του ωραίου Κ. Στούπα που ελπίζει ότι ο Αλέξης θα πάρει το μήνυμα και θα σοβαρευτεί...
Το μήνυμα της προχθεσινής μέρας είναι ενδεικτικό των αλλαγών που επωάζονται στην ελληνική κοινωνία.
Το πρωί στο διεθνή κλασσικό Μαραθώνιο συμμετείχαν 30.000 άνθρωποι. Το βράδυ της ίδιας μέρας στο Σύνταγμα στο κατ’ επίφαση παλλαϊκό κάλεσμα της αντιπολίτευσης δεν συμμετείχαν πάνω από 3-4.000.
Φαίνεται πως η εποχή των αγανακτισμένων με τις δεκάδες χιλιάδες ή και παραπάνω, η οποία τροφοδότησε ακραίες πολιτικές συμπεριφορές μεταφέροντάς τες από το περιθώριο στο επίκεντρο της πολιτικής σκηνής, έχει παρέλθει...
Η προχθεσινή συγκέντρωση στο Σύνταγμα αποτελεί παρωδία των παρόμοιων συγκεντρώσεων των αγανακτισμένων κάθε φορά που το κοινοβούλιο ήταν να πάρει κάποια κρίσιμη απόφαση. Έμοιαζε μ’ αυτές μόνο στις αντιδημοκρατικές τους προθέσεις. Αντιδημοκρατική πρόθεση είναι π.χ. η προσπάθεια επηρεασμού των εκλεγμένων λαϊκών εκπροσώπων όταν είναι να λάβουν κρίσιμες αποφάσεις, με θορυβώδεις και απειλητικές συγκεντρώσεις.
Το 2010 και 2011 ενδεχομένως υπήρχε η ασάφεια αν η μνημονιακή πλειοψηφία βρίσκεται σε αντιστοιχία με τη λαϊκή βούληση όπως αυτή μπορούσε να έχει διαμορφωθεί μετά τη χρεοκοπία.
Το 2013 μετά δυο εκλογικές αναμετρήσεις αυτό δεν μπορεί να υποστηριχθεί.
Η ροπή της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη λύση του πεζοδρομίου, έστω και υπό τη μορφή παρωδίας μεγάλων κινητοποιήσεων, είναι από τα στοιχεία που προκαλούν ανησυχία για τις βαθύτερες πεποιθήσεις σε σχέση με τους δημοκρατικούς θεσμούς.
Αποτελούν ένα από τα αίτια της δημοσκοπικής καθήλωσης ένα χρόνο μετά τις εκλογές, καίτοι έχει απέναντι μια κυβέρνηση που πελαγοδρομεί εντός ενός αδιεξόδου, από την ατολμία της να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις. Μια κυβέρνηση που έχει εξοντώσει την κοινωνία με τους φόρους επειδή δεν τολμά να βάλει λουκέτο σε άχρηστα τμήματα του δημοσίου και να μειώσει δαπάνες, γραφειοκρατία και διαφθορά...
Επί της ουσίας κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση κινούνται εντός εκτός και επί τα αυτά της ίδιας κατεύθυνσης: Εξόντωση παραγωγικού ιδιωτικού τομέα για χάρη της συντήρησης των πελατών του δημοσίου τομέα.
Η προχθεσινή συγκέντρωση έδειξε πως πλέον, ούτε οι πελάτες δεν ακολουθούν, αφού μόνο οι της ΕΡΤ (για τους οποίους έγινες η μομφή) να μετείχαν με τους συγγενείς πρώτου βαθμού θα είχαν συγκεντρωθεί πάνω από 10.000 άτομα.
Από την άλλη πλευρά η συμμετοχή στο Μαραθώνιο πάνω από 30.000 στέλνει και αυτή το μήνυμά της. Το μήνυμα όσων κάνουν μια προσπάθεια να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και να τερματίσουν. Είναι το μήνυμα που χρειάζεται περισσότερο αυτή την περίοδο η Ελλάδα ως σύνολο αλλά και κάθε Έλληνας χωριστά.
Η τραγωδία της ελληνικής χρεοκοπίας δεν ήταν τα άδεια ταμεία και η βίαιη προσαρμογή στα νέα δεδομένα, αλλά οι ερμηνείες των αιτιών της χρεοκοπίας που ακολούθησαν και της οποίας τα κόμματα δημαγωγικά αποδέχτηκαν, επιβεβαίωσαν και κατέστησαν ευρύτερα αποδεκτές.
Ερμηνείες συνωμοσιολογικής παλαβομάρας πάνω στη βάση πάντα του χαϊδέματος των αυτιών όπου η χρεοκοπία εκλαμβάνεται σαν συνέπεια συνωμοσίας σκοτεινών δυνάμεων και όχι δικών μας επιλογών.
Το μήνυμα της πρότασης μομφής της αξιωματικής αντιπολίτευσης και της παρωδίας της παλλαϊκής συγκέντρωσης έξω από τη Βουλή, επιβεβαιώνει τα όρια της πολιτικής «φούσκας» που προκάλεσε η μετάσταση του πελατειακού ΠΑΣΟΚ με στόχο την διατήρηση των αδίκως κεκτημένων.
Η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ μεταφράζεται άμεσα σε παράλληλη αδυναμία της κυβέρνησης των δυο κομμάτων που ευθύνονται κυρίως για την χρεοκοπία της χώρας και αντλούν δύναμη από το φόβο του μέσου πολίτη να μην ζήσει σκηνές Αργεντινής ή Βενεζουέλας...
Πηγή:www.capital.gr