Στην Ελλάδα ήταν άγνωστος ως προχτές - όταν επιτέθηκε στον Αντώνη Σαμαρά στην αίθουσα του Ημικυκλίου στο Στρασβούργο. Κατά το συνήθειό του είπε, είπε... ότι η Ελλάδα είναι "υπό κατοχή" και ότι ο πρωθυπουργός δεν ηγείται της χώρας. Ποιός είναι; Το 2009 ήταν στην 41η θέση των 100 ανθρώπων με την ισχυρότερη επιρροή στη δεξιά παράταξη. Το 2010 κατρακύλησε στην 58η θέση, το 2012 σκαρφάλωσε στη 17η θέση, το 2013 ένιωσε το χνώτο του ο Ντ. Κάμερον – ο Νάιτζελ Φάρατζ βρέθηκε στη 2η θέση – ενώ πρόσφατες δημοσκοπήσεις τον δείχνουν να προσπερνά τον Ντ. Κάμερον…
Ο 50χρονος βρετανός ευρωβουλευτής, αρχηγός του ακραίου, αντιευρωπαϊκού κι εθνικιστικού κόμματος UKIP, είναι μια ισχυρή και βροντώδης προσωπικότητα. Ικανός ρήτορας με ιδιαίτερη δεξιότητα στις υβριστικές ατάκες, λαϊκόμαγκας που πίνει ποτάμια από αλκοόλ κάθε είδους, καπνίζει ένα καπνεργοστάσιο και χωρατεύει βροντερά, ασυμβίβαστος εχθρός της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ευρωβουλευτής, «για να χτυπήσει την ΕΕ από μέσα»…
Ασύστολος δημαγωγός προσέφερε ακόμη και τον εαυτό του (!) στη βορά της ρητορείας του, όταν κόμπασε προ ετών σε δημοσιογράφους (Guardian) ότι στα 10 χρόνια της θητείας του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο «έφαγε» κάπου 2,4 εκ. ευρώ από λεφτά των φορολογουμένων σε δαπάνες προσωπικού, ταξίδια και άλλα έξοδα, πέρα από τον μισθό του των 76.900 ευρώ τον χρόνο...
Οι παρεμβάσεις του στις Ολομέλειες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι πάντα επεισοδιακές, πλην όμως όλο και λιγότερος κόσμος μένει πια στο Ημικύκλιο για να τον ακούσει. Μιλά πάντα δυνατά και οργισμένα, αποκαλύπτει και καταγγέλλει, σκαλίζει σκοτεινές ιστορίες για να αναδείξει την Ευρωπαϊκή Ένωση σαν έναν ύποπτο χυλό, όπου σιγοβράζουν σκάνδαλα, συμφέροντα και σκοπιμότητες.
Αυτός ο αυθεντικός άγγλος αντι-ευρωπαίος είναι ωστόσο απόλυτα αντικομφορμιστής – μέχρι χυδαιότητας. Πάντα καλοξυρισμένος, με τα ριγέ κοστούμια της Savile Row και την ίσια χωρίστρα του, μιλά σαν πολυβόλο και βρίζει σαν μαουνιέρης. Οι ατάκες του έχουν αποκτήσει μια μανιέρα – «το Βέλγιο είναι μια ΜΗ χώρα» είχε πει παλιότερα, ενώ πρόσφατα είπε πως η Νέα Δημοκρατία «είναι ΜΗ Δημοκρατία»… Η επίθεσή του στον Βαν Ρομπέι («είναι μια βρεγμένη πατσαβούρα, με τη φάτσα κλητήρα τραπέζης») του είχε κοστίσει ένα πρόστιμο 3.000 ευρώ, ενώ δεν εφείσθη εγκωμίων και για τους Ιρλανδούς – «τα έπαθαν από τη βλακεία και την απληστία τους, γιατί δεν έπρεπε να μπουν στο ευρώ» είχε πει διδακτικά.
Στο βιογραφικό του, τα βρετανικά ΜΜΕ σημειώνουν ότι είχε ταραγμένα παιδικά χρόνια, καθώς ο πατέρας του ήταν αλκοολικός κι εγκατέλειψε την οικογένεια όταν ο Νάιτζελ ήταν 5 χρονών (BBC). Η μάνα του είπε σε συνέντευξή της πρόσφατα ότι ο γιος της «ποτέ δεν έπαιξε με παιχνίδια», ήταν όμως στην ομάδα του ράγκμπι και του κρίκετ. Δεν σπούδασε, δούλεψε από νωρίς στο City και εντάχθηκε στο Συντηρητικό κόμμα – από όπου έφυγε το ’92 όταν ο Τζον Μέιτζορ υπέγραψε τη συνθήκη του Μάαστριχτ.
Επιβιωτικός (στα 21 του χρόνια είχε ένα σοβαρό τρακάρισμα, αργότερα έπαθε καρκίνο των όρχεων και πριν από 4 χρόνια έπεσε με ένα διθέσιο αεροπλάνο που είχε μισθωθεί για να σέρνει ένα προεκλογικό πανό του κόμματος), ο Νάιτζελ Φάρατζ είναι ένας ιδιαίτερα σκληρός άνθρωπος, που δεν έχει φίλους και πατά τους αδύναμους. Οι Ρομά «ζουν σαν ζώα», οι μικρές χώρες θα ‘πρεπε μόνες να ακολουθήσουν τη μοίρα τους – «τι γυρεύει η Γερμανία μαζί με την Ελλάδα;» είναι μια αγαπημένη του ατάκα – οι μετανάστες θα ‘πρεπε να μείνουν 4 χρόνια εκτός της Βρετανίας, οι κλιματολογικές αλλαγές είναι μια παγκόσμια συνωμοσία συμφερόντων, το ευρώ θα διαλυθεί – αυτή είναι συνοπτικά η φιλοσοφία του.
Είναι ρατσιστής; Ο Κάμερον κάποτε είχε πει ότι «στο UKIP έχουν μαζευτεί τρελοί και ρατσιστές». Είναι φασίστας; Κάποια δημοσιεύματα έχουν αναφερθεί σε νεανικές παρέες με χιτλερικούς νεολαίους. Το μυστικό του Φάρατζ όμως είναι, ότι δεν είναι τίποτα και είναι από όλα. Είναι «φιλάρας» αλλά και άφιλος, άτεγκτος υπέρμαχος της πολιτικής εγκράτειας και επιδεικτικά φαφλατάς ο ίδιος, ένας στρατηγός χωρίς στρατηγική. «Τους ανθρώπους τους χρησιμοποιεί, για την ακρίβεια τους καταναλώνει» λέει ένας πρώην στενός συνεργάτης του, ενώ ένας άλλος πρώην φίλος του παρατηρεί ότι «είναι μέρος της γοητείας του, να ζει τη ζωή στα άκρα. Αν όμως μιλάτε για έναν πολιτικό με στρατηγικό μυαλό, που θα μπορεί να πάει το κόμμα του ένα βήμα παρακάτω, τότε μιλάμε για άλλον άνθρωπο».
(Τελικά αυτή η μήτρα είχε πολλές τερατογενέσεις σε όλη την Ευρώπη. Η κάθε χώρα νομίζει ότι κατέχει το καλούπι, όμως είναι τόσοι κλώνοι γύρω μας…).
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.vryxellakia&id=30979