Θάνος Οικονομόπουλος
Σκέτη θλίψη αποπνέουν οι στρατηγικές και τακτικές επιλογές των κομμάτων(κυρίως των δύο "μεγάλων", ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ) εν όψει των διπλών (και βλέπουμε...) εκλογών που έρχονται σύντομα. Και δεν είναι μόνο οι "προτιμήσεις" τους σε πρόσωπα και το "σκεπτικό" που τις συνοδεύει, αλλά η γενικότερη αίσθηση που εκπέμπουν στην κοινωνία. Ενώ ο κόσμος διατρανώνει με όλους τους τρόπους (δημοσκοπήσεις, συμμετοχή κοινού σε τηλεοπτικά πολιτικά talk show, καθημερινές κουβέντες στο φιλικό και επαγγελματικό περιβάλλον) την αμφισβήτηση, την περιφρόνηση και την απαξίωση που περιβάλλει τον περιβόητο "σύστημα", τα κόμματα ως κύριοι εκφραστές του δείχνουν να μην... έχουν πάρει χαμπάρι για τις ανακατατάξεις στο κοινωνικό σώμα, "πάνε σαν άλλοτε" και ενεργούν με συμπεριφορές και ανακλαστικά της... δεκαετίας του 80!
Ιδίως σ' ότι αφορά τις αυτοδιοικητικές εκλογές, δεν τα απασχολεί καθόλου η πραγματική ουσία τους (η καλύτερη διαχείριση της καθημερινότητας των τοπικών κοινωνιών) και εξακολουθούν να "πολιτεύονται" με κριτήρια κομματικής επικράτησης, "συσπείρωσης" και διατήρησης της πάλαι ποτέ κομματικής εκλογικής τους πελατείας. Νομίζουν πως κάτι θα έχουν κερδίσει, αν το βράδυ των εκλογών το "μπλε", το "πράσινο"(;), το "κόκκινο" σ' όλες τους τις αποχρώσεις κυριαρχήσει στον τηλεοπτικό χάρτη των αποτελεσμάτων. Το ενδεχόμενο ο κόσμος να στραφεί από οργή στο "μαύρο" της "Χ.Α", έστω στον πρώτο γύρο, δεν δείχνει να τ' απασχολεί...
Κι' αν θα ήταν υπερβολικά... αισιόδοξο να περιμένει κανείς από την ΝΔ να υπερβεί τις χρόνιες και σωρευμένες... εκφυλιστικές αλλοιώσεις της (πολιτικές και ιδεολογικές), λογικά δεν θα έπρεπε να συμβαίνει το ίδιο με τις πολιτικές κινήσεις του ΣΥΡΙΖΑ που είναι το "καινούργιο κοσκινάκι" στο διαμορφούμενο νέο πολιτικό σκηνικό. Πόσο μάλλον που πέρα κι' άσχετα με τα τελευταία του εκλογικά ποσοστά και τα μετεκλογικά δημοσκοπικά ευρήματα που τον φέρνουν να προηγείται ισχνά αλλά σταθερά, ως βασιζόμενο κυρίως σε αντισυστημικά "κινηματικά συστατικά", λογικό θα ήταν ν' αναμένει κανείς από αυτόν κάποια διάθεση υπέρβασης και ανατροπής. Νεωτερικότητας...
Έβλεπα κι' άκουγα τις προάλλες σε μια τηλεοπτική του συνέντευξη τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ για τον Δήμο Αθηναίων, κ. Γαβριήλ Σακελλαρίδη. Καινούργιο πρόσωπο, νέος άνθρωπος, συμπαθητική φυσιογνωμία σε προδιαθέτει θετικά. Μέχρι ν' αρχίσει να μιλάει! Λες και παίζει κασέτα προκάτ σε αραχνιασμένα κομματικά υπόγεια, λόγος ξύλινος, ιδεοληπτικός ως ν' απευθύνεται μόνο σε κοινό της κομματικής φαμίλιας, με διακριτό τον φόβο μπας και ξεφύγει από την κεντρική "γραμμή"! Αποφεύγει ν' απαντήσει ελεύθερα και άμεσα στις συγκεκριμένες ερωτήσεις, καταφεύγοντας σε χιλιοειπωμένες και άνευ ουσίας ρετσέτες που έχουν επεξεργαστεί κομματικοί ινστρούκτορες! Τον ρωτούν τι θα κάνει με την παραβατικότητα στην Αθήνα, και αντιτείνει το "δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης". Τον ρωτούν την άποψή του για την παράνομη κατάληψη (και μετατροπή σε άντρο ανομίας) της "Βίλας Αμαλία", και καταφεύγει στο δικαίωμα ελεύθερης χρήσης του δημόσιου(;) χώρου. Του αναφέρουν το πρόβλημα του παράνομου (και λαθραίου) παραεμπορίου και ζητούν να μάθουν πως θα το αντιμετωπίσει, και δεν τολμά να μιλήσει για αποτελεσματική αστυνόμευση, αλλά υπόσχεται να... καταργήσει τους "ισχυρούς" (δίχως να μπαίνει σε λεπτομέρειες...) που κηδεμονεύουν το λαθραίο και παράνομο εμπόριο. Λες και οι "μικροί" δεν είναι συστατικό του ίδιου κυκλώματος, και πιο εύκολο να εξαρθρωθεί...
Οποία απογοήτευση να βλέπεις έναν νέο άνθρωπο με κατά τεκμήριο φιλοδοξία ν' ανατρέψει παγιωμένες στρεβλώσεις και αγκυλώσεις, να επιχειρεί να πείσει (μόνο ήδη... πεπεισμένους) με λόγο αποστεωμένο, συμβατικό, φοβικό για την όποια υπέρβαση και καινοτομία που θα κάνει την διαφορά. Χωρίς χυμό, φρεσκάδα, τόλμη, φαντασία. Με όπλα δανεικά από το στερεοτυπικό κομματικό οπλοστάσιο. Πιστός εντολοδόχος των κομματικών εντολέων του, καταυγάζοντας όχι την φιλοδοξία του να πείσει ως "νέα πρόταση", αλλά ν' αποδειχθεί υπάκουος, δίχως σκέψη και ανησυχίες στρατιώτης σ' ένα στράτευμα που φιλοδοξεί ν' αντικαταστήσει τ' αυτοδιαλυόμενα μπουλούκι-ασκέρια του καταβυθιζόμενου παλαιοκομματισμού...
Ως εάν θέλει να τα διασώσει....
http://www.iefimerida.gr/node/144259#ixzz2tz70y7Il