«Η ζωή μοιάζει να κυλά στους ρυθμούς της, ωστόσο επικρατεί ένα σφίξιμο. Τα τηλέφωνα στους επαγγελματικούς χώρους δεν χτυπάνε πια, στους εμπορικούς χώρους δεν μπαίνει συχνά πελάτης, εκδηλώσεις αναβάλλονται, δραστηριότητες ακυρώνονται. Μόνο ο ανοιξιάτικος ήλιος είναι με το μέρος μας.
Στο προεδρικό, λέει, συσκέπτονται, στην Κεντρική Τράπεζα συσκέπτονται. Επεξεργάζονται σχέδια για τη σωτηρία μας. Και το μόνο που βγαίνει προς τα έξω είναι, τι άλλο, να δώσουμε οι πολίτες για να σώσουμε τις τράπεζες, ενώ για τους τραπεζίτες δεν είπε κανείς τι θα δώσουν και ποιοι θα πάνε φυλακή. Μέχρι και το πριν τριάντα μέρες κυβερνών κόμμα έχει σχέδια για να μας βγάλει από την κρίση, λέει. Σχέδια τα οποία επίσης περιστρέφονται γύρω από το κούρεμα των πολιτών, τα οποία δεν τολμούσε σαν λαϊκό κόμμα, που θέλει να λέει πως είναι, να φανερώσει, αλλά τώρα που καλλιεργήθηκε το έδαφος μπορεί κι αυτό να αποκαλύψει τις κουρευτικές ικανότητές του.
Ο αρχιεπίσκοπος, που μέχρι σήμερα συμπεριφερόταν ως φοροφυγάς και μαζί με άλλους φοροφυγάδες, τραπεζίτες, golden boys και πολιτικούς, έφεραν τον τόπο εδώ, διαθέτει λέει την περιουσία του στη διάθεση του κράτους. Τα ακούνε και στην Ελλάδα και εντυπωσιάζονται που έχουμε ένα τόσο συνετό και απλόχερο πνευματικό ηγέτη.
Τα κοράκια στο μεταξύ αναμένουν. Το ξανθό γένος, που σύμφωνα με τους οπαδούς του Νοστράδαμου και του Παΐσιου θα έρθει εξ ανατολών και θα μας σώσει, μας δουλεύει ψιλό γαζί. Αναμένει να πέσει κι άλλο η τιμή.
Κι η Τώνια ρωτά: Οι αυταπάτες τρώγονται ή θα πεινάσουμε; Δεν τρώγονται, αλλά δεν θα πεινάσουμε. Θα σταματήσουμε να τρώμε το κουτόχορτο που μας ταΐζανε χρόνια και θα βγούμε στους αγρούς να μαζέψουμε πραγματικά βλίτα που είναι και νόστιμα» γράφει στο άρθρο της η δημοσιογράφος του Φιλελεύθερου.