09 Απριλίου 2013

Τα 4 αγκάθια που οδήγησαν στην ανατροπή

Τέσσερα είναι τα βασικά σημεία που οδήγησαν τελικά στην ανατροπή της μεγάλης συγχώνευσης Εθνικής – Eurobank. Το μέγεθος του νέου σχήματος, το γεγονός ότι απαιτούνταν περισσότερα χρήματα για την ανακεφαλαιοποιησή του, οι καθυστερήσεις στην τεχνική προετοιμασία και η απουσία ενός συστημικού πόλου ήταν αυτά που έκριναν τις τελικές αποφάσεις κυβέρνησης – τρόικας.

1. Το μέγεθος του νέου σχήματος. Με τη συγχώνευση θα δημιουργούνταν ένα γιγαντιαίο σχήμα, με συνολικό ενεργητικό άνω των 170 δισ. ευρώ. Δηλαδή, το μέγεθος της νέας τράπεζας θα αντιστοιχούσε περίπου στο ΑΕΠ της χώρας (190 δισ. ευρώ). Οι ενοποιημένες καταθέσεις του νέου σχήματος στην Ελλάδα θα άγγιζαν τα 60 δισ. δηλαδή αντιστοιχούν στο 36% των συνολικών καταθέσεων της χώρας ενώ τα δάνεια θα έφταναν τα 81 δισ. ευρώ που αντιστοιχούν στο 35% των συνολικών τραπεζικών δανείων. Η τρόικα υπογράμμισε τους κινδύνους που δημιουργούνται από την δημιουργία μιας τόσο μεγάλης τράπεζας. Επιπλέον οι τεχνοκράτες της τρόικας επέμειναν ότι πιο εύκολα θα πωληθούν στο μέλλον οι δυο τράπεζες αν διατηρηθούν ανεξάρτητες παρά ως ένα σχήμα.

2. Περισσότερα χρήματα. Σύμφωνα με πληροφορίες από την διαδικασία της δημόσιας πρότασης και την ανταλλαγή των μετοχών, προέκυψε μια υπεραξία ύψους από 600 έως 1 δισ. ευρώ η οποία λογιστικά θα έπρεπε να επιβαρύνει το νέο σχήμα. Αυτό σημαίνει ότι αντί 15,6 δισ. ευρώ που απαιτούνταν για την ανακεφαλαιοποίηση θα έπρεπε να καταβληθούν περί τα 16,6 δισ. ευρώ. Η τρόικα υπογράμμισε ότι το ζητούμενο είναι να μειωθούν οι κεφαλαιακές ανάγκες του νέου σχήματος όχι να αυξηθούν. Έτσι έκρινε ότι καλύτερα είναι να προχωρήσουν οι ανακεφαλαιοποιήσεις ανεξάρτητα.

3. Οι καθυστερήσεις. Έντονη κριτική ασκείται στην ελλιπή τεχνική προετοιμασία του όλου εγχειρήματος. Τραπεζικές πηγές σημειώνουν ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα επικράτησε αδράνεια τόσο σε ότι αφορά την υλοποίηση της συμφωνίας όσο και σε ότι αφορά την εξεύρεση ιδιωτικών κεφαλαίων. Η διοίκηση της ΕΤΕ φαίνεται ότι επένδυσε πολλά στην χρονική μετάθεση αλλά και σε άλλες αλλαγές στους όρους της ανακεφαλαιοποίησης κάτι που τελικά δεν πραγματοποιήθηκε.

4. Η απώλεια ενός συστημικού πόλου. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό κυβέρνησης και τρόικας για την αναδιάρθρωσης του τραπεζικού τομέα θα υπήρχαν τέσσερις συστημικές τράπεζες οι οποίες θα αποτελούσαν τους πόλους που θα συγκεντρώσουν όσες τράπεζες δεν μπορέσουν να επιβιώσουν. Με τη συγχώνευση Εθνικής – Eurobank οι τέσσερις πόλοι μειώνονταν σε τρεις με την Εθνική-Eurobank να είναι πολύ μεγάλη για να απορροφήσει και άλλες τράπεζες, την Τράπεζα Πειραιώς ήδη να έχει ενσωματώσει έξι τράπεζες (ΑΤΕ, Γενική, Τράπεζα Κύπρου, Λαϊκή, Ελληνική και Millennium) ενώ η Alpha Bank έχοντας απορροφήσει την Εμπορική δεν φαίνεται διατεθειμένη να ανοίξει πολλά νέα μέτωπα. Τώρα με την διατήρηση της αυτονομίας Εθνικής και Eurobank διευρύνονται οι δυνατότητες για την ολοκλήρωση της αναδιάρθρωσης του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος.

http://www.matrix24.gr