημερίδας «Η Αυγή». Το εν λόγω φύλλο, με προφανή σκοπό να προσελκύσει την προσοχή των αναγνωστών, έφερε εξώφυλλο ευμεγεθούς μαύρου φόντου και με έντονη λευκή γραμματοσειρά μεγάλου μεγέθους είχε τον τίτλο «Οι εντιμότατοι φίλοι του κυρίου Σαμαρά» και υπότιτλο «Άλλοι φιγουράρουν στη λίστα Λαγκάρντ, άλλοι έχουν ανοικτούς λογαριασμούς με τον ΣΔΟΕ, άλλοι επιδιώκουν δωράκια από τις αποκρατικοποιήσεις. Όλοι τους στρατεύονται στο πολιτικό σχέδιο Σαμαρά για τη «Νέα Ευρωπαϊκή Παράταξη». Η «Ζούγκλα» εισβάλλει στο Μαξίμου και η τύχη του τηλεοπτικού σταθμού 902 παίρνει απροσδόκητη τροπή, από την Αριστερά στη Δεξιά... Δ. Μελισσανίδης, Β. Μαρινάκης, Φ. Βρυώνης, πρωταγωνιστές στο παρασκήνιο για τα media Σαμαρά, με στόχο την παραμονή της Δεξιάς στην εξουσία. Έκθετος ο πρωθυπουργός από το ρόλο του συμβούλου του, Στ. Παπασταύρου, στη λίστα Λαγκάρντ και την εμπλοκή του στο κερδοσκοπικό fund».
Στην 8η σελίδα του επίδικου φύλλου της εφημερίδας «Η Αυγή» καταχωρήθηκε το πλήρες δημοσίευμα υπό τον τίτλο «Το μακρύ χέρι του Σαμαρά στα μίντια» και υπότιτλους «Με μοχλό το ΣΔΟΕ στήνει νέα διαπλοκή και κανάλια – Μαρινάκης, Μελισσανίδης οι νέοι βαρώνοι – Ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος στο Μαξίμου – Παράδοξη τροπή με την επιχειρούμενη πώληση του 902», το οποίο και αρθρογραφήθηκε από την τέταρτη των εναγομένων.
Το εν λόγω άρθρο αναφέρεται, επι λέξει, σε «σχέδιο ολοκληρωτικού ελέγχου των media και της ενημέρωσης του ελληνικού λαού», το οποίο «εκπονείται από το πολιτικό-μιντιακό επιτελείο του Αντ.Σαμαρά, με μοχλό το ΣΔΟΕ και με στόχο τη δημιουργία νέας, γαλάζιας διαπλοκής, που εκτός των άλλων θα χρησιμεύσει και ως όχημα συνεννοήσεων του πρωθυπουργού με τη διαπλοκή της παλαιάς εποχής. Το σχέδιο Σαμαρά για τα μίντια εντάσσεται στον διακηρυγμένο στόχο του για τη συγκρότηση νέας παράταξης.»
Βεβαίως, το άρθρο συνεχίζει, ως εξής:
«Ανάμεσα στα νέα τζάκια της διαπλοκής φιγουράρει ο εφοπλιστής Βαγγέλης Μαρινάκης, ο οποίος εδώ και καιρό έχει δημιουργήσει έναν μίνι μιντιακό 'Ομιλο, με «ναυαρχίδα» την εβδομαδιαία εφημερίδα «Παραπολιτικά», η οποία συχνά αναλαμβάνει τη «βρώμικη δουλειά» του Μαξίμου. Έπεται ραδιοφωνικός σταθμός και επίκειται άμεσα τηλεοπτικό περιοδικό».
Το επίδικο άρθρο, από απλή επισκόπηση του περιεχομένου του, προφανώς συνιστά ένα εξυβριστικό και συκοφαντικό λιβελογράφημα εις βάρος της εφημερίδας «Παραπολιτικά», των διευθυντικών στελεχών, των συντακτών και των δημοσιογράφων της.
Και αυτό διότι:
Α) Το επίδικο άρθρο ξεκινάει με μία γενική αναφορά πως έχει εκπονηθεί «σχέδιο ολοκληρωτικού ελέγχου των media και της ενημέρωσης του ελληνικού λαού», καθοδηγούμενο από «το πολιτικό-μιντιακό επιτελείο του Αντ. Σαμαρά, με μοχλό το ΣΔΟΕ», με στόχο «τη δημιουργία νέας, γαλάζιας διαπλοκής, που εκτός των άλλων θα χρησιμεύσει και ως όχημα συνεννοήσεων του πρωθυπουργού με τη διαπλοκή της παλαιάς εποχής», εντασσόμενο «στον διακηρυγμένο στόχο του για τη συγκρότηση νέας παράταξης.».
Με άλλα λόγια, ήδη από την εισαγωγή του δημοσιεύματος, ο αναγνώστης ενημερώνεται πως έχει εκπονηθεί σχέδιο ολοκληρωτικού ελέγχου των μέσων μαζικής επικοινωνίας, εις βάρος μάλιστα του ελληνικού λαού, εκ μέρους του νυν Πρωθυπουργού της Ελλάδας κ. Αντώνη Σαμαρά και υποβοηθούμενο από το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (Σ.Δ.Ο.Ε.), με ξεκάθαρο δήθεν στόχο τη δημιουργία «γαλάζιας πολιτικής διαπλοκής», δηλαδή την συγκάλυψη πολιτικών σκανδάλων επ' ωφελεία του πολιτικού κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, προς όφελος της συγκροτήσεως νέας παρατάξεως, δηλαδή πρόκειται για ένα σχέδιο εντεταγμένο στην εξυπηρέτηση αποκλειστικά πολιτικών συμφερόντων, εις βάρος βεβαίως του ελληνικού λαού.
Β) Ωστόσο, η ανωτέρω γενική και αόριστη παραληρηματική αναφορά των εναγόμενων, εν συνεχεία στρέφεται σε συγκεκριμένες εφημερίδες και ειδικότερα στοχεύει ευθέως κατά της εφημερίδας «Παραπολιτικά», καθώς, οι εναγόμενοι εμπλέκουν άμεσα την εφημερίδα μας στο ανωτέρω αηθές σχέδιο με τη φράση «ανάμεσα στα νέα τζάκια της διαπλοκής φιγουράρει ο εφοπλιστής Βαγγέλης Μαρινάκης, ο οποίος εδώ και καιρό έχει δημιουργήσει έναν μίνι μιντιακό 'Ομιλο, με «ναυαρχίδα» την εβδομαδιαία εφημερίδα «Παραπολιτικά», η οποία συχνά αναλαμβάνει τη «βρώμικη δουλειά» του Μαξίμου. Έπεται ραδιοφωνικός σταθμός και επίκειται άμεσα τηλεοπτικό περιοδικό».
Με τους ανωτέρω εξόφθαλμα εξυβριστικούς, συκοφαντικούς και όλως αναιτιολόγητους ισχυρισμούς, οι εναγόμενοι δολίως ισχυρίζονται ενώπιον τρίτων ότι:
1) Η εφημερίδα «Παραπολιτικά», ιδιοκτησίας της πρώτης ενάγουσας, εντάσσεται στα «νέα τζάκια της διαπλοκής», δηλαδή παρά τον ενημερωτικό της σκοπό, αποτελεί όργανο απόκρυψης ή παρασιώπησης γεγονότων επ'ωφελεία πολιτικών συμφερόντων, εις βάρος όμως των Ελλήνων, εντασσόμενη στο υποτιθέμενο γενικότερο σχέδιο ολοκληρωτικού ελέγχου των media και σε διαπλεκόμενες συναλλαγές, συσχετίζοντάς μας ευθέως με τον κ. Μαρινάκη και τις επιχειρήσεις του, ισχυριζόμενοι μάλιστα ότι αποτελούμε τη «ναυαρχίδα» του «ομίλου» του, πλήττοντας ευθέως την ανεξαρτησία της εφημερίδας μας,
2) Η εφημερίδα «Παραπολιτικά» αναλαμβάνει τη «βρώμικη δουλειά του Μαξίμου», δηλαδή αμφισβητείται ευθέως η ταυτότητα, η αντικειμενικότητα και η δημοσιογραφική ύπαρξη της εφημερίδος μας, παρουσιάζοντας αυτή ως όργανο παροχής εκδούλευσης για την προώθηση ή τη συγκάλυψη αδιαφανών πρακτικών του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας και του Πρωθυπουργού, ο οποίος ως γνωστόν είναι εγκατεστημένος στο Μέγαρο Μαξίμου, υπαινίσσονται δηλαδή ότι λειτουργεί ως προμετωπίδα ικανοποίησης αθέμιτων συμφερόντων του κυβερνώντος κόμματος, αντίθετα με την υποχρέωσή της περί αντικειμενικής και ορθής ενημερώσεως των αναγνωστών μας, ο δε όρος «βρώμικη δουλειά» παραπέμπει, αν μη τι άλλο, σε έκνομες ή αηθείς δραστηριότητες.
Αναλυτικότερα, το υπό κρίσιν δημοσίευμα θίγει απροκάλυπτα το νομικό πρόσωπο της εφημερίδας μας, δεδομένου πως ανενδοίαστα εκτοξεύονται εξυβριστικοί και συκοφαντικοί ισχυρισμοί ότι υποκινούμεθα από έτερα πολιτικά συμφέροντα ή υπακούουμε σε αθέμιτες πολιτικές πρακτικές, και πιο συγκεκριμένα στο πολιτικό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο μάλιστα, ως κόμμα της τρέχουσας Κυβερνήσεως, προφανώς μας εντάσσει στο «σχέδιο ολοκληρωτικού ελέγχου των media εις βάρος του ελληνικού λαού», δηλαδή οι εναγόμενοι ευθέως μας αποδίδουν την κατηγορία ότι όχι μόνο η εφημερίδα δεν αρθογραφεί αντικειμενικώς παρά τον συνταγματικά κατοχυρωμένο σκοπό της, ότι όχι μόνο δρα ενάντια στα συμφέροντα του ελληνικού λαού κάνοντας τις «βρόμικες δουλειές» της κυβερνήσεως, εξυπηρετώντας στον αντίποδα πολιτικά συμφέροντα, αλλά ότι δρούμε εις βάρος ακόμη και των συναδέλφων μας δημοσιογράφων, εξυπηρετώντας το σχέδιο «ολοκληρωτικού» ελέγχου των media. Κατά συνέπεια, όλα τα διαλαμβανόμενα από τους εναγόμενους είναι ψευδή, με τους εναγόμενους να έχουν άριστη γνώση των διαδιδόμενων ψευδών ισχυρισμών, πλήττοντας ευθέως την επαγγελματική υπόσταση, φήμη και το κύρος της εφημερίδας μας, ψευδή γεγονότα τα οποία αρνούμαστε καθολικώς, τονίζοντας πως η εφημερίδα μας δεν είναι όργανο κανενός κόμματος, διάγουμε αντικειμενική δημοσιογραφία και ουδόλως έως και σήμερα έχουμε ελεγχθεί για την ορθή άσκηση του δημοσιογραφικού μας λειτουργήματος, γεγονός προκύπτον το δίχως άλλο και από την υψηλότατη εβδομαδιαία κυκλοφορία των «Παραπολιτικών».
Άλλωστε, όπως προαναφέρθηκε, ευθέως από την επισκόπηση της ταυτότητας της εφημερίδας «Παραπολιτικά» προκύπτει ότι ο δεύτερος ημών των εναγόντων είμαι ο Εκδότης και Διευθυντής της. Συνεπώς, δεδομένου πως εκ του Ν.1178/1981 επιτρέπεται η σύμπτωση της ιδιότητας του εκδότη-διευθυντή εφημερίδας και του ιδιοκτήτη αυτής, αλλά και σε κάθε περίπτωση, εν τοις πράγμασι, η ευθύνη για τα πεπραγμένα μίας εφημερίδας, τις δημοσιογραφικές επιλογές της και την αρθρογραφία της αναλαμβάνει ο εκδότης της, είναι σαφές πως το εξυβριστικό και συκοφαντικό επίδικο δημοσίευμα της «Αυγής», θίγει και την δική μου τιμή και υπόληψη. Και αυτό διότι η «βρώμικη δουλειά» του Μαξίμου, η εξυπηρέτηση του «σχεδίου ολοκληρωτικού ελέγχου των media», η «εξυπηρέτηση της γαλάζιας διαπλοκής» και η παροχή εκδούλευσης προς την Κυβέρνηση που οι εναγόμενοι ισχυρίζονται ότι πραγματώνεται από τα «Παραπολιτικά», προφανώς, κατά τους κανόνες της λογικής, εκπονείται και κατευθύνεται από τον εκδότη-διευθυντή μίας εφημερίδας. Δεδομένου λοιπόν πως η συσχέτιση της εφημερίδας με εμένα είναι άμεση μέσω της ταυτότητάς της, οι εξυβριστικοί και συκοφαντικοί ισχυρισμοί των εναγομένων πλήττουν ευθέως και εμένα, θίγοντας βάναυσα την τιμή και την υπόληψή μου, καθώς ισχυρίζονται ενώπιον τρίτων ότι στο πλαίσιο της δικής μου «γραμμής αρθρογραφίας» δεν αρθρογραφεί αντικειμενικά, ότι στοχεύει ουσιαστικά στην ικανοποίηση του σχεδίου ολοκληρωτικού ελέγχου των λοιπών ΜΜΕ, ότι αποτελεί όργανο που υπηρετεί αδόκιμα πολιτικά συμφέροντα και ότι προωθεί τα αδιαφανή κυβερνητικά σχέδια, αγνοώντας βεβαίως την συνταγματικής της υποχρέωση περί ακηδεμόνευτης ενημερώσεως του αναγνωστικού κοινού. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι ουδεμία σχέση έχει ο επιχειρηματίας Βαγγέλης Μαρινάκης με την εφημερίδα μου, γεγονός προκύπτον άμεσα από το από ΦΕΚ υπ'αριθμ. 10002/20-09-2012, κάτι που οι εναγόμενοι θα μπορούσαν εύκολα να διαπιστώσουν κατόπιν σχετικού ελέγχου στο Εθνικό Τυπογραφείο, τον οποίο πάραυτα δεν έκαναν, γεγονός ενδεικτικό του δόλου τους.
Β. ΝΟΜΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
Καταρχήν, κατ' άρθρον ΑΚ 57 «Όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του έχει δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον. [...] Αξίωση αποζημίωσης σύμφωνα με τις διατάξεις για τις αδικοπραξίες δεν αποκλείεται.» Πρόκειται για ένα απόλυτο δικαίωμα υπό την έννοια ότι αναπτύσσει την ενέργειά του εναντίον κάθε τρίτου προσβολέα, με την προσωπικότητα να συνιστά το πλέγμα των αγαθών που συνθέτουν την υπόσταση ενός προσώπου με το οποίο αυτά είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα, αποτελώντας εκφάνσεις της ίδιας της προσωπικότητας. Μάλιστα, όπως το θέτει ο Βαθρακοκοίλης (ΕΡΝΟΜΑΚ, Τόμος Α', Εκδ. 2001, σελ. 274) «Η παρεχόμενη από την ΑΚ 57 προστασία καλύπτει και το νομικό πρόσωπο, ενόψει της γενικής, χωρίς διακρίσεις διατύπωσης της διάταξης. Το δικαίωμα επί της προσωπικότητάς του εμφανίζεται στην έκφανση της πίστης, της υπόληψης του επαγγέλματος, του μέλλοντος και των λοιπών άϋλων αγαθών που του αναγνωρίζονται.» 'Αλλωστε, αυτή η άποψη είναι σύμφωνη και με τη νομολογία «Δικαίωμα επί της προσωπικότητας αυτού στην έκφανση της πίστεως, της υπολήψεως, του επαγγέλματος, του μέλλοντος και των λοιπών αϋλων αγαθών που του αναγνωρίζονται έχει και το νομικό πρόσωπο (Σημαντήρας: Γεν. Αρχ. ημίτ. Α' άρ. 538, ΑΠ. 182/1967 ΝοΒ 16.46, ΕΑ 6338/1981 ΝοΒ 29.1412) και, συνεπώς, σε περίπτωση προσβολής της προσωπικότητάς του σε οποιαδήποτε από αυτές τις εκφάνσεις με κάποια παράνομη ενέργεια, δικαιούται, σύμφωνα με τα άρθρα 57 και 59 ΑΚ, να απαιτήσει την άρση της προσβολής και την παράλειψη αυτής στο μέλλον (Ολ ΑΠ 812/1980 ΝοΒ 29.79) χωρίς να απαιτείται η συνδρομή υπαιτιότητας του προσβάλλοντος (ΕΑ 3962/1982 ΕλλΔνη 23.489), καθώς και, με συνδρομή και του στοιχείου της υπαιτιότητας του τελευταίου, την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης, την οποία υπέστη από την παράνομη προσβολή (ΑΠ 849/1985 ΝοΒ 34.836, ΕΑ 401/1986 ΕλλΔΝη 27.508, ΕΑ 6338/1981 βλ. ανωτ.)», βλ. ΠΠΑ 10098/1991.
Για την εφαρμογή μάλιστα της ΑΚ 57, δηλαδή την παροχή προστασίας, σύμφωνα με τους ορισμούς της, πρέπει να υφίσταται παράνομη προσβολή από τρίτο. Η προσβολή στοιχειοθετείται σε κάθε περίπτωση μειωτικής επέμβασης στη σφαίρα αυτής, από τρίτο, δηλαδή σε οποιοδήποτε από τα αγαθά που συνθέτουν την προσωπικότητα και επί της παρούσης περιπτώσεως η απόδοση σε κάποιο νομικό πρόσωπο πράξεων που η κοινωνία αποδοκιμάζει γιατί ενέχουν απαξία, ονειδισμό ή αμφισβήτηση της επαγγελματικής εντιμότητας του νομικού προσώπου και των εργαζομένων σε αυτό, ακόμη και όταν αυτές απλώς το καθιστούν ύποπτο ότι μετέρχεται ανέντιμες μεθόδους, κατά την ενάσκηση των επαγγελματικών καθηκόντων του ή άλλων εκφάνσεων της δραστηριότητάς του. Το παράνομο στοιχείο της προσβολής υφίσταται όταν η επέμβαση στην προσωπικότητα του νομικού προσώπου δεν είναι επιτρεπτή από το δίκαιο ή όταν αντιτίθεται στις επιταγές και στις απαγορεύσεις της έννομης τάξης, με τις οποίες προστατεύεται η προσωπικότητα. Είναι δε αυτονόητο πως ο παράνομος χαρακτήρας υφίσταται όταν η πράξη της προσβολής είναι και ποινικώς κολάσιμη. Ο νόμος δε, αναγνωρίζει για την προστασία της προσωπικότητας την αξίωση για την άρση της προσβολής, την παράλειψή της στο μέλλον και φυσικά την αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης, υπό τις προϋποθέσεις της ΑΚ 59. Κατ'άρθρον ΑΚ 59 «Στις περιπτώσεις των δύο προηγούμενων άρθρων το δικαστήριο με την απόφασή του, ύστερα από αίτηση αυτού που έχει προσβληθεί και αφού λάβει υπόψη το είδος της προσβολής, μπορεί επιπλέον να καταδικάσει τον υπαίτιο να ικανοποιήσει την ηθική βλάβη αυτού που έχει προσβληθεί. Η ικανοποίηση συνίσταται σε πληρωμή χρηματικού ποσού, σε δημοσίευμα, ή σε ο,τιδήποτε επιβάλλεται από τις περιστάσεις.» Η ως άνω διάταξη έχει σκοπό την επανόρθωση της ηθικής ζημίας, που είναι συνέπεια μιας ζημιογόνου πράξης, που στρέφεται κατά του δικαιώματος επί της προσωπικότητας, σε όλες τις εκφάνσεις του, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή όχι περιουσιακής ζημίας από την οποία έχει αποσυνδεθεί εντελώς με την απάλυνση ή απάλειψη, με τα οριζόμενα μέσα ικανοποίησης, της ψυχικής διαταραχής, της μείωσης της κοινωνικής υπόληψης του προσβληθέντος, επανορθώνεται δε με μέσα των οποίων ο καθορισμός εναπόκειται στην κυριαρχική κρίση του Δικαστηρίου, επιλεγομένου πάντοτε του προσφορότερου μέσου σύμφωνα με τις κρατούσες κοινωνικές αντιλήψεις. (βλ. Βαθρακοκοίλης, ΕΡΝΟΜΑΚ, Τεύχος Α', Εκδ. 2001, σελ. 300).
Κατ' άρθρον δε ΑΚ 914 «Όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα και υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει.» Πρόκειται για την αδικοπρακτική ευθύνη, η οποία γεννάται εξ ανθρώπινης συμπεριφοράς παράνομης, δηλαδή αντίθετης σε προϋπάρχοντα επιτακτικό ή απαγορευτικό κανόνα δικαίου, η οποία μάλιστα συμπεριφορά του εναγομένου κρίνεται επιπλέον και ως ανήθικη, κατά το άρθρο ΑΚ 919, ενώ κατ' άρθρον ΑΚ 932, «Σε περίπτωση αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.»
Οι ως άνω διάταξεις του νόμου συμπληρώνονται από το άρθρο ΑΚ 920 «Οποιος, γνωρίζοντας ή υπαίτια αγνοώντας, υποστηρίζει ή διαδίδει αναληθείς ειδήσεις που εκθέτουν σε κίνδυνο την πίστη, το επάγγελμα ή το μέλλον άλλου, έχει την υποχρέωση να τον αποζημιώσει.» Το συγκεκριμένο άρθρο στοιχειοθετεί μία ειδική περίπτωση αδικοπραξίας, η οποία στοχεύει στην προστασία των αγαθών (πίστη, επαγγελματικό μέλλον), τα οποία συνιστούν εκφάνσεις του γενικού και απόλυτου δικαιώματος στην προσωπικότητα, συνδυαστικά μάλιστα με την ΑΚ 57 και την ΑΚ 932 αξίωση προς χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Η πράξη υποστήριξης ή διάδοσης αναληθών γεγονότων μπορεί να εντάσσεται και σε μία από τις περιπτώσεις των αρ. 361επ. ΠΚ. Στην περίπτωση αυτή, ο θιγόμενος έχει τη δυνατότητα να επιλέξει ως βάση της αξίωσής του είτε την ΑΚ 920 είτε την ΑΚ 914, οπότε και από τις παραπάνω ποινικές διατάξεις περισσότερο συναφής προς την ΑΚ 920 είναι η ΠΚ 362, η οποία προστατεύει την τιμή και την υπόληψη από την υποστήριξη ή διάδοση βλαπτικού γεγονότος, χωρίς όμως να χρειάζεται να είναι αυτό και αναληθές. (βλ. Βαθρακοκοίλης, ΕΡΝΟΜΑΚ, Τεύχος Γ', Εκδ. 2006, σελ. 962).
Απαραίτητες προυποθέσεις για τη συνδρομή του ως άνω άρθρου είναι η υποστήριξη ή η διάδοση αναληθών ειδήσεων, η οποία μπορεί να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο και μέσο, δηλαδή προφορικώς ή γραπτώς, με μαζικά μέσα ενημέρωσης ή μεμονωμένα σε ένα ή περισσότερα άτομα, η γνώση ή υπαίτια άγνοια της αναλήθειας των υποστηριζομένων ειδήσεων ή διαδόσεων, με την ζημία του βλαπτομένου προσώπου να προήλθε αιτιωδώς από τη διάδοση ή την υποστήριξη των αναληθών ειδήσεων και οι διαδιδόμενες ή υποστηριζόμενες αναληθείς ειδήσεις να εκθέτουν αιτιωδώς και πραγματικά σε κίνδυνο ένα από τα έννομα αγαθά του νομικού προσώπου, οπότε και απαιτείται να προκαλείται αιτιωδώς ζημία στο βλαβέν νομικό πρόσωπο, το οποίο μπορεί, με βάση το ΑΚ 920 να ζητήσει χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης.
Οι παραπάνω προϋποθέσεις και η εφαρμογή της ΑΚ 920 εξειδικεύεται περαιτέρω και στη νομολογία, «Κατά το άρθρο 914 ΑΚ, όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα και υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσεις, κατά το άρθρο 920 ΑΚ όποιος, γνωρίζοντας, ή υπαίτια αγνοώντας, υποστηρίζει ή διαδίδει αναληθείς ειδήσεις που εκθέτουν σε κίνδυνο την πίστη, το επάγγελμα ή το μέλλον άλλου, έχει την υποχρέωση να τον αποζημιώσει, ενώ κατά το άρθρο 932 ΑΚ, σε περίπτωση αδικοπραξίας ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. [...] Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 361 παρ. 1 ΠΚ, όποιος, εκτός από τις περιπτώσεις της δυσφήμησης (άρθρα 362 και 363), προσβάλλει την τιμή άλλου με λόγο ή με έργο ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, τιμωρείται, με το άρθρο 362 ΠΚ, όποιος με οποιονδήποτε τρόπο ενώπιον τρίτου ισχυρίζεται ή διαδίδει για κάποιον άλλον γεγονός που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψή του, τιμωρείται και με το άρθρο 363 ΠΚ, αν στην περίπτωση του άρθρου 362, το γεγονός είναι ψευδές και ο υπαίτιος γνώριζε ότι αυτό είναι ψευδές, τιμωρείται. Από τις ανωτέρω διατάξεις των άρθρων 362 και 363 ΠΚ, προκύπτει ότι για την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του αδικήματος της συκοφαντικής δυσφημήσεως απαιτείται: α) ισχυρισμός ή διάδοση γεγονότος ενώπιον τρίτου σε βάρος ορισμένου προσώπου, β) το γεγονός να είναι δυνατόν να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του άλλου αυτού προσώπου και γ) να είναι ψευδές και ο υπαίτιος να εγνώριζε ότι αυτό είναι ψευδές. [...] Αυτό το οποίον αξιολογείται είναι το γεγονός, δηλαδή οποιοδήποτε συμβάν του εξωτερικού κόσμου, γενόμενο στο παρόν ή παρελθόν, υποπίπτον στις αισθήσεις και δυνάμενο να αποδειχθεί, αντίκειται δε προς την ηθική και την ευπρέπεια. Αντικείμενο της προσβολής είναι η τιμή και η υπόληψη του φυσικού του προσώπου, το οποίο είναι μέλος μιας οργανωμένης κοινωνίας και κινείται στα πλαίσια της συναλλακτικής ευθύτητας. [...]Δεν αποκλείεται στην έννοια του γεγονότος να υπαχθούν η έκφραση γνώμης ή αξιολογικής κρίσεως, ακόμη δε και χαρακτηρισμός, οσάκις αμέσως ή εμμέσως υποκρύπτονται συμβάντα και αντικειμενικά εκδηλωτικά στοιχεία, τα οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση συνιστούν προσβολή της προσωπικότητας, δηλαδή μόνον όταν συνδέονται και σχετίζονται με το γεγονός κατά τέτοιο τρόπο, ώστε ουσιαστικώς να προσδιορίζουν την ποσοτική και ποιοτική του βαρύτητα, άλλως μπορεί να αποτελούν εξύβριση κατά την διάταξη του άρθρου 361 ΠΚ (ΑΠ 1462/05, 387/05).» βλ. ΑΠ 1095/2008, ΔΙΜΕΕ 2009/201 καθώς και 148/2008 Εφ. Πατρ. «Οι διαδιδόμενες ή υποστηριζόμενες ειδήσεις πρέπει επιπλέον να εκθέτουν αιτιωδώς και πραγματικά σε κίνδυνο ένα από τα περιοριστικώς αναφερόμενα στο πιο πάνω άρθρο αγαθά φυσικού ή νομικού προσώπου. Δεν αρκεί δηλαδή η διαπίστωση ότι είναι ικανές να εκθέσουν τα εν λόγω αγαθά σε κίνδυνο. Ως πίστη του προσώπου νοείται η καλή γνώμη και υπόλήψη που έχουν οι τρίτοι γι' αυτό σχετικά με την οικονομική και επαγγελματική του κατάσταση. Ως μέλλον αυτού νοείται η οικονομική και επαγγελματική του βελτίωση. Η πίστη, το μέλλον ή το επάγγελμα ενός προσώπου θεωρείται ότι βρίσκεται σε κίνδυνο, όταν δημιουργούνται δυσμενείς παραστάσεις σε τρίτους και ειδικότερα σ' εκείνους με τους οποίος σχετίζεται, κοινωνικά, οικονομικά ή επαγγελματικά (βλ. Γεωργιάδη - Σταθόπουλου: όπου παραπ., σελ. 733)»
Κατόπιν των ανωτέρω, το περιεχόμενο του επίδικου δημοσιεύματος της 10-02-2013 της εφημερίδας «Η Αυγής, όπως συνετάγη από τους εναγόμενους, συνιστά προσβολή της προσωπικότητας του νομικού προσώπου της εταιρείας μας, της οποίας η εφημερίδα «Παραπολιτικά» αποτελεί ιδιοκτησία, όπως προκύπτει και από την ταυτότητά της, αλλά και του δεύτερου εξ ημών.
Καταρχήν, όπως αναλυτικότατα εκτέθηκε στο ιστορικό της παρούσης, οι εναγόμενοι κατηγόρησαν την εφημερίδα αδιευκρίνιστα και γενικά, πως έχει ενταχθεί στο εκπονηθέν εκ της κυβερνήσεως σχέδιο ολοκληρωτικού ελέγχου των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Την κατηγόρησαν πως εντάσσεται στα «νέα τζάκια της διαπλοκής», δηλαδή παρά τον ενημερωτικό της σκοπό, αποτελεί όργανο απόκρυψης ή παρασιώπησης γεγονότων επ' ωφελεία πολιτικών συμφερόντων, εις βάρος όμως των Ελλήνων, υπηρετώντας το γενικότερο σχέδιο ολοκληρωτικού ελέγχου των media. Αμφισβήτησαν ευθέως την ταυτότητα, την αντικειμενικότητα και τη δημοσιογραφική ύπαρξη της εφημερίδος μας, δεδομένου πως ισχυρίζονται ότι «αναλαμβάνει τη βρώμικη δουλειά του Μαξίμου», παρουσιάζοντας αυτή ως όργανο παροχής εκδούλευσης για την προώθηση ή συγκάλυψη των αδιαφανών πρακτικών της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή ως προμετωπίδα ικανοποίησης αθέμιτων συμφερόντων του κυβερνώντος κόμματος, αντίθετα με την υποχρέωσή της περί αντικειμενικής και ορθής ενημερώσεως των αναγνωστών μας. Της αποδίδουν ευθαρσώς την κατηγορία ότι όχι μόνο δεν αρθογραφεί αντικειμενικώς, παρά τον συνταγματικά κατοχυρωμένο σκοπό της, όχι μόνο ότι δρα ενάντια στα συμφέροντα του ελληνικού λαού, εξυπηρετώντας στον αντίποδα πολιτικά συμφέροντα, αλλά ότι δρούμε εις βάρος ακόμη και των συναδέλφων μας δημοσιογράφων, εξυπηρετώντας το σχέδιο «ολοκληρωτικού» ελέγχου των media.
Κατ' αναλογία και σύμφωνα με το προεκτεθέν ιστορικό, οι εξυβριστικοί και συκοφαντικοί ισχυρισμοί των εναγόμενων αποδίδονται άμεσα και εις βάρος εμού, του δεύτερου των εναγόντων, αφού ως Εκδότης-Διευθυντής των «Παραπολιτικών», προφανώς φέρω άμεση ευθύνη για τις δημοσιεύσεις της εφημερίδας αλλά και για την εν γένει «δημοσιογραφική γραμμή» που ακολουθεί, καθώς εάν μία εφημερίδα εξυπηρετεί τα αθέμιτα συμφέροντα της κυβερνήσεως ή ενός πολιτικού κόμματος, με άλλα λόγια αν κάνει την «βρώμικη δουλειά» της, προφανώς άμεση ευθύνη και γνώση για αυτό έχει το πρώτον ο Εκδότης-Διευθυντής της, δηλαδή εγώ.
Όπως είναι προφανές, οι παραπάνω ισχυρισμοί και διαδόσεις των εναγόμενων, συνιστούν παράνομη πράξη προσβλητική της εφημερίδας «Παραπολιτικά», η οποία αποτελεί το εκδοτικό προϊόν της εταιρείας μας «ΠΑΡΑ ΕΝΑ Μ.ΕΠΕ», αλλά και εμού, του δεύτερου των εναγόντων. Το δε γεγονός του συσχετισμού της εταιρείας μας με την εφημερίδα αλλά και με τον δεύτερο εξ ημών, είναι εμφανές προς διαπίστωση για τον οποιονδήποτε, δεδομένης της «ταυτότητας» της εφημερίδας, η οποία φιλοξενείται στις αρχικές σελίδες του εκάστοτε φύλλου, οπότε και προκύπτει το στοιχείο της προσβολής στο νομικό πρόσωπο της ανώνυμης εταιρείας αλλά και στον εκδότη-διευθυντή της.
Υπάρχει δε προσβολή υπό τους όρους των ΑΚ 57 & 59, γιατί τα όσα οι εναγόμενοι ισχυρίζονται θίγουν την τιμή και την υπόληψη αμφότερων των εναγόντων, αλλά και την επαγγελματική υπόληψη, την οικονομική ευημερία και ουσιαστικά το επαγγελματικό μέλλον της εφημερίδας. Και αυτό διότι εμφανιζόμαστε ως εφημερίδα η οποία δεν έχει αντικειμενική παρουσίαση των ειδήσεων, η οποία έχει προσλάβει δημοσιογράφους προσκείμενους στα κόμματα της αντιπολίτευσης, κατασκευάζοντας ψευδή δημοσιεύματα, με εμπάθεια σε συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα αλλά παράλληλα παρουσιάζοντας καθημερινά οικονομική ζημία και έχοντας ελάχιστους αναγνώστες. Είναι λοιπόν σαφές ότι όλοι οι παραπάνω ισχυρισμοί μόνο βλάβη μπορούν να προκαλέσουν σε μία καθημερινή εφημερίδα, η οποία μάλιστα είναι πράγματι «νέα» στον δημοσιογραφικό κλάδο και προσπαθεί να δημιουργήσει δικό της αγοραστικό τμήμα στο αναγνωστικό κοινό, οπότε έχουμε υποστεί εύλογη ηθική βλάβη, η οποία και πρέπει να αποκατασταθεί.
Η ως άνω δε πράξη των εναγομένων συνιστά και αδικοπραξία, αρχικά υπό τους όρους της ΑΚ 914. Και αυτό διότι το περιεχόμενο του επίδικου δημοσιεύματος είναι εξυβριστικό και συκοφαντικό, οι δε εναγόμενοι γνώριζαν την αναλήθεια των λεγομένων τους και το παράνομο αυτών, η δε προσβολή της προσωπικότητάς μας και το ζημιογόνο αποτέλεσμα της απώλειας της εμπιστοσύνης των αναγνωστών προεκκλήθη αιτιωδώς από την πράξη τους αυτή. Υπάγεται δε περαιτέρω στην ειδικότερη περίπτωση αδικοπραξίας του ΑΚ 920, υπό την έννοια της εν γνώσει των εναγομένων διαδόσεως αναληθών ειδήσεων εις βάρος ημών, οι οποίες εκθέτουν σε κίνδυνο την πίστη, το επάγγελμα και το μέλλον μας. Ειδικότερα, οι ανωτέρω αναλυτικώς εκτιθέμενοι ισχυρισμοί εν ήδη ειδήσεων των εναγόμενων, θέτουν σε κίνδυνο την πίστη και την καλή γνώμη για εμάς του αναγνωστικού κοινού, την εμπιστοσύνη του στην αντικειμενικότητά μας, στην εγκυρότητα των ειδήσεων, στην επαγγελματική αρτιότητα της πέννας των δημοσιογράφων μας και στην αξία μας ως εφημερίδα, αξία η οποία έχει απωλεσθεί ή τίθεται σε διακινδύνευση, κατόπιν των όσων οι εναγόμενοι δήλωσαν δημοσίως, μέσω της εφημερίδας «Η Αυγή». Πρόκειται δε για κίνδυνο εις βάρος της επαγγελματικής ευημερίας, της αξιοπιστίας και της εγκυρότητας της εφημερίδας μας ο οποίος αιτιωδώς συνδέεται με την οικονομική μας ζημία, ήδη επελθούσα ή μελλοντική. Και αυτό διότι τα όσα οι εναγόμενοι ισχυρίστηκαν, είναι πιθανόν να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του αναγνωστικού κοινού και να μας οδηγήσουν σε επαγγελματική κατάρρευση, αφού είναι γνωστό πως η κοινή γνώμη είναι -ορθώς- πολύ «ευαίσθητη» σε ζητήματα «καθοδηγούμενων» μέσων μαζικής ενημέρωσης, οπότε και η παραμικρή εις βάρος μας υποψία, στο πλαίσιο μάλιστα ενός έντονα ανταγωνιστικού χώρου και ενώ οι έντυπες εκδόσεις βιώνουν τις χειρότερες εποχές τους, θα μπορούσε να μας οδηγήσει σε οικονομική καταστροφή.
Υπάρχει δε πολυσχιδής νομική αντιμετώπιση της παράνομης αδικοπρακτικής συμπεριφοράς των εναγόμενων, αφού πέραν των άλλων, στοιχειοθετεί και τα ποινικά αδικήματα των άρθρων 362-362, καθότι οι εναγόμενοι και σύμφωνα με τα ανωτέρω ισχυρίσθηκαν και διέδοσαν ενώπιον τρίτων ψευδή γεγονόταν δυνάμενα να βλάψουν την τιμή και την υπόληψη ημών των εναγόντων, των οποίων το ψεύδος άριστα γνώριζαν,
Εξ όλων των ανωτέρω, αμφότεροι οι ενάγοντες είμαστε δικαιούχοι χρηματικής ικανοποίησης, λόγω ηθικής βλάβης κατ' άρθρον ΑΚ 932, όντας φορείς εννόμων αγαθών, όπως ανωτέρω περιγράφηκαν, τα οποία, στο πλαίσιο της παραπάνω αδικοπραξίας των εναγομένων προσέβαλαν εν γένει την προσωπικότητα, την εμπορική πίστη, την επαγγελματική υπόληψη και γενικά το εμπορικό μέλλον της πρώτης εξ ημών, καθώς και την τιμή και την υπόληψη του δεύτερου εξ ημών, οπότε και πρέπει να επιδικαστεί εύλογη χρηματική ικανοποίηση στο νομικό πρόσωπο της πρώτης των εναγόντων και στον δεύτερο εξ ημών, προς αποκατάσταση της ηθικής της βλάβης που υπέστημεν, ποσού εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ σε έκαστο εξ ημών. Το ποσό δε αυτό, πρέπει να θεωρηθεί εύλογο προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που έχουμε υποστεί, δεδομένης των περιστάσεων της προσβολής και της συνακόλουθης εφαρμογής της αρχής της αναλογικότητας. 'Οπως το θέτει η νομολογία, «Επί αδικοπραξίας, ως προς την επιδίκαση χρηματικής ικανοποιήσεως, με την διάταξη του άρθρου 932 του ΑΚ, ο νομοθέτης έλαβε υπόψη του την αρχή της αναλογικότητας, εξειδικεύοντάς την στο ζήτημα του προσδιορισμού του ύψους της χρηματικής ικανοποιήσεως. (Ολ. ΑΠ 6/2009).» ΑΠ 79/2010 και ομοίως ΑΠ 543/2009 «Στο πεδίο των αδικοπρακτικών σχέσεων (άρθρο 914 επ ΑΚ) και ειδικότερα στο ζήτημα του μέτρου της επιδικαστέας χρηματικής ικανοποιήσεως ο νόμος προβλέπει στο άρθρο 932 ΑΚ ότι το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση, δηλαδή χρηματική ικανοποίηση ανάλογη με τις περιστάσεις της συγκεκριμένης περιπτώσεως. Με τη διάταξη αυτή ο κοινός νομοθέτης έλαβε υπόψη του την αρχή της αναλογικότητας, εξειδικεύοντάς την στο ζήτημα του προσδιορισμού του ύψους της χρηματικής ικανοποιήσεως.»
Συνεπώς, στην παρούσα περίπτωση πρέπει να ληφθούν υπόψη τα κάτωθι δεδομένα: Οι εναγόμενοι προέβησαν στη δημοσίευση του επίδικου άρθρου κατά την κυριακάτικη κυκλοφορία της εφημερίδας, η οποία, ως γνωστόν, είναι ιδιαιτέρως αυξημένη και άρα ανάλογα διευρυμένη η προσβολή μας. Επίσης, θα πρέπει να αξιολογηθεί το γεγονός ότι οι εναγόμενοι, υποκινούμενοι και από εμπορικά συμφέροντα, αποπειράθηκαν να πλήξουν το κύρος μίας εφημερίδας, δηλαδή μίας ευθέως ανταγωνιστικής προς αυτούς επιχειρήσεως, αλλά και τον δεύτερο εξ ημών, δηλαδή έναν συνάδελφό τους δημοσιογράφο. Συνεπώς, κατ' εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας, πρέπει να αξιολογηθεί τόσο το μέγεθος της προσβολής της προσωπικότητας που έχουμε υποστεί, όσο και το μέσο διά του οποίου έλαβε χώρα, δηλαδή η εφημερίδα σε διευρυμένη κυκλοφορία, υπό τις ειδικότερες «επιβαρυντικές» περιστάσεις της αναγνωσιμότητας αυτής, του κινήτρου τους περί προκλήσεως πλήγματος σε ανταγωνιστές τους, αλλά και της συνακόλουθης επαγγελματικής ζημίας που προκάλεσε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά», όπως αυτή εξειδικεύτηκε ανωτέρω. Δεδομένων των ανωτέρω, το ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ σε έκαστο εξ ημών, πρέπει να θεωρηθεί εύλογο, προς χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που έχουμε υποστεί.
Επειδή δικαίωμα επί της προσωπικότητας στην έκφανση της πίστεως, της υπολήψεως, του επαγγέλματος, του μέλλοντος και των λοιπών αϋλων αγαθών που του αναγνωρίζονται έχει και το νομικό πρόσωπο, (βλ. Σημαντήρας: Γεν. Αρχ. ημίτ. Α' άρ. 538, ΑΠ. 182/1967 ΝοΒ 16.46, ΕΑ 6338/1981 ΝοΒ 29.1412).
Επειδή οι εναγόμενοι με το από 10-02-2013 δημοσίευμα της εφημερίδας «Η Αυγή» προσέβαλαν παράνομα και υπαίτια τη νομική προσωπικότητα της «ΠΑΡΑ ΕΝΑ Μ.ΕΠΕ», καθώς και του δεύτερου εξ ημών, σύμφωνα με τα αναλυτικώς εκτεθέντα.
Επειδή οι εναγόμενοι με τις ως άνω παράνομες και άδικες πράξεις τους της εξυβρίσεως και της συκοφαντικής δυσφημίσεως, υπαιτίως ζημίωσαν το νομικό πρόσωπο της «ΠΑΡΑ ΕΝΑ Μ.ΕΠΕ» και του δεύτερου των εναγόντων.
Επειδή οι εναγόμενοι εν γνώσει τους υποστήριξαν και διέδοσαν αναληθείς ειδήσεις που θέτουν σε κίνδυνο την πίστη, το επάγγελμα και το μέλλον της «ΠΑΡΑ ΕΝΑ Μ.ΕΠΕ» και νυν πρώτης ενάγουσας.
Επειδή εξ όλων των ανωτέρω οι εναγόμενοι προκάλεσαν στην «ΠΑΡΑ ΕΝΑ Μ.ΕΠΕ» και στον δεύτερο των εναγόντων ηθική βλάβη, της οποίας η χρηματική ικανοποίηση πρέπει να οριστεί στο εύλογο και δίκαιο ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ σε έκαστο εξ ημών.
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 57 ΑΚ: «Όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του έχει δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον. Αν η προσβολή αναφέρεται στην προσωπικότητα προσώπου που έχει πεθάνει το δικαίωμα αυτό έχουν ο σύζυγος, οι κατιόντες, οι ανιόντες, οι αδελφοί και οι κληρονόμοι του από διαθήκη. Αξίωση αποζημίωσης σύμφωνα με τις διατάξεις για τις αδικοπραξίες δεν αποκλείεται».
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 59 ΑΚ: «Στις περιπτώσεις των δύο προηγούμενων άρθρων το δικαστήριο με την απόφασή του, ύστερα από αίτηση αυτού που έχει προσβληθεί και αφού λάβει υπόψη το είδος της προσβολής, μπορεί επιπλέον να καταδικάσει τον υπαίτιο να ικανοποιήσει την ηθική βλάβη αυτού που έχει προσβληθεί. Η ικανοποίηση συνίσταται σε πληρωμή χρηματικού ποσού, σε δημοσίευμα, ή σε ο,τιδήποτε επιβάλλεται από τις περιστάσεις.»
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 914 ΑΚ: «Όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα και υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει».
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 919 ΑΚ: «Όποιος με πρόθεση ζημίωσε άλλον κατά τρόπο αντίθετο προς τα χρηστά ήθη έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει».
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 920 ΑΚ: «Οποιος, γνωρίζοντας ή υπαίτια αγνοώντας, υποστηρίζει ή διαδίδει αναληθείς ειδήσεις που εκθέτουν σε κίνδυνο την πίστη, το επάγγελμα ή το μέλλον άλλου, έχει την υποχρέωση να τον αποζημιώσει.»
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 926 ΑΚ: «Αν από κοινή πράξη περισσοτέρων προήλθε ζημία ή αν για την ίδια ζημία ευθύνονται παράλληλα περισσότεροι, ενέχονται όλοι εις ολόκληρον. Το ίδιο ισχύει και αν έχουν ενεργήσει περισσότεροι συγχρόνως ή διαδοχικά και δεν μπορεί να εξακριβωθεί τίνος η πράξη επέφερε τη ζημία.»
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 932 ΑΚ: «Σε περίπτωση αδικοπραξίας ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημιά, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης».
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 362 ΠΚ: «Οποιος με οποιονδήποτε τρόπο ενώπιον τρίτου ισχυρίζεται ή διαδίδει για κάποιον άλλον γεγονός που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψή του τιμωρείται με Φυλάκιση μέχρι δύο ετών ή με χρηματική ποινή. Η χρηματική ποινή μπορεί να επιβληθεί και μαζί με την ποινή της Φυλάκισης.», το δε άρθρο 363 ΠΚ ορίζει ότι «Αν στην περίπτωση του άρθρου 362 το γεγονός είναι ψευδές και ο υπαίτιος γνώριζε ότι αυτό είναι ψευδές τιμωρείται με Φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών μαζί με τη Φυλάκιση μπορεί να επιβληθεί και χρηματική ποινή. Μπορεί επίσης να επιβληθεί και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων κατά το άρθρο 63.»
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 681Δ ΚΠολΔ: «1. Κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 666 παρ. 1, 667, 671 παρ. 1 - 3, 672 και 673 - 676 δικάζονται από το καθ' ύλη αρμόδιο δικαστήριο οι πάσης φύσεως διαφορές που αφορούν σε αποζημιώσεις οποιασδήποτε μορφής περιουσιακής ζημίας ή ηθικής βλάβης, που προκλήθηκε δια του τύπου ή με ραδιοφωνικές ή τηλεοπτικές εκπομπές, ως και οι συναφείς προς αυτές αξιώσεις προστασίας της προσωπικότητας των προσβληθέντων.»
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 947 ΚΠολΔ: «1. Όταν ο οφειλέτης έχει υποχρέωση να παραλείψει ή να ανεχθεί πράξη, το δικαστήριο, για την περίπτωση που παραβεί την υποχρέωσή του, απειλεί για κάθε παράβαση χρηματική ποινή έως δύο εκατομμύρια (2.000.000) δραχμές υπέρ του δανειστή και προσωπική κράτηση έως ένα έτος. Αν η απειλή της χρηματικής ποινής και της προσωπικής κράτησης δεν περιέχεται στην απόφαση που καταδικάζει τον οφειλέτη να παραλείψει ή να ανεχθεί πράξη, απαγγέλλεται από το μονομελές πρωτοδικείο. Το δικαστήριο αυτό είναι αρμόδιο να βεβαιώσει την παράβαση και να καταδικάσει στη χρηματική ποινή και στην προσωπική κράτηση. Στην τελευταία περίπτωση, δικάζει κατά τη διαδικασία των άρθρων 670 έως 676. 2. Αν το ζητήσει ο δανειστής, το δικαστήριο μπορεί, εκτός από την απειλή της χρηματικής ποινής και της προσωπικής κράτησης, να επιβάλει στον οφειλέτη να δώσει και εγγύηση για την παράλειψη ή την ανοχή της πράξης. 3. Αν ο οφειλέτης που έχει υποχρέωση να ανεχθεί πράξη προβάλει αντίσταση, ο δικαστικός επιμελητής παραμερίζει κάθε εμπόδιο και ενεργεί σύμφωνα με το άρθρο 930».
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 1047 ΚΠολΔ: «Προσωπική κράτηση διατάσσεται, εκτός από τις περιπτώσεις που ορίζει ρητώς ο νόμος και κατά εμπόρων για εμπορικές απαιτήσεις× μπορεί να διαταχθεί επίσης και για απαιτήσεις από αδικοπραξίες».
Επειδή ενόψει της βαρύτητας της προσβολής της προσωπικότητάς μας από την προαναφερθείσα αναιτιολόγητη παράνομη και αδικοπρακτική δημοσίευση του εναγομένων, το εύλογο ποσό χρηματικής ικανοποίησης της ηθικής βλάβης, που μας προκάλεσων οι εναγόμενοι με την προαναφερθείσα παράνομη πράξη τους, ανέρχεται στο εύλογο ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ για έκαστο εξ ημών.
Επειδή σύμφωνα με την παρ. 6 του άρθρου μόνο του Ν.1178/81 όπως ισχύει σήμερα, σε συνδυασμό με την παρ. 4 του άρθρου μόνο του Ν. 2243/94 που ορίζει ότι «Σε περίπτωση που γίνει δεκτή αγωγή του παρόντος άρθρου σε βάρος εφημερίδας, το δικαστήριο, εφ' όσον έχει υποβληθεί αίτημα το αργότερο ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, διατάσσει με την καταψηφιστική απόφασή του και την καταχώριση στην εφημερίδα αυτή περιλήψεως της αποφάσεως.», πρέπει να διαταχθεί η δημοσίευση της αποφάσεως που θα εκδοθεί στην εφημερίδα «Η Αυγή», ενώ πρέπει να διαταχθεί η δημοσίευση στην ίδια στήλη και θέση που θα καταχωρηθεί η παραπάνω δημοσίευση, η είδηση του ότι οι εναγόμενοι καταδικάστηκαν για το εις βάρος μας δημοσίευμα, καθώς και να δηλούται η θέση στην οποία δημοσιεύεται η απόφαση.
Επειδή κατά τις διατάξεις της παρ. 6 του άρθρου μόνον του Ν. 1178/81 όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 4 του άρθρου μόνον του Ν. 2243/94 «Το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 6 του άρθρου μόνου του ν.1178/1981 αντικαθίσταται ως εξής: "Με την απόφαση καθορίζεται χρηματική ποινή για κάθε ημέρα καθυστέρησης δημοσίευσης της απόφασης ίση προς το 1/10 της ελάχιστης αποζημίωσης που επιδικάζεται κατά την παράγραφο 3 του άρθρου αυτού».
Επειδή η απαίτησή μας για την από τους εναγόμενους ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που προξένησαν στο νομικό πρόσωπο της «ΠΑΡΑ ΕΝΑ Μ.ΕΠΕ» αλλά και στον δεύτερο εξ ημών, εδράζεται επί αδικοπραξίας τους, ώστε νομίμως συντρέχει περίπτωση να απαγγελθεί κατά εκείνων προσωπική κράτηση διαρκείας ενός έτους (1) ως μέσον εκτελέσεως της απόφασης που θα εκδοθεί.
Επειδή κατ' άρθρον 35 ΚΠολΔ «Διαφορές από αδικοπραξία μπορούν να εισαχθούν και στο δικαστήριο του τόπου όπου συνέβη το ζημιογόνο γεγονός ή επίκειται η επέλευσή του», όπως αντικαταστάθηκε με το αρ. 5 παρ.1 Ν.3994/2011 και δεδομένου του γεγονότος πως το εξυβριστικό και συκοφαντικό δημοσίευμα της εφημερίδας «Η Αυγή», κατέστη γνωστό λόγω της πανελλαδικής κυκλοφορίας της, οπότε και το εις βάρος μας ζημιογόνο γεγονός έλαβε χώρα σε όλη την ελληνική επικράτεια, το Δικαστήριό Σας είναι αρμόδιο προς εκδίκαση της παρούσης.
Επειδή το Δικαστήριό Σας είναι καθ΄ ύλην και κατά τόπο αρμόδιο προς εκδίκαση της παρούσης αγωγής μου.
Επειδή η παρούσα αγωγή μας είναι νόμιμη ερειδόμενη επι των άρθρων 57, 59, 914, 919, 920, 932 ΑΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 362-363 ΠΚ και τις διατάξεις των νόμων 1178/81 και 2243/94.
Επειδή η αγωγή μας είναι επιπροσθέτως βάσιμη και αληθινή, για δε την απόδειξη της ουσιαστικής βασιμότητάς της επικαλούμαστε και θα επικαλεστούμε μάρτυρες και έγγραφα.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Και όσους ακόμα νόμιμα προσθέσουμε και
με τη ρητή επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μας.
ΑΙΤΟΥΜΕΘΑ
Να γίνει δεκτή η παρούσα αγωγή μας στο σύνολό της και σε όλο της το αιτητικό.
Να αρθεί η προσβολή εναντίον μας και να παραλείψουν οι εναγόμενοι την επανάληψή της στο μέλλον.
Να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να μας καταβάλουν αλληλεγγύως και εις ολόκληρον, ως χρηματική ικανοποίηση, για την ηθική βλάβη την οποία μας προκάλεσε η εκ μέρους τους δημοσίευση του επίδικου δημοσιεύματος και η συνακόλουθη απώλεια της εμπιστοσύνης του αναγνωστικού κοινού του πλήγματος που δέχθηκε το κύρος μας, η τιμή και η υπόληψή μας και σύμφωνα με το ιστορικό της παρούσης, το ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ σε έκαστο εξ ημών, νομιμοτόκως από την επίδοση της παρούσης και μέχρις ολοσχερούς εξοφλήσεως.
Να διαταχθεί η δημοσίευση της αποφάσεως που θα εκδοθεί στην εφημερίδα «Η Αυγή» και η δημοσίευση στην ίδια σελίδα και θέση που κατεχωρήθη το ανωτέρω δημοσίευμα ειδήσεως περί του ότι οι εναγόμενοι καταδικάστηκαν για το εις βάρος μας δημοσίευμα.
Να απαγγελθεί σε βάρος του δεύτερου, του τρίτου και της τέταρτης των εναγομένων εναγόμενων χρηματική ποινή ποσού πέντε χιλιάδων εννιακοσίων (5.900) ευρώ υπέρ ημών καθώς και προσωπική κράτηση διαρκείας ενός έτους σε βάρος τους, για την περίπτωση της εκ μέρους τους παραβάσεως της ως άνω εκδοθησόμενης διατάξεως του Δικαστηρίου Σας.
Να καθορισθεί χρηματική ποινή τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ κατά των εναγομένων για κάθε ημέρα καθυστέρησης δημοσίευσης της απόφασης.
Να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η απόφαση που θα εκδοθεί.
Να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στην εν γένει δικαστική μας δαπάνη.
Αθήνα, 12 Φεβρουαρίου 2013
Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος