Στο επίμαχο e-mail που εστάλη στα υπουργεία Οικονομικών και Άμυνας (και δημοσιεύεται στο Real.gr) τονίζεται επιπλέον: «Κατά την άποψή μας, η πιθανότητα για κλείσιμο/εκκαθάριση πρέπει να εξεταστεί και για τις τρεις εταιρίες (όπως αντανακλάται στη MEFP/MoU και στην δημόσια ανακοίνωση τον Ιούλιο). Σε αυτό το πλαίσιο, οποιαδήποτε εκκαθάριση δεν θα πρέπει να είναι υπό τον όρο αποζημιώσεων πέραν των νόμιμων απαιτήσεων ή αναδιοργάνωσης του εργατικού δυναμικού.
Η αναλυτική άποψη της τρόικας για κάθε μία εκ των τριών βιομηχανιών είναι η εξής:
ΛΑΡΚΟ
Η βασική ανησυχία μας για τη ΛΑΡΚΟ είναι ότι στην πρότασή σας οι προσφορές διεργασιών για τα δύο ενεργητικά κεφάλαια δεν είναι απόλυτα ανεξάρτητες μεταξύ τους (για την ιδιωτικοποίηση των χυτηρίων και των ορυχείων αντίστοιχα) που συνεπάγεται επιχειρηματική συνέχεια χωρίς να απευθύνεται στις βασικές κρατικές ανησυχίες (η συναλλαγή είναι δομημένη με τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρχει υψηλή πιθανότητα ότι ο ίδιος επενδυτής θα αποκτήσει και τα δύο ενεργητικά κεφάλαια και έτσι θα είναι υπόλογος να πληρώσει τις κρατικές επιδοτήσεις). Επίσης, οι πιθανοί επενδυτές αναγκάζονται να κρατήσουν εργατικό δυναμικό σε έναν οργανισμό με πλεονάζον προσωπικό, που βλέπει ζημιά από το 2008. Αυτός είναι στόχος που δε συμβαδίζει με την μακροβιωσιμότητα της εταιρείας και δημιουργεί επιπλέον οικονομικούς κινδύνους.
Οι εναλλακτικές για την κυβέρνηση θα πρέπει να είναι είτε να πουλήσουν τα κεφάλαια από τον αγοραστή για να πληρώσει τις κρατικές επιδοτήσεις (όπως αναφέρθηκε στην επιστολή Αλμούνια-Ρεν) είτε να πουλήσουν ξεχωριστά την παραχώρηση Άγιος Ιωάννης/Λαρύμνα και τα υπόλοιπα κεφάλαια ΛΑΡΚΟ με αδεσμοποίητη διαδικασία, χωρίς να δώσουν στον επενδυτή κάποια συγκεκριμένη επιλογή για να αποκτήσει όλα τα κεφάλαια ή αλλιώς να εκκαθαριστούν (εάν δε βρουν αγοραστές). Σε αυτό το πλαίσιο, οι εκτιμήσεις εναλλακτικών θα βελτιωθούν εάν μπορέσετε να μας παράσχετε με τους τέως και νυν αναδιαρθρωτικούς λογαριασμούς.
ΕΑΣ
Εσείς προβλέπετε 144 εκατ. ευρώ από κρατικά κεφάλαια στις στρατιωτικές εργασίες που θα έρθουν σαν αποτέλεσμα από τον διαχωρισμό ανάμεσα σε πολιτικές και στρατιωτικές εργασίες των ΕΑΣ, επιπρόσθετα στις μέχρι τώρα κληρονομημένες υποχρεώσεις του παρελθόντος. Η πρόταση ουσιαστικά προβλέπει μία γενναιόδωρη συνταξιοδότηση και σχέδιο εξόδου το οποίο θα έχει επιπτώσεις όσον αφορά στο δημοσιονομικό κενό και το πρόγραμμα. Δεδομένων των περιορισμών λόγω του δημοσιονομικού κενού και την εξάρτηση της εταιρίας στις εγχώριες απαιτήσεις, πιστεύουμε ότι δεν πρόκειται για μία βιώσιμη λύση και πως η εταιρία θα πρέπει να προχωρήσει σε εκκαθάριση.
Σε περίπτωση που υπάρξει θέμα από άποψη εθνικής ασφάλειας, αυτό θα πρέπει να αφορά μια συρρικνωμένη εταιρία, η οποία θα έχει ορίζοντα εγχώριο. Θα πρέπει να εξεταστεί (δεδομένων των χαμηλότερων κερδών αλλά και των υψηλών σταθερών εξόδων) εάν σε ένα μικρότερο επίπεδο έχει νόημα από οικονομική άποψη να κρατηθεί η εταιρία στην αγορά ή αν θα πρέπει να προχωρήσει σε ολοκληρωμένη εκκαθάριση.
ΕΛΒΟ
Το σχέδιο εκκαθάρισης είναι ακόμη πιο δαπανηρό από χρεωκοπία. Για παράδειγμα, αν η εταιρία εκκαθαριστεί, θα χρειαστούν 13,5 εκατ. ευρώ για αποζημιώσεις. Ωστόσο, αν η εταιρία συνεχίσει να λειτουργεί κάτω από ειδικό καθεστώς εκκαθάρισης, θα χρειαστούν 27,5 εκατ. ευρώ προκειμένου να τρέξει η λειτουργία μέχρι το τέλος των τωρινών συμβολαίων.
Το θέμα στην ανάλυσή σας ότι οι απώλειες των μετόχων θα σταματήσουν μετά το τέλος των συμβολαίων και πως η εταιρία μπορεί να κερδίσει περισσότερα συμβόλαια επιτρέποντας με αυτόν τον τρόπο την ολοκλήρωση του σχεδίου δεν είναι ρεαλιστική και δεν εγγυάται την βιωσιμότητα και το μέλλον της εταιρίας. Σε τελική ανάλυση, πιστεύουμε ότι η χρεοκοπία της εταιρίας είναι η καλύτερη και περισσότερο ρεαλιστική λύση.
Αναλυτικά το επίμαχο e-mail του Μορς στο υπουργείο Οικονομικών:
Thank you very much for forwarding the restructuring plans for the three companies. Please find a detailed reaction from our side with the conclusion that the proposed restructuring plans are in our view not viable or realistic and do not guarantee a sustainable solution from the economic efficiency, budgetary and state aid points of view. In our view, the option of closure/liquidation must be considered for all three companies (as reflected in the language of the MEFP/MoU and the public announcement in July). In this context, any liquidation should not be conditional on indemnities going beyond legal requirements or on a redeployment of the work force.
LARCO
Our main concern for LARCO is that in your proposal the tendering processes for the two asset clusters are not fully independent from each other (for the privatisation of the smelter and the mines, respectively), thus involving business continuity without addressing the fundamental state aid concerns (the transaction is structured in such a way that there is a high probability that the same investor will acquire both tendered assets and will thus be liable to pay back the State aid). Moreover, the potential investors are required to maintain employment in an over-staffed organisation that has been loss-making since 2008. This is an objective which is not commensurate with long term viability of the company and is creating additional financial risks.
The alternatives for the government should be either to sell the asset and expect from the buyer to pay the state aid back (as mentioned in the Almunia-Rehn letter) or to sell separately the Agios Ioanis/Larymna concession and the remaining Larco assets in an unbundled fashion, without giving the investor any specific option to acquire all assets or liquidate them otherwise (if they do not find buyers). In this context, the assessment of the alternatives would be facilitated if you could provide us with pre- and post-restructuring financial accounts.
HDS
You are envisaging 144 million Euro of State funds to the military activities that would result from the split between civil and military activities of HDS, additional to the already inherited liabilities from the past. The proposal is basically calling for a rather generous early retirement and exit scheme which would have implications in terms of fiscal space and the programme. Given the fiscal space constraints and the dependence of the company on domestic orders, we believe that this is not a viable solution and the company should be liquidated. If a case could be made from a national defence objective perspective, this has to involve a substantially downsized/restructured company which is domestically-oriented. It has to be seen whether at such lower scale (given lower revenues but possibly high fixed costs) it makes sense from an economic point of view to keep the company on the market or whether one should just to proceed with outright liquidation.
ELVO
The special liquidation plan is more costly compared to bankruptcy. For example, if the company is liquidated 13.5 million euro are needed for severance payments; however if the company continues to function under special liquidation regime it will need 27.5 million euro to run operations until the conclusion of the current backlog contracts.
The assumption in your analysis that the shareholder's losses will stop upon the completion of the backlog contracts and that the company may win further contracts allowing thus the completion of the development plan is not realistic and does not guarantee any security related to the viability and future of the company. In conclusion, we consider that an outright bankruptcy of the company is the most desirable and realistic solution.
We look forward to receiving a new improved version of the restructuring/liquidation plans for the three companies which take into account our comments/suggestions.
Best regards,
MatthiasΠηγή:www.capital.gr