30 Δεκεμβρίου 2013

Αυτός είναι ο Γερμανός πρέσβης: Αγαπά να πηγαίνει με το τρόλεϊ στον Πειραιά, λατρεύει την τζαζ, του αρέσει να πίνει μπύρες στο Χαλάνδρι

Υπερδραστήριος, άκρως επικοινωνιακός, βλέπει τους πάντες από βουλευτές και επιχειρηματίες μέχρι δημοσιογράφος και επιμένει να κρατά ισορροπίες αλλά και να περνά μηνύματα ως πρέσβης της Γερμανίας στην Ελλάδα στα δύσκολα χρόνια του μνημονίου. Ο Βόλφγκανκ Ντολτ που τον Απρίλιο του 2012 ανέλαβε την γερμανική πρεσβεία στη χώρα μας, το πρωί βρέθηκε στο επίκεντρο της ειδησεογραφίας μετά την επίθεση στην κατοικία του στο Χαλάνδρι.
Ο Βόλφγκανκ Ντολτ, ο Γερμανός που προσπαθεί να ερμηνεύσει και διαβιβάσει τις βουλές της γερμανικής κυβέρνησης, είναι στην πραγματικότητα γεννημένος στις ΗΠΑ και μάλιστα στο Αρλινγκτον της Βιρτζίνια. Παιδί μιας οικογένειας διπλωματών, ταξίδεψε πολύ και από νωρίς έγινε κοσμοπολίτης και μυήθηκε στους κώδικες των διπλωματών. Γεννήθηκε στις 20 Απριλίου του 1958 και έμεινε στις ΗΠΑ ως τα 9 του χρόνια, για να ακολουθήσει στη συνέχεια ένας εντελώς διαφορετικός προορισμός: το Μαρόκο. Εκανε σπουδές και μεταπτυχιακά στα νομικά για να περάσει αμέσως στο διπλωματικό σώμα. Υπηρέτησε ως διπλωματικός σύμβουλος και αναπληρωτής πρέσβης σε Τελ Αβίβ και Πρετόρια πριν βρεθεί σε υψηλές διοικητικές θέσεις στο Υπουργείο Εξωτερικών στη Βόννη και στο Βερολίνο. Από εκεί βρέθηκε τον Απρίλιο στην Αθήνα, όπου βρέθηκε για πρώτη φορά καθώς δεν την είχε επισκεφθεί ποτέ στο παρελθόν – κάτι ασυνήθιστο για ανώτατο αξιωματούχο του υπουργείου εξωτερικών. Είναι παντρεμένος και έχει τρία παιδιά.



Αγαπά την Ελλάδα γιατί αγαπά την ευρύτερη Μεσόγειο που έμαθε μετά τη θητεία στο Ισραήλ, ενώ θεωρεί ότι είναι ένα πόστο που δεν ενέχει κινδύνους. Ετσι δήλωνε τουλάχιστον τον περασμένο Ιούνιο στην Αριστοτελία Πελώνη και στα Νέα λέγοντας «Οχι, δεν φοβήθηκα. η Ελλάδα δεν είναι επικίνδυνο πόστο.



Σε μια εκτενή συνέντευξη που έδωσε λίγους μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, αποκάλυπτε στην Αριστοτελία Πελώνη πως λατρεύει την τζαζ και ανυπομονεί να ανακαλύψει τα τζαζ club της Αθήνας, όπως και για το Φεστιβάλ Αθηνών. «Αυτό που μου αρέσει στην τζαζ είναι το απρόβλεπτό της, δεν ξέρεις τι ακολουθεί. Μου αρέσουν η ατμόσφαιρα ενός τζαζ κλαμπ και η μπίρα που πάει με αυτό. Δεν έχει αναλυθεί επιστημονικά αλλά υπάρχει μια συμβίωση μεταξύ μπίρας και τζαζ». Ηδη από τότε είχε κάνει την πρώτη του βόλτα με το τρόλεϋ στον Πειραιά αφού και στη Γερμανία του άρεσε να κυκλοφορεί με δημόσια μέσα μεταφοράς, ενώ χαλαρώνει πίνοντας μπύρες στο Χαλάνδρι. Μια «ανεμελιά» που μετά την επίθεση με 50 σφαίρες στην κατοικία του φαντάζει πια μακρινή.

http://www.iefimerida.gr/node/136834#ixzz2owYa15O9