Μισές δουλειές έκανα προχθές με το άρθρο «Λαμόγια – Βόλος και φιλότιμο». Έτσι είναι, άμα οι πληροφορίες πέφτουν σα χαλάζι, αδυνατείς να τις επεξεργαστείς όλες, να τις βάλεις σε μια τάξη, να καταλήξεις σε ένα συμπέρασμα.
Μόλις, λοιπόν, διάβασα κάτι πολύ ενδιαφέρον και θυμήθηκα ότι ξέχασα να γράψω κάτι πολύ βασικό προχθές: ότι, κύριοι, ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΑΝΤΡΕΣ. Είστε γυναικούλες, ανάξιοι, κότες, ανθρωπάκια της πλάκας.
Το θυμήθηκα μόλις, διαβάζοντας την επίκληση του νομοθέτη Παύλου Χαϊκάλη στην ανακάλυψη του ΣΔΟΕ περί 55.000 ευρώ που ο ηθοποιός (τι ευφημισμός, Θε μου, μ’ αυτή τη λέξη!) παρέλειψε να δηλώσει πριν λίγα χρόνια στην Εφορία: «η εμπλοκή του ονόματός μου έχει καθαρά πολιτική σκοπιμότητα».
Ώπα, μεγάλε Χαϊκάλη, είσαι τόσο σπουδαίος που θέλουν να σε εξοντώσουν τα συμφέροντα; Αλλά δε φταις 100%, γιατί δεν εφηύρες εσύ αυτή την πατέντα της πολιτικής εξόντωσης. Πριν από σένα, μας τα είπαν κι άλλοι. Πολλοί. Πιο πρόσφατα παραδείγματα, ο γίγας Μάκης Γιακουμάτος κι ο ανυπέρβλητος Αλέξης Μητρόπουλος. Όλοι τους, θύματα πολιτικών διώξεων και σκοπιμοτήτων. Ευθύνη για τις πράξεις ή τις παραλείψεις του σε θέματα φοροδιαφυγής ή φοροαποφυγής, δεν έχει κανείς!
(Στον αντιστασιακό δικηγόρο Βασίλη Καπερνάρο δεν αναφέρομαι σκοπίμως, καθώς δε διαθέτω επαρκή πληροφόρηση για τα 5.500.000 ευρώ που βρέθηκαν από το ΣΔΟΕ σε λογαριασμούς του. Ωστόσο, κι η δική του αντίδραση ήταν «με διώκουν πολιτικά επειδή δε συμμορφώνομαι»)
Καλά, θέλω να ξέρω ειλικρινά, δεν ντρέπεστε καθόλου; Τι σόι άντρες είστε εσείς; Αντί να αναλάβετε την ευθύνη των πράξεών σας, να παραδεχτείτε το σφάλμα σας, βγαίνετε και λέτε ότι σας πολεμούν οι εχθροί σας; Πόσο σημαντικοί, δηλαδή, νιώθετε, ώστε να επικαλείστε συνωμοσίες που έχουν στόχο το ασύλληπτης σημαντικότητας πρόσωπό σας; Τον Ζήγρα τον έφαγαν οι Ελβετοί τραπεζίτες που τον μάγεψαν σα Σειρήνες, τον Φιλιππίδη τον έριξαν βορά στον βωμό του καραμανλισμού, τον Μπέο τον πολεμούν κάποιοι δήθεν και τους ΧαϊκαλοΓιακουματοΜητρόπουλους οι πολιτικοί τους αντίπαλοι; Οι ίδιοι είστε άδολα κι αθώα πλάσματα, απονήρευτα και ανιδιοτελή, με αψεγάδιαστη προσφορά στην κοινωνία κι οι κακοί μετέρχονται κάθε μέσου προκειμένου να σας εξοντώσουν; Πού τα πουλάτε αυτά;
Ψάχνω έναν, έναν μόνο, άντρα με παντελόνια στον δημόσιο βίο. Να βγει και να πει «Ναι, έκανα λάθος. Ναι, είμαι ένοχος. Συγνώμη. Μπορούσα και το έκανα. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, μπορούσα και το έκανα, δεν ήμουν ο μόνος. Θέλω, όμως, να είμαι ο τελευταίος. Δε θα το ξανακάνω και θέλω κανείς να μην το ξανακάνει. Θέλω το καλό μου, θέλω το καλό του τόπου μου».
Εσείς που κλαίγεστε ότι σας πολεμούν, να το ξέρετε ότι δεν είστε άντρες. Κι είναι δραματικό το ότι εσείς που δεν έχετε τα κότσια να βγείτε να παραδεχτείτε την ευθύνη σας, έχετε ή διεκδικείτε την ευθύνη της δικιάς μου ζωής στα χέρια σας.
Μη βγείτε τώρα εσείς, αγαπητοί αναγνώστες, να μου μιλήσετε για «το δικαίωμα του κατηγορουμένου να υπερασπιστεί τον εαυτό του κ.λπ.». Νομική σπούδασα. Εδώ μιλάμε για δημόσιο βίο, για ανθρώπους που μας καλούν να τους εμπιστευτούμε. Εάν εσάς μπορεί να σας τουμπάρει το επιχείρημα περί τεκμηρίου της αθωότητας (αν και, στις περισσότερες των περιπτώσεων, οι ίδιοι οι «πολιτικά διωκόμενοι» παραδέχονται το αδίκημα, μόνο που δεν το αντιμετωπίζουν ως τέτοιο παρά ως φυσιολογική συμπεριφορά), εμένα μου φέρνει ίλιγγο το θέαμα αντρών που κλαψουρίζουν σα γυναικούλες.
Να σας πω, μόνο, τι έγινε στη Γαλλία, με τον πρώην υπουργό Προϋπολογισμού, Jérôme Cahuzac, στο όνομα του οποίου βρέθηκε τραπεζικός λογαριασμός στο εξωτερικό, την ύπαρξη του οποίου ο ίδιος αρνούνταν επί 4 μήνες πέρσι. Παραιτήθηκε στις 19 Μαρτίου ενώ, ακόμη, δήλωνε άγνοια, στις 2 Απριλίου παραδέχτηκε στο blog του ότι η κατηγορία ήταν ισχυρή, έγραψε «Ζητώ συγνώμη…», στις 9 Απριλίου διαγράφηκε από το Σοσιαλιστικό Κόμμα και, πριν λίγες ημέρες, δέχτηκε από τον Ιατρικό Σύλλογο επιβολή ποινής προσωρινής απαγόρευσης άσκησης του επαγγέλματός του. Η αιτιολόγηση της απόφασης από την πρόεδρο του Πειθαρχικού Συμβουλίου, αξίζει της προσοχής μας: «Τιμωρήθηκε επειδή είπε ψέματα ενώπιον της Εθνοσυνέλευσης. Για εμάς, αυτό είναι ανήθικο και θεωρούμε ότι απαξίωσε το επάγγελμα του χειρουργού». Κι επειδή μιλάμε για κάποιους γιατρούς και δικηγόρους, καλό είναι να βλέπουμε πόσο σοβαρά θεωρούν κάποια ζητήματα οι αντίστοιχοι επιστημονικοί σύλλογοι.
Για τους Γάλλους-και όχι μόνο, αυτό συμβαίνει και σε άλλους λαούς-, το να πει κάποιος ψέματα ενώπιον του Εθνικού Κοινοβουλίου κοιτώντας τους στα μάτια, είναι ασυγχώρητο. Γι' αυτό και ο κ. Cahuzac δεν μπορεί να πάρει σβάρνα τα μέσα και να κλαίγεται σα γυναικούλα. Αλλά, θα μου πεις, τι ξέρουν οι κουτόφραγκοι από δημοκρατία και διώξεις των υπερασπιστών της…
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.oikonomia&id=31536