- Πρόκειται για έρευνα για το φορολογικό από το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιά
- Ο κ. Κορκίδης αναφέρει πως επανήλθε η φορολογική πολυτέλεια των Ι.Χ. ως ισοδύναμο της μείωσης του ΦΠΑ
- Στα θετικά : Η μείωση του συντελεστή υπεραξίας ακινήτων και μετοχών από 20% σε 15%. - Στα αρνητικά: Η ασαφής εικόνα που υπάρχει για τη μη έκπτωση των μη καταβληθεισών ασφαλιστικών εισφορών
"Ο Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος έχει αρκετά θετικά στοιχεία απλοποίησης και σύγχρονης μεταρρύθμισης της φορολογίας των επιχειρήσεων, αλλά οι φορολογικοί συντελεστές σε όλες τις κατηγορίες, εξακολουθούν να παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, ενώ εκφράζονται φόβοι για φορολόγηση πλασματικών κερδών των επιχειρήσεων" επισημαίνει σε σχετικές δηλώσεις του ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Βασίλης Κορκίδης.
Σύμφωνα με τον κ. Κορκίδη, η διαπραγμάτευση μείωσης του ΦΠΑ στην εστίαση, επανέφερε ως ισοδύναμο μέτρο, τη "φορολογική πολυτέλεια" των ΙΧ, με την αναδρομική επιβολή φόρου πολυτελούς διαβίωσης σε "νεόπτωχους", χωρίς να υπολογίζει την απότομη μεταβολή της οικονομικής κατάστασης των φορολογουμένων και της απραξίας στον κλάδο των αυτοκινήτων. Οι επιχειρηματικές δαπάνες διαχωρίστηκαν σε παραγωγικές και μη, οι επισφάλειες σε "καλές" και "κακές", οι τόκοι δανείων κακώς έχουν όριο έκπτωσης, ενώ το μέτρο των αποδείξεων λανθασμένα εγκαταλείφθηκε, άλλη μία φορά, ως αποτυχημένο, για να αλλάξει στο μέλλον σε λαχείο με επιστροφή φόρου.
Το ΕΒΕΠ σε σχετική ανακοίνωση επισημαίνει τα θετικά και αρνητικά σημεία του νέου κώδικα φορολογίας εισοδήματος.
Ειδικότερα, τα 13 θετικά σημεία του ΚΦΕ είναι:
1. Ο ακριβής προσδιορισμός του αντικειμένου του φόρου εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων, χωρίς την έκδοση ερμηνευτικών εγκυκλίων, οι οποίες προκαλούν σύγχυση στους φορολογουμένους.
2. Η σαφής διάκριση των διαφόρων εισοδηματικών κατηγοριών, όπως εκείνες που προέρχονται από μισθωτή εργασία, από επιχειρηματική δραστηριότητα, από την απόδοση κεφαλαίου και την υπεραξία μεταβίβασης κεφαλαίου.
3. Η κατάργηση προκλητικών εξαιρέσεων από το τεκμήριο απόκτησης περιουσιακών στοιχείων, τονώνοντας με αυτόν τον τρόπο την έννοια της φορολογικής δικαιοσύνης.
4. Η καθιέρωση απλών και κατανοητών κανόνων αναφορικά με τις αποσβέσεις των παγίων περιουσιακών στοιχείων.
5. Η θέσπιση ενός απλού τρόπου διαγραφής των επισφαλών απαιτήσεων, ο οποίος είναι σαφώς προσαρμοσμένος στις σημερινές ανάγκες των επιχειρήσεων.
6. Η διατήρηση της έκπτωσης 1,5% που παρέχεται σήμερα κατά τη μηνιαία παρακράτηση φόρου στους μισθούς και τις συντάξεις, που θα ψαλίδιζαν ακόμη περισσότερο τις μηνιαίες αποδοχές και άρα το διαθέσιμο εισόδημα προς κατανάλωση.
7. Η διατήρηση του συντελεστή προκαταβολής φόρου για τις ομόρρυθμες και ετερόρρυθμες επιχειρήσεις στο 55%, αντί του 80% που προβλεπόταν αρχικά.
8. Η ισχύς των συντελεστών της παρακράτησης φόρου 10% για μερίσματα, 15% για τόκους και 20% για δικαιώματα και λοιπές αμοιβές.
9. Η μείωση του συντελεστή υπεραξίας ακινήτων και μετοχών από 20% σε 15%.
10. Η κατάργηση του συμπληρωματικού φόρου 1,5% και 3% στα ετήσια εισοδήματα από ενοίκια κατοικιών και επαγγελματικών ακινήτων.
11. Η μεταφορά και συμψηφισμός ζημιών νομικών προσώπων από την ανταλλαγή και το κούρεμα των ομολόγων με εγγύηση ελληνικού δημοσίου.
12. Η παραμονή του συντελεστή φορολογίας των αποζημιώσεων, λόγω απόλυσης στο 20%, αντί του 25% που προβλέπονταν αρχικά.
13. Η αλλαγή της φορολογικής μεταχείρισης των offshore εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, με τρόπο που αναμένεται να οδηγήσει στην διεύρυνση της φορολογητέας βάσης μέσω της φορολόγησης των εισοδημάτων που αποκτούν οι υπεράκτιες εταιρείες.
Τα 13 αρνητικά σημεία του ΚΦΕ είναι:
1. Η κατάργηση, για άλλη μία φορά, του μέτρου συλλογής αποδείξεων και η αλλαγή του με νέο κίνητρο την επιστροφή φόρου από το 2014.
2. Η φορολογία εισοδήματος από υπεραξία μεταβίβασης κεφαλαίου με συντελεστή 15%.
3. Η αναδρομική επαναφορά του φόρου πολυτελούς διαβίωσης με τη στοχοποίηση κυρίως των αυτοκινήτων, χωρίς να υπολογίζεται η απότομη μεταβολή της οικονομικής κατάστασης των φορολογουμένων.
4. Οι φορολογικές μεταρρυθμίσεις στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος δεν αποτελούν άλλοθι για τους υψηλούς φορολογικούς συντελεστές με 26% από το πρώτο ευρώ και 33% για ποσά άνω των 50.000 ευρώ.
5. Οι επιβαλλόμενες υπέρμετρες φορολογικές επιβαρύνσεις βάσει τεκμηρίων, θα υπολογίζονται επί τεκμαρτών εισοδημάτων χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις ζημιές των ελευθέρων επαγγελματιών, με τη συνολική φορολογική επιβάρυνση να φτάνει το 40,3%.
6. Η μη έκπτωση των τόκων δανείων κατά το μέτρο που υπερβαίνουν το επιτόκιο (5%) των εντόκων γραμματίων δημοσίου τρίμηνης διάρκειας. Οι τόκοι δανείων δεν αναγνωρίζονται ως εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες στο βαθμό που οι πλεονάζουσες δαπάνες τόκων υπερβαίνουν το 10% των φορολογητέων κερδών προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων.
7. Στα τραπεζικά δάνεια για τα οποία έχει χορηγηθεί οποιασδήποτε μορφής εγγύηση, δημιουργείται πρόβλημα με την φορολόγηση ως κέρδος της επιπλέον διαφοράς τόκων που έχουν καταβληθεί στις τράπεζες και μάλιστα σε επίπεδα υψηλότερα του 7,5%.
8. Η άδικη πλασματική προσαύξηση των φορολογικών αποτελεσμάτων με τρόπο που στοχοποιούνται οι επιχειρήσεις με υψηλό δανεισμό, ενώ ταυτόχρονα δημιουργείται μία ανυπόστατη εικόνα για μη πληρωμή φόρων από κέρδη, τα οποία όμως οι επιχειρήσεις δεν πραγματοποίησαν ποτέ.
9. Η μη δυνατότητα μεταφοράς ζημιών νομικών προσώπων εφόσον επέρχεται μεταβίβαση μετοχών ή δικαιωμάτων κατά ποσοστό μεγαλύτερο του 33%, αποτελεί μία παρέμβαση στα εσωτερικά ζητήματα της επιχείρησης που ουδεμία σχέση έχει με τις φορολογικές της υποχρεώσεις.
10. Η μη αναγνώριση ως εκπίπτουσας δαπάνης της έκτακτης εισφοράς 10% των επιχειρήσεων για Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, αν και κατά το παρελθόν είχε δοθεί η δυνατότητα τμηματικής έκπτωσης.
11. Η ασαφής εικόνα που υπάρχει για τη μη έκπτωση των μη καταβληθεισών ασφαλιστικών εισφορών όσο και με εκείνες που βρίσκονται σε ρύθμιση (πληρωμή ή δόσεις), δημιουργεί έντονη ανασφάλεια, εάν συνδυαστεί και με την αρχή της αυτοτέλειας των χρήσεων.
12. Το κριτήριο προσδιορισμού της πραγματικής φορολογικής κατοικίας των επιχειρήσεων ορίζεται ο τόπος άσκησης πραγματικής διοίκησης, με κίνδυνο να θεωρηθεί φορολογική κατοικία εταιρειών εξωτερικού η Ελλάδα και η φορολόγησή τους να γίνει με το ελληνικό φορολογικό σύστημα.
13. Η εφαρμογή των διατάξεων του φορολογικού Ν. 4110/2013 που προβλέπει την κατάργηση όλων των αφορολόγητων ορίων, αλλά και κάθε φοροαπαλλαγής πραγματικών δαπανών.