H ιστορία της Αμερικάνικης Υπηρεσίας Πληροφοριών έχει έντονο άρωμα Ελλάδας
Του Διονύση Θανάσουλα
Πριν από λίγες εβδομάδες, η CIA γιόρτασε σε μια από αυτές τις «κλειστές» τελετές εντός Λάνγκλεϊ, τα 69ατα γενέθλιά της, χωρίς ιδιαίτερες ανακοινώσεις στον τύπο και χωρίς ιδιαίτερες αναφορές σε στελέχη που έγραψαν ιστορία με την «σκοτεινή» δράση τους.
Ανάμεσα σε αυτούς και πολλοί έλληνες πράκτορες, οι οποίοι μεγαλούργησαν από τα μέσα της δεκαετίας του ’40 μέχρι σήμερα γράφοντας ξεχωριστά κεφάλαια στον αθέατο κόσμο των μυστικών υπηρεσιών.
Από τον διαβόητο Τομ Καραμεσίνη, τον Τζορτζ Κάλαρη και τον Τζορτζ Ιωαννίδη μέχρι τον Γκαστ Αβράκοτο, τον Τζον Νεγκροπόντε και τον Τένετ ο κατάλογος είναι μεγάλος και σε πολλές περιπτώσεις «σκοτεινός».
Τομ Καραμεσίνης: Ο αθέατος κατάσκοποςΞεκίνησε από ιδιωτικός ντετέκτιβ στη Νέα Υόρκη πριν εισέλθει στο κόλπους της OSS-υπηρεσία πρόδρομος της CIA-και έλθει στην Ελλάδα για την πρώτη του αποστολή το 1947. Με την ίδρυση της υπηρεσίας στήνει το πρώτο κλιμάκιο της CIA στην Αθήνα με τον ίδιο επικεφαλής και έναν πράκτορα μόνιμα αποσπασμένο στη Μακρόνησο.
Στα μεγαλύτερα επιτεύγματά του λογίζεται η στρατολόγηση εκατοντάδων ελλήνων πρακτόρων, πολλοί από τους οποίους ανέβηκαν ψηλά στην ιεραρχία της CIA. Ο σταθμός της στην Αθήνας στις αρχές της δεκαετίας του ’50, είναι ο τρίτος πολυπληθέστερος στον κόσμο και ο Καραμεσίνης, ο απόλυτος κυρίαρχος. Δικό του δημιούργημα ήταν η ΚΥΠΕ-παρά τα όσα αντίθετα λέγονται, σε αυτόν τη χρεώνουν- που εξελίχτηκε στην σημερινή ΕΥΠ. Η ελληνική υπηρεσία ήταν απόλυτα ελεγχόμενη από τα κεντρικά της CIA και η μισθοδοσία των πρακτόρων της καταβαλλόταν από τους Αμερικανούς.
Όταν ο Καραμεσίνης επέστρεψε στην Αμερική το 1953, εκπαίδευσε πολλούς έλληνες πράκτορες και στρατολόγησε ουκ ολίγους αξιωματικούς, ανάμεσά τους και τον κατοπινό δικτάτορα, Γεώργιο Παπαδόπουλο. Εννιά χρόνια αργότερα ανέλαβε σταθμάρχης της CIA στη Ρώμη και ήταν ο ιθύνων νους του Gladio, μιας παραστρατιωτικής μυστικής οργάνωσης που είχε σκοπό να αποτρέψει με όπλα την κάθε απόπειρα ανάληψης της εξουσίας από τους αριστερούς.
Όταν γυρίζει στις ΗΠΑ, αναλαμβάνει δράση ως βοηθός υποδιευθυντή στον «προγραμματισμό», το τμήμα της CIA που αναλάμβανε πραξικοπήματα και δολοφονίες αριστερών η προοδευτικών ηγετών. Ενεπλάκη στην δολοφονία του Πατρίς Λιουμούμπα στην Αφρική, στο κυνήγι του Τσε Γκεβάρα στην Βολιβία και στις απόπειρες δολοφονίας του Κάστρο.
Στις 15 Οκτωβρίου του 1970, συμμετείχε σε μυστική σύσκεψη υπό τον πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον μαζί με τον Χένρυ Κίσσιντζερ, όπου αποφασίστηκε η ανατροπή του Σαλβαντόρ Αλιέντε, προέδρου της Χιλής.
Καθοριστικός ήταν και ο ρόλος του στο σκάνδαλο Watergate, όταν προσπάθησε να καλύψει ανεπιτυχώς τους πράκτορες της CIA που διέρρηξαν τα γραφεία του Δημοκρατικού κόμματος.
Συνταξιοδοτήθηκε το 1973 και μέχρι το θάνατό του από ανακοπή καρδιάς, το 1978 στο Κεμπέκ, δεν μίλησε ποτέ για τα όσα έκανε στην διάρκεια της πολύκροτης θητείας του.
Τζορτζ Ιωαννίδης: Μπλεγμένος στη δολοφονία του Κέννεντι
Μέχρι το 2006, ο Γεώργιος Ιωαννίδης, υπήρχε απλά καταχωρημένος ως ένας ασήμαντος πράκτορας της CIA. Χρειάστηκε η επιμονή του δημοσιογράφου Τζεφ Μόρλι της Washington Post, που ερευνούσε χρόνια την εμπλοκή του έλληνα πράκτορα στην δολοφονία του Τζον Κέννεντι για να έρθουν στο φώς στοιχεία για την δράση του «αόρατου» Ιωαννίδη. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι πριν λίγα χρόνια η CIA αρνιόταν κατηγορηματικά ακόμη και την ύπαρξή του, όμως τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα που δόθηκαν στη δημοσιότητα αποκάλυψαν πάρα πολλά.
Κατά την περίοδο 1960-1963 ο Γιώργος Ιωαννίδης χειριζόταν κουβανούς αντικαθεστωτικούς που ήθελαν να δολοφονήσουν τον Φιντέλ Κάστρο και γνώριζε πολύ καλά τον Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ, τον μέχρι σήμερα επίσημο δολοφόνο του προέδρου Κέννεντι.
Έχοντας υιοθετήσει το ψευδώνυμο «Χάουαρντ» χρηματοδοτούσε τους Κουβανούς του Μαϊάμι με 2.400.000 δολάρια ετησίως από τα μυστικά κονδύλια της CIA και ήταν προϊστάμενος ενός κλιμακίου 24 πρακτόρων.
Ο Όσβαλντ που προσπάθησε να εισχωρήσει στην οργάνωση δεν έγινε δεκτός και εκδιώχθηκε, όμως το απίστευτο είναι ότι μέσω του Ιωαννίδη η CIA γνώριζε τον μελλοντικό δολοφόνο του τότε προέδρου, τον οποίο παρακολουθούσε στενά.
Όλα αυτά κρατήθηκαν επτασφράγιστο μυστικό μέχρι το 1978, που το Κογκρέσο άνοιξε πάλι τον φάκελο της δολοφονίας του Κέννεντι και ο «Χάουαρντ» επανήρθε στο προσκήνιο μέσα από τα έγγραφα που αποχαρακτηρίστηκαν. Το απίστευτο είναι ότι σύνδεσμος της CIA με το Κογκρέσο, διορίστηκε ο Ιωαννίδης, δηλαδή ο ίδιος «Χάουαρντ», που φυσικά παραπλάνησε τους γερουσιαστές!
Γιος δημοσιογράφου, δικηγόρος με ευγενικούς τρόπους και άψογο επικοινωνιακό χάρισμα ο Ιωαννίδης έκανε θητεία ενός χρόνου στην Ελλάδα(1964-1965) πριν αποσπαστεί στο Βιετνάμ. Στρατολογήθηκε στην CIA από τον Καραμεσίνη και δεν κατέθεσε ποτέ για την δολοφονία του Κέννεντι και την εμπλοκή του σε αυτήν.
Αποχώρησε το 1978 και πέθανε το 1990 χωρίς να μιλήσει ποτέ για τη δράση του.
Όταν ο Τζορτζ Κάλαρις το 1952, γνώρισε τον Τομ Καραμεσίνη διαισθάνθηκε ότι η ζωή του θα άλλαζε για πάντα. Η είσοδός του στους κόλπους της CIA αποδείχτηκε καταλυτική για τη ζωή του, ειδικά την δεκαετία του ’70, με τον ψυχρό πόλεμο στην κορύφωσή του.
Ο Κάλαρις ανέλαβε το 1974 να καθαρίσει την χαοτική κατάσταση που επικρατούσε στην υπηρεσία, χάρις στην ψύχωση του Τζέιμς Άνγκλετον υπεύθυνου για την Ανατολική Ευρώπη και τη Σοβιετική ένωση, ότι στους κόλπους της CIA, υπήρχε ένας Σοβιετικός πράκτορας.
Το κυνήγι αυτού του πράκτορα αναστάτωσε την υπηρεσία σε όλα τα επίπεδα, προκαλώντας ένα απίστευτο μπέρδεμα στον συγκεκριμένο τομέα, όπου δώδεκα αξιωματούχοι θεωρούνταν ύποπτοι.
Μεθοδικός, πανέξυπνος και πάνω απ’ όλα αποφασιστικός ο Κάλαρις αντικατέστησε τον Άνγκλετον και κατάφερε να αποδείξει ότι σε καμιά περίπτωση δεν είχε παρεισφρήσει Σοβιετικός πράκτορας στον τομέα Ανατολικής Ευρώπης-Σοβιετικής Ένωσης.
Κατάφερε μάλιστα να αποκαταστήσει τα ονόματα κάποιων πρακτόρων που είχαν εκδιωχθεί από την υπηρεσία λόγω της ψύχωσης του προκατόχου του.
Στην θητεία του υπηρέτησε στην Ελλάδα, την Ινδονησία, το Λάος και τις Φιλλιπίνες. Έλαβε εύφημες μνείες για δύο τουλάχιστον απόρρητες επιχειρήσεις, την ανάκτηση μιας πυρηνικής κεφαλής και την απόκτηση του εγχειριδίου κατασκευής και οδηγιών για τον Σοβιετικό πύραυλο SA-2.
Αποσύρθηκε από την CIA to 1980, όταν ήταν βοηθός του τότε διευθυντή της Ναυάρχου Τέρνερ και πέθανε το Σεπτέμβριο του 1995.