[Καταρχάς αν δεν το έχει καταλάβει: ΑΠΟ ΤΟ 2012 Η ΝΔ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ... Helloooouuu! Αλλά και επί της ουσίας οι ιδιωτικοποιήσεις που προσπάθησαν να κάνουν οι Μητσοτάκης (λεωφορεία, ΑΓΕΤ, ΟΤΕ κ.λπ) και Καραμανλής (Λιμάνι, Ολυμπιακή κ.λπ) ή η εθνική στάση Καραμανλή (σχέδιο Αναν, Βετο στα Σκόπια, σχέσεις με τη Ρωσία) είναι αντιγραφή ΠΑΣΟΚ; Και προπάντων μέσα σε τι συνθήκες διαμορφωμενες από τις λαμογιές ΠΑΣΟΚ, λειτουργούσαν οι προηγούμενοι Πρωθυπουργοί της ΝΔ με ΠΑΣΟΚους να ξεβρακώνουν οδηγούς λεωφορείων ή τον Γιωργάκη να κλαίει απ' τα χημικά στον Πειραιά... Γιατρέ χάνεις το δίκιο που θα είχες αν έλεγες "η ΝΔ φοβόταν το ΠΑΣΟΚ μετά το 1981"... και περνάει σε δεύτερη μοίρα το σημαντικό που λες ότι τα πρόσωπα και όχι τα ονόματα και τα σύμβολα έχουν σημασία για την αναβάθμιση του κόμματος....]
Ιδιαίτερη αίσθηση εντός της ΝΔ έχει προκαλέσει το άρθρο του γραμματέα Συντονισμού της κυβέρνησης Δημήτρη Βαρτζόπουλου στην εφημερίδα «Καθημερινή», με τίτλο «Η Νέα Κεντροδεξιά».
Ο εκ των στενών συνεργατών του πρωθυπουργού υποστηρίζει ότι η ΝΔ από το 1981 μέχρι πρόσφατα αντέγραφε το ΠΑΣΟΚ, με αποτέλεσμα όπως υποστηρίζει, η ιδεολογική διαφορά Αριστεράς-Δεξιάς «να έχει πλέον ιστορική διάσταση και μόνον».
Η αναφορά αυτή έχει προκαλέσει εκνευρισμό στην καραμανλική πλευρά του κόμματος, καθώς όπως έλεγε σημαίνον στέλεχος αυτής της εσωκομματικής πτέρυγας «η επισήμανση αυτή ακυρώνει την πολιτική που ακολούθησαν ιστορικοί ηγέτες της παράταξης όπως οι Ράλλης και Αβέρωφ, αλλά και ο Κώστας Καραμανλής ο νεότερος».
Ακολουθεί το άρθρο του γιατρού από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Η Νέα Κεντροδεξιά
Του Δημητρη Βαρτζοπουλου*
Η χώρα δικαιούται πλέον να ελπίζει. Υστερα από το λάθος του πρώτου Μνημονίου, η αδήριτη ανάγκη εξυπηρέτησης της δανειακής σύμβασης δημιουργεί νέα δεδομένα. Πέραν των όποιων αστοχιών των δανειστών, η ζωτική μας υποχρέωση επίτευξης αυτοδυναμίας και αυτάρκειας αναδεικνύει τις ουσιαστικές ελλείψεις και διαταραχές της φυσικής, αλλά κυρίως της φαντασιακής, θέσμισης της ελληνικής κοινωνίας, των βασικών, δηλαδή, τρόπων με τους οποίους αντιλαμβανόμεθα την ατομική, οικογενειακή και συλλογική μας ύπαρξη και προοπτική.
Η επιστροφή στην αυτάρκεια προϋποθέτει αυτονοήτως υγιή ανάπτυξη, επιχειρηματική δραστηριότητα δηλαδή, που δεν θα βασίζεται σε κρατική δαπάνη και δανεισμό αλλά σε ιδιώτες, που παράγουν πλούτο, δημιουργούν θέσεις εργασίας και αποταμιεύουν.
Τούτο, βεβαίως, προαπαιτεί φιλικό για το επιχειρείν περιβάλλον, νομικό πλαίσιο διαχρονικώς και αμεταβλήτως αξιόπιστο, χαμηλή φορολογία επιχειρήσεων και φορολογική ευσυνειδησία των πολιτών, ελαχιστοποίηση των διοικητικών βαρών για νέες επενδύσεις, αδειοδοτήσεις, εξαγωγές, άρση των περιορισμών προσβασιμότητος σε αγορές και επιτηδεύματα, μείωση του ενεργειακού κόστους, τραπεζιτική και μη χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας.
Χρήζει απίσχνανσης του Δημοσίου, αλλαγής της αυτοθεώρησης της δημοσιοϋπαλληλίας, ερείδεται σε αξιόπιστες παροχές παιδείας, υγείας και ασφαλείας. Πολλώ δε μάλλον προϋποθέτει αναβίωση αξιών, όπως η ατομική και οικογενειακή αυτάρκεια, που βασίζεται στην αποταμίευση, την ιδιοκατοίκηση, τη σωστή εκπαίδευση των παιδιών. Εν ολίγοις, απαιτεί εξατομίκευση της κοινωνικής ευθύνης.
Ολα αυτά δεν είναι απαιτήσεις του Μνημονίου ούτε, βέβαια, προϊόν τεχνοκρατικών προσεγγίσεων. Είναι απλούστατα η πεμπτουσία της ιδεολογίας της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς, στα καθ’ ημάς δηλαδή της Νέας Δημοκρατίας.
Είναι, όμως, η σημερινή Νέα Δημοκρατία σε θέση να ανταποκριθεί; Ως η κύρια κυβερνητική συνιστώσα, σίγουρα. Η εφαρμογή της πολιτικής αυτής ευρίσκεται ήδη εν τω γίγνεσθαι. Η επιτυχημένη, όμως, κυβερνητική δράση δεν υποκαθιστά επ’ ουδενί την υπαρξιακή υποχρέωση ενός πολιτικού κόμματος, την εγκατάσταση, δηλαδή, των ιδεολογικών του υποθέσεων ως λογικού πλαισίου αναφοράς των βασικών τρόπων νοήσεως της πλειοψηφίας της κοινωνίας, ούτε, βέβαια, εξασφαλίζει την ένταξη των πλέον παραγωγικών εκπροσώπων της σ’ αυτό. Επ’ αυτού εδώ και καιρό χρειάζεται δράση.
Μετά την ιστορική ήττα του 1981, η Νέα Δημοκρατία αντέγραψε κατ’ ουσίαν τη χωρική και κλαδική οργανωτική διάταξη του ΠΑΣΟΚ. Η υιοθέτηση αργότερα των πολιτικών πρακτικών, αλλά και πολλών προσεγγίσεων του αντιπάλου, οδήγησε στην απώλεια της ευκρίνειας των διαχωριστικών γραμμών. Η ιδεολογική διαφορά Αριστεράς - Δεξιάς είχε πλέον ιστορική διάσταση και μόνον.
Αυτό αλλάζει επί ηγεσίας του Αντώνη Σαμαρά. Η πρόταξη του ιδεολογικού πλαισίου καθορίζει ουσιαστικά πλέον την πολιτική καθημερινότητα.
Και τούτο, όμως, χρήζει συμπλήρωσης. Η Νέα Δημοκρατία πρέπει να μετεξελιχθεί σε σύγχρονο ευρωπαϊκό πολιτικό οργανισμό. Η συντήρηση των ιστορικών συμβόλων έχει, βεβαίως, τη σημαντικότητά της. Εν προκειμένω, όμως, το μέσον δεν είναι το μήνυμα. Χρειάζεται ριζοσπαστική αλλαγή δομής και λειτουργίας.
Η επιλογή του πολιτικού προσωπικού όλων των βαθμίδων και η διαμόρφωση εξειδικευμένων πολιτικών θέσεων αποτελούν τα μείζονα ζητούμενα. Θα πρέπει να ασχοληθούν αυτοί, που ενδιαφέρονται και γνωρίζουν. Οι ενδιαφερόμενοι για κάθε τομέα να επιλέγονται μεταξύ τους, η εξειδίκευση να αντανακλάται στη διαμόρφωση της πολιτικής. Το πολιτικό προσωπικό κρίνεται πλέον από την επιχειρησιακή του επάρκεια. Το κόμμα είναι σε θέση να αναδεικνύει πολιτικές και ιδέες ανά τομέα, ο δίαυλος όλων των εκφάνσεων της κοινωνίας, επαγγελματιών, επιστημόνων, υπαλλήλων προς την εξουσία τυποποιείται και θεσμοθετείται.
Το συνέδριο που ξεκίνησε χθες θα σημάνει τη μετουσίωση της Νέας Δημοκρατίας στον μοναδικό εκπρόσωπο μιας νέας ελληνικής Κεντροδεξιάς.
* Ο κ. Δημήτρης Βαρτζόπουλος είναι γενικός γραμματέας Συντονισμού της Κυβέρνησης.