Sell in May and go away, (πούλησε τον Μάιο και φύγε μακριά) είναι από τα αγαπημένα ρητά που κυριαρχούν μεταξύ των χρηματιστών. Όχι άδικα, αν δούμε την πορεία των κυριότερων χρηματιστηριακών δεικτών, που όσο και αν ακούγεται παράξενο, εμφανίζουν μια εποχικότητα στην πορεία τους.
Ιστορικά, το καλύτερο εξάμηνο για τις μετοχές είναι μεταξύ Νοεμβρίου και Απριλίου.
Αν υποθέσουμε πως ξεκίνησε ένας επενδυτής να αγοράζει τον Οκτώβρη του 1950 τον σημαντικότερο αμερικάνικο δείκτη S&P 500, πούλησε στο τέλος του Απρίλη του 1951, και έκανε το ίδιο κάθε χρόνο, θα είχε κερδίσει 1.764 πόντους μέχρι σήμερα.
Αντίθετα, αν όλα αυτά τα χρόνια αγόραζε μόνο από το Μάιο και ρευστοποιούσε τον Οκτώβριο, θα έχανε 200 πόντους!
Φαίνεται απίστευτο, όμως είναι πέρα για πέρα αληθινό.
Μήπως τελικά είναι εύκολο να κάνουμε χρήματα στο χρηματιστήριο ακολουθώντας πολύ απλές επενδυτικές συνταγές;
Τα τελευταία χρόνια στην Wall Street
Επειδή το 1950 είναι μακριά και πιθανόν τόσο μακρινά ιστορικά στοιχεία δεν έχουν μεγάλη βαρύτητα στην σημερινή εποχή, ας δούμε τι έγινε στο πρόσφατο παρελθόν στον S&P 500.
Τα τελευταία χρόνια, ξεκινώντας από το 2000, την αρχή της χιλιετίας, είχαμε επανάληψη του φαινομένου. Στο «καλό» εξάμηνο έχουμε κέρδος 665 πόντων με 10 κερδισμένες περιόδους και μόλις 3 με απώλειες. Από την άλλη, στο «κακό» εξάμηνο, έχουμε 7 κερδισμένες περιόδους έναντι 6 χαμένων και αρνητική συνολική απόδοση 550 πόντων!
Ανάλογες αποδόσεις είχαμε για όλους τους σημαντικότερους αμερικάνικους χρηματιστηριακούς δείκτες. Ενδεικτικά, ο Nasdaq 100, από την κορυφή του 2000 που έσκασε η φούσκα των μεγάλων προσδοκιών για τις εταιρίες του τεχνολογικού κλάδου, αν αγοράζαμε μόνο στο «καλό» εξάμηνο δεν θα είχαμε παρά μια μικρή απώλεια των 91 μονάδων, σε σχέση με τις 794 που θα είχαμε χάσει στο «κακό» εξάμηνο.
Τα μεγαλύτερα χρηματιστήρια στον κόσμο
Δεν ισχύει μόνο στην Wall Street η εποχικότητα. Το παράξενο είναι πως ισχύει σε όλα τα χρηματιστήρια του κόσμου. Ο πίνακας παρακάτω έχει τους αντιπροσωπευτικότερους δείκτες από τα 10 μεγαλύτερα χρηματιστήρια του πλανήτη, ξεκινώντας τον υπολογισμό μας από τον Ιανουάριο του 2000.
Αν εξαιρέσουμε την Αυστραλία και το Χονγκ Κογκ, σε όλες ανεξαιρέτως τις χώρες, ο κυριότερος χρηματιστηριακός τους δείκτης έχει υποστεί απώλειες την δεύτερη περίοδο που περιγράφουμε, ενώ αντίθετα στην πρώτη περίοδο σημειώνουν σημαντικά κέρδη!
Τι ισχύει στην Ελλάδα
Το φαινόμενο ισχύει ακόμα και στον ελληνικό δείκτη FTSE, της μεγάλης κεφαλαιοποίησης. Από την αρχή της ίδρυσής του το 1984, ο επενδυτής που είχε βγει αγοραστής στην περίοδο Οκτωβρίου – Μαΐου θα είχε κέρδος 931 μονάδων. Αντίθετα κάποιος άλλος επενδυτής που θα είχε την αντίθετη έμπνευση, θα έγραφε απώλειες 1.023 μονάδων!
Παρά την μεγάλη διαφορά στην συνολική απόδοση, το παράδοξο είναι πως ο πρώτος θα είχε 9 περιόδους με κέρδος και 9 με απώλεια, ενώ ο δεύτερος θα είχε κερδίσει 10 περιόδους, ενώ θα έχανε τις 8.
Εποχικότητα με βάση τις εκλογές
Άλλο ένα ενδιαφέρον στατιστικό στοιχείο είναι πως η μετεκλογική περίοδος, όπως αυτή που διανύουμε, είναι συνήθως η πιο αδύναμη του τετραετούς κύκλου προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ.
Από το 1833, την επόμενη χρονιά από τις προεδρικές εκλογές, έχουμε ένα μέσο όρο κέρδους 2% (20 κερδισμένες χρονιές και 24 με απώλειες). Αντίθετα τις προεκλογικές χρονιές, έχουμε μέσο όρο κέρδους 10,4% (34 κερδισμένες χρονιές και 11 με απώλειες).
Οικονομικά δεδομένα
Δύο είναι τα καθοριστικά σημαία που θα κρίνουν την συνέχιση της ανοδικής πορείας της Wall Street, που δίνει τον ρυθμό και στα υπόλοιπα χρηματιστήρια.
Πρώτα έχουμε τα εταιρικά αποτελέσματα. Οι αναλυτές εκτιμούν πως τα κέρδη των 500 εταιριών που αποτελούν τον κυριότερο δείκτη S&P, θα είναι σχεδόν 12% παραπάνω από ό,τι η περσινή χρονιά. Αυτό σημαίνει πως αν ο S&P 500 κινηθεί με p/e 15, δηλαδή στον ιστορικό μέσο όρο του, ο δείκτης θα πλησιάσει τις 1900 μονάδες το 2014.
Ας μην ξεχνάμε πως εκτός από αυξημένα κέρδη, οι περισσότερες εταιρίες έχουν πολύ μεγάλη ρευστότητα που σημαίνει ότι μπορούν να υπερβούν ευκολότερα τυχόν δυσκολίες.
Δεύτερον, οι κινήσεις των σημαντικότερων Κεντρικών Τραπεζών, των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης της Fed που διοχετεύει κοντά στο 1 τρισεκατομμύριο δολάρια στην αγορά, είναι γνωστή εδώ και καιρό. Ο νέος Ιάπωνας κεντρικός τραπεζίτης, στο ίδιο πνεύμα, δεσμεύτηκε να διπλασιάσει τον ισολογισμό του οργανισμού που ηγείται, σε μόλις 2 χρόνια. Η μοναδική παραφωνία είναι η ΕΕ, όπου η γερμανική ηγεσία ακολουθεί αντίθετη λογική, αν και ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δεν δείχνει να συμμερίζεται με θέρμη τις απόψεις της.
Από τον Νοέμβριο του 2012, έχουμε ήδη άνοδο σχεδόν 11% του S&P 500. Λογικό είναι να υποθέσουμε πως αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί επ’ αόριστο. Αυτό δεν σημαίνει να πουλήσουμε ότι μετοχή υπάρχει στο χαρτοφυλάκιο μας. Μια καλή ιδέα είναι να κατοχυρώσουμε κάποια κέρδη, μειώνοντας το ρίσκο. Επιπλέον, θα έχουμε το πλεονέκτημα πως με αυξημένη ρευστότητα, θα έχουμε τις κεραίες μας ανοικτές για την επόμενη επενδυτική ευκαιρία.
Συμπέρασμα
Με βάση τα ιστορικά δεδομένα, το εξάμηνο μεταξύ Μάη και Οκτώβρη, είναι πραγματικά είναι το χειρότερο. Οι μετεκλογικές χρονιές, όπως φέτος, είναι πιο ευάλωτες στην διόρθωση.
Κάθε χρονιά, κάθε οικονομία, κάθε εταιρία, έχει τις ιδιαιτερότητες της που θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας. Όμως είναι ανεύθυνο να αγνοήσουμε εντελώς, στατιστικά δεδομένα δεκαετιών.
Από την άλλη, μην ξεχνάμε κάτι σημαντικό. Κάτι που είναι στατιστικά πιθανότερο, δεν σημαίνει πως είναι και σίγουρο πως θα γίνει. Απλά σημαίνει όμως πως θα πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί. Εξάλλου, ακόμα και στις πιο ανοδικές τάσεις, οι διορθώσεις είναι αναπόφευκτες.
* Ο κ. Βασίλης Παζόπουλος είναι οικονομικός αναλυτής με ειδικότητα στις αμερικάνικες μετοχές, ιδρυτικό μέλος του GreekTrader.gr
vpazopoulos@gmail.gr
Πηγή:www.capital.gr