Το ότι υπάρχουν ακραία, φιλοναζί στοιχεία στην Ουκρανία (το στρατιωτικό σκέλος της Μέρκελ όπως λέει κι ο Τράγκας) είναι αναμφισβήτητο αλλά μέχρι το σημείο ότι δέρνουν και κυνηγάνε Έλληνες, είναι μια προπαγάνδα δρόμος. Σε ρεπορτάζ του MEGA αναφέρονται διάφορα πράγματα στο όνομα της Προέδρου των Ελληνικών Κοινοτήτων Ουκρανίας, τα οποία όμως δεν την ακούμε να τα λέει, παρά τις μπαρούφες του MEGA ότι "ζήτησε να γίνει στα ελληνικά η συνομιλία γιατί τα τηλέφωνα καταγράφονται" (λες και αν θέλουν δεν βρίσκουν άτομο να μιλάει ελληνικά να τους πει τι είπε...). Σύμφωνα με το MEGA:
Ξυλοδαρμούς και απειλές κατά Ελλήνων ομογενών από νεοναζιστική οργάνωση κατήγγειλε η πρόεδρος της Ομοσπονδίας των Ελληνικών Συλλόγων Ουκρανίας η οποία μίλησε στον τηλεοπτικό σταθμό Mega για την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα αλλά κυρίως για τη νέα πραγματικότητα που βιώνουν οι Έλληνες που ζουν εκεί.
Υπενθυμίζεται ότι χθες, ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου, Ζαν Ασελμπορν, καταδίκασε χθες τα μέτρα για την απαγόρευση της χρήσης των μειονοτικών γλωσσών όπως τα ρώσικα, τα ρουμάνικα, τα ουγγρικά και τα ελληνικά που αποφάσισε η Ουκρανική Βουλή μετά την ανατροπή των συσχετισμών από την απομάκρυνση Γιανουκόβιτς, επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά τους φόβους όσων διαπίστωναν το προηγούμενο διάστημα την έντονη παρουσία ακροδεξιών ομάδων στους δρόμους του Κιέβου.
Δείτε τι λέει η ρεπόρτερ του MEGA
Η δε Δούρου έσπευσε να βγάλει ανακοίνωση :
«Στο στόχαστρο της άκρως επικίνδυνης νεοναζιστικής οργάνωσης της Ουκρανίας, ‘Δεξιός Τομέας’, που καλεί τα μέλη της να πάρουν τα όπλα και να κατέβουν στους δρόμους, βρίσκονται οι Έλληνες ομογενείς. Μάλιστα η πρόεδρος της Ομοσπονδίας των Ελληνικών Κοινοτήτων Ουκρανίας, Αλεξάντρα Προτσένκο, κατήγγειλε ξυλοδαρμούς ομογενών και κλίμα εκφοβισμού. Ωστόσο αυτές τις εξελίξεις δεν προκάλεσαν την αντίδραση του υπουργείου Εξωτερικών της χώρας μας... μπλαμπλα
Είναι προφανές ότι οι 150 χιλιάδες ομογενείς που βρίσκονται στο στόχαστρο των νεοναζί, δεν εντάσσονται στις προτεραιότητες του υπουργείου Εξωτερικών. Εξ ου και η αφωνία του κ. Βενιζέλου».
Παρλαπίπα 1η λοιπόν: Όσον αφορά την δήθεν απαγόρευση να μιλάνε ελληνικά που ψηφίστηκε δήθεν από το κοινοβούλιο... καμία σχέση. Απλά καταργήθηκε ένας νόμος που θα έκανε τη βουλγάρικη και τη ρώσικη 2η επίσημη γλώσσα σε κάποιες περιοχές της Οδησσού που κατοικούνται σχεδόν αποκλειστικά από Βούλγαρους και Ρώσους (δείτε εδώ) αλλά όχι και ότι απαγορεύθηκαν τα ελληνικά!! Οι μόνοι που αντέδρασαν ως τώρα είναι οι Βούλγαροι καθώς μόνο αυτούς (και τους Ρώσους) αφορά και η παραπληροφόρηση για τα ελληνικά οφείλεται στο γεγονός ότι ο Βούλγαρος ΥΠΕΞ ενημέρωσε τους υπόλοιπους σε συνάντηση της επιτροπής Visegrad, μια επιτροπή στην οποία συμμετείχει και Βενιζέλος πριν 3 μέρες. Τα ελληνικά δεν θα γίνονταν ούτως ή άλλως επίσημη τοπική γλώσσα αφού σε καμία περιφέρεια της Ουκρανίας οι Έλληνες δεν είναι πάνω από το 10% του πληθυσμού όπως όριζε ο νόμος
Παρλαπίπα 2η:
Διαβάστε τι λέει
Η Αλεξάνδρα Προτσένκο είναι η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων όλης της Ουκρανίας. Μένει και εργάζεται στην Μαριούπολη, όπου είναι και η βάση των περισσότερων ομογενών που βρίσκονται στην χώρα.
“Αυτές τις ημέρες είμαστε διαρκώς με το τηλέφωνο στο χέρι. Η αλήθεια είναι ότι μας έπιασε πανικός, προσπαθούμε να καταλάβουμε τι γίνεται, παρακολουθούμε τις ειδήσεις στην τηλεόραση. Ωστόσο οφείλω να τονίζω ότι δεν έχουμε καμία απολύτως αναφορά για συμμετοχή Ελλήνων στα επεισόδια και πολύ περισσότερο για οποιονδήποτε τραυματισμό”.
11 Έλληνες βουλευτές, 48 ελληνικά χωριά
Οι αλλαγές που συντελούνται στην χώρα δείχνουν να ανησυχούν την κα. Προτσένκο για πολύ συγκεκριμένο λόγο: “Έχουμε έντεκα ελληνικής καταγωγής βουλευτές που αντιμετώπιζαν προβλήματα και είμαστε σε επαφή μαζί τους, γιατί φυσικά μας ενδιαφέρει να έχουμε ισχυρή ελληνική παρουσία στην Βουλή ανεξαρτήτως ποιος είναι επικεφαλής. Επίσης, οι κυβερνήτες σε έξι μεγάλες περιφέρειες είναι ελληνικής καταγωγής. Υπάρχουν επίσης για παράδειγμα Έλληνες κοινοτάρχες σε αμιγώς ελληνικά χωριά, που είχαν διοριστεί από την κυβέρνηση Γιανουκόβιτς και δεν ξέρουμε τώρα αν θα τους αλλάξουν. Μόνο στις περιοχές της Μαριούπολης και του Ντόνετσκ έχουμε 48 ελληνικά χωριά και δεν ξέρουμε μετά τις τελευταίες εξελίξεις, πώς θα επηρεαστούν”.
Η κα. Προτσένκο είναι σε διαρκή επαφή με τα δύο γενικά προξενεία της Ελλάδας στην Μαριούπολη και την Οδησσό και φυσικά με την πρεσβεία στο Κίεβο, την πρωτεύουσα της χώρας, που αποτελεί άλλωστε το επίκεντρο των εξελίξεων. Ωστόσο εκεί οι Έλληνες είναι λίγοι και όσοι βρίσκονται εκεί δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα, όπως εξηγεί στο euronews ο πρέσβης Βασίλης Παπαδόπουλος: “Στο Κίεβο υπάρχουν μόνο Έλληνες επιχειρηματίες, όχι ελληνικής καταγωγής γηγενής πληθυσμός. Τα περισσότερα μέλη των ελληνικής καταγωγής κοινοτήτων βρίσκονται στην Μαριούπολη, κοντά στα 105.000 άτομα. Σε όλη την υπόλοιπη Ουκρανία, περιλαμβανομένης και της Οδησσού, δεν πρέπει να ξεπερνάνε τα 3.000”.
Περιορισμένα σε τρεις περιοχές τα επεισόδια
Ο πρέσβης της Ελλάδας στο Κίεβο εμφανίζεται αρκετά καθησυχαστικός: “Τα επεισόδια είναι περιορισμένα, σε τρεις συγκεκριμένες περιοχές του Κιέβου που είναι διαχωρισμένες με οδοφράγματα καθώς και σε ορισμένα κυβερνητικά κτήρια άλλων πόλεων. Υπάρχουν υπερβολές σε κάποιες αναφορές, όπως αυτές περί διχασμού. Ενισχύσαμε για προληπτικούς λόγους τα μέτρα ασφαλείας στην πρεσβεία, που απέχει από την Μαϊντάν όσο για παράδειγμα το Χίλτον από την Ομόνοια. Ωστόσο δεν έχουμε αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα ούτε εμείς ούτε έχουμε αναφορές για ‘Έλληνες. Κάποιοι ελάχιστοι Έλληνες μόνο πληροφοριακά και συμβουλευτικά έχουν απευθυνθεί στην πρεσβεία, δεν έχει αναφερθεί οποιοδήποτε πρόβλημα. Γενικά, όποιος είναι προσεκτικός, δε νομίζω ότι κινδυνεύει”, μας αναφέρει ο κ. Παπαδόπουλος.
Ο ίδιος, ως ο πρέσβης της χώρας που προεδρεύει αυτήν την περίοδο στην ΕΕ βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή με τους συναδέλφους του των άλλων ευρωπαϊκών χωρών και όλοι μαζί από κοινού σε συζητήσεις με παράγοντες όλων των πλευρών της ουκρανικής κρίσης. Η ελληνική και ευρωπαϊκή θέση είναι ξεκάθαρη, εναντίον της βίας και υπέρ της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών μέσω του διαλόγου.
Συνάντηση των προέδρων των 110 κοινοτήτων
Για το μεσημέρι της Τρίτης (25/2) είχε προγραμματιστεί μεγάλη συνάντηση με συμμετοχή των προέδρων και των 110 ελληνικών κοινοτήτων που υπάρχουν στην Ουκρανία, ώστε να υπάρξει καλύτερος συντονισμός των Ελλήνων της Ουκρανίας. Η κα Προτσένκο τονίζει: “Σαν ελληνική κοινότητα είμαστε ενωμένοι, συμπαγείς. Γενικά, δεν αντιμετωπίζουμε προβλήματα. Οι Έλληνες δεν είχαμε κανέναν ρόλο στην πρόσφατη διαμάχη και γενικά είμαστε ουδέτεροι και κανείς δεν μας κυνηγάει. Μια μικρή ανησυχία υπάρχει μόνο για κάποια ακροδεξιά στοιχεία, που αναδείχθηκαν τελευταία και ζητούν για παράδειγμα να πάνε φυλακή ή να φύγουν από την χώρα όσοι δεν μιλάνε ουκρανικά. Ωστόσο εμείς έχουμε ξεχωρίσει σαν ελληνική κοινότητα. Οι Ρουμαίοι έχουμε ισχυρή και μακροχρόνια παρουσία εδώ και νομίζω ότι χαίρουμε τον σεβασμό της πλειοψηφίας και δεν θα αντιμετωπίσουμε πρόβλημα. Μπορεί να υπάρχει μια ανησυχία, αλλά κανείς δεν μας κυνηγάει”.
Καθησυχαστικοί εμφανίζονται και οι άνθρωποι του ελληνικού προξενείου της Οδησσού. Ούτε επεισόδια υπήρξαν εκεί, ούτε αναφορές για οποιοδήποτε πρόβλημα σε Έλληνα. “Βέβαια, εδώ είναι λίγα τα άτομα, συγκριτικά με την Μαριούπολη”, μας εξηγούν. Περίπου χίλια άτομα έχουν δηλώσει ελληνικής καταγωγής στην Οδησσό, την πόλη όπου συστάθηκε η Φιλική Εταιρεία πριν την Επανάσταση του 1821. Η τελευταία επίσημη απογραφή έγινε στην Ουκρανία το 2001. “Ούτε οι Έλληνες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται εδώ έχουν πρόβλημα. Όλοι έχουν τα τηλέφωνά μας και εμείς τα δικά τους, για να παρέμβουμε, αλλά δεν έχει χρειαστεί κάτι τέτοιο μέχρι στιγμής και τα πράγματα είναι πολύ ήρεμα σε εμάς”.
Διαφορά νοοτροπίας μεταξύ Ανατολής και Δύσης
Στην γεωγραφική ευθύνη του γενικού προξενείου της Οδησσού ανήκει και η περιοχή της Κριμαίας, που έχει επίσης έντονο το ελληνικό στοιχείο. Εκεί υπάρχει επίτιμο προξενείο με έδρα την Γιάλτα. Από την Κριμαία προέρχονταν οι Έλληνες που το 1776 ίδρυσαν την Μαριούπολη, την πόλη στην οποία ακόμα και σήμερα διατηρείται ιδιαίτερα έντονο από οπουδήποτε αλλού στην Ουκρανία το ελληνικό στοιχείο. Ωστόσο Έλληνες υπάρχουν και στα δυτικά της χώρα, για παράδειγμα στην πόλη Λβιβ, που αποτέλεσε από τα επίκεντρα των επεισοδίων του τελευταίου διαστήματος. “Ξεπερνούν τους 2.000 αν δεν έχουν δηλωθεί στην απογραφή ως ελληνικής καταγωγής, αλλά είναι ορθόδοξοι, κρατάνε τις παραδόσεις. Δεν έχουμε κάποια διαφορά. Είμαστε σε επαφή και με αυτούς, τηλεφωνούμε, είναι καλά”, μας λέει η κα. Προτσένκο.
Στο τέλος της συνομιλίας μας, η πρόεδρος της Ομοσπονδίας των Ελληνικών Κοινοτήτων της Ουκρανία Αλεξάνδρα Προτσένκο μας διευκρινίζει: “Μπορεί τώρα να δείχνουν λίγο δύσκολα τα πράγματα, αλλά αυτός ο λαός έχει περάσει και άλλες φορές δύσκολα. Υπάρχει διαφορά νοοτροπίας ανάμεσα στην δυτική με την ανατολική Ουκρανία, αλλά αισιοδοξώ ότι θα ηρεμήσουν τα πράγματα. Βέβαια, θα περάσει χρόνος, δεν θα ‘ναι τόσο εύκολο”. “Σε κάθε περίπτωση, οι ομογενείς μπορούν να είναι ήσυχοι. Δεν έχουμε κάτι να φοβηθούμε”.
http://gr.euronews.com/2014/02/24/greeks-ukraine-crisis-demonstration/
Ποιοι είναι οι Ελληνες της Ουκρανίας
Με την έναρξη της περεστρόικας άρχισε και η προσπάθεια εθνικής αναγέννησης του πολυπληθούς ελληνισμού της Ουκρανίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, οι Ελληνες –ρωσόφωνοι πλέον– ανέρχονταν σε 93.000. Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι ο πραγματικός τους αριθμός φτάνει τα 150.000 άτομα, εφόσον πολλοί δεν δήλωσαν την πραγματική τους εθνική ταυτότητα, εξαιτίας του κληρονομημένου φόβου και της μετασοβιετικής εθνικής ανασφάλειας. Οι ελληνικές κοινότητες είναι διάσπαρτες σε όλη την έκταση της χώρας, με κύρια περιοχή συγκέντρωσης την περιφέρεια της Μαριούπολης, όπου τα πρώτα είκοσι χωριά των μεταναστών του 18ου αιώνα έχουν διπλασιαστεί. Ελληνικές κοινότητες συναντιούνται στην Οδησσό, στα σύνορα με τη Ρουμανία, στο Χάρκοβο βορειοανατολικά και στο Λβοφ (Λβιφ στα ουκρανικά), που θεωρείται και η πατρίδα του ακραίου ουκρανικού εθνικισμού.
Εχουν οργανωθεί σε συλλόγους, οι οποίοι ανέρχονται έως τώρα σε 105 και έχουν δημιουργήσει και το δευτεροβάθμιο όργανό τους, υπό την επωνυμία Ομοσπονδία Ελληνικών Συλλόγων της Ουκρανίας. Η ελληνική γλώσσα διδάσκεται σε εκατοντάδες παιδιά, ενώ οι έδρες νεοελληνικών σπουδών της Μαριούπολης, του Κιέβου, της Συμφερούπολης και του Λβοφ έχουν εκπαιδεύσει εκατοντάδες δασκάλους της ελληνικής γλώσσας.
Ασφαλής οι Ελληνες στο Κίεβο
Ο πρέσβης Βασίλης Παπαδόπουλος διαβεβαιώνει πως οι Έλληνες που βρίσκονται στο Κίεβο είναι λίγοι και δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα. «Στο Κίεβο υπάρχουν μόνο Έλληνες επιχειρηματίες, όχι ελληνικής καταγωγής γηγενής πληθυσμός. Τα περισσότερα μέλη των ελληνικής καταγωγής κοινοτήτων βρίσκονται στην Μαριούπολη, κοντά στα 105.000 άτομα. Σε όλη την υπόλοιπη Ουκρανία, περιλαμβανομένης και της Οδησσού, δεν πρέπει να ξεπερνάνε τα 3.000».
Ελληνες στην χερσόνησο της Κριμαίας
Οι Ελληνες της Ουκρανίας με μητροπολιτικό κέντρο την Κριμαία –την Ταυρική των αρχαίων Ελλήνων και την Περατεία των Βυζαντινών– αποτελούν τον αρχαιότερο λαό που κατοίκησε στα εδάφη αυτά, πολύ πριν από την έλευση των Τατάρων και των σλαβικών φύλων.
Ομως, οι πρόσφατες εξελίξεις με τον αυξανόμενο ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων, για τη διεκδίκηση της Ουκρανίας και η πυροδότηση ακραίων εθνικιστικών συναισθημάτων από τα διάφορα ανταγωνιζόμενα μεταξύ τους τμήματα της μετασοβιετικής ελίτ, που ανδρώθηκε με την κλοπή του δημόσιου πλούτου, δημιουργούν ένα ανησυχητικό περιβάλλον.
Αδιάλειπτη παρουσία στην Κριμαία εδώ και 27 αιώνες
Η ελληνική μητρόπολη της περιοχής υπήρξε η χερσόνησος της Κριμαίας. Οι πρώτες ελληνικές εγκαταστάσεις (Παντικάπαιον, Νυμφαίον, Θεοδοσία, Χερσόνησος κ.ά.) δημιουργήθηκαν, κυρίως από Ιωνες, στα τέλη του 7ου - αρχές του 6ου π.Χ. αιώνα. Η Χερσόνησος θα παραμείνει απρόσβλητη κατά την εποχή των νομαδικών μετακινήσεων που χαρακτήρισαν τον 4ο μ.Χ. αιώνα και θα ενταχθεί στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία έως τον 14ο αιώνα που θα καταληφθεί από τους Τατάρους και θα ενταχθεί στο τουρκικό Χανάτο της Κριμαίας (Qrm Yurtu), που ήταν υποτελές στους Οθωμανούς. Τα νότια εδάφη της Κριμαίας θα ενσωματωθούν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το τελευταίο ελεύθερο ελληνικό έδαφος που υποτάχθηκε υπήρξε το Πριγκιπάτο των Θεοδώρων που ιδρύθηκε το 1204 από απογόνους του Θεόδωρου Γαβρά και συνυπήρχε για πολύ καιρό με το ταταρικό Χανάτο. Τον Δεκέμβριο του 1475 το Φρούριο των Θεοδώρων, που βρισκόταν επί του όρους Μαγκούπ (30 χιλιόμετρα από τη Σεβαστούπολη και 15 από τη Χερσώνα), θα πέσει στα χέρια των Οθωμανών παρά τη γενναία άμυνα του Αλέξανδρου Γαβρά, έπειτα από εξάμηνη πολιορκία.
Ο τουρκικός ζυγός (ταταρικός και οθωμανικός) θα πάψει μόλις το 1783, όταν η χερσόνησος θα καταληφθεί από τους Ρώσους. Λίγο πριν όμως, το καλοκαίρι του 1778, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είχε μεταναστεύσει προς τα ρωσοκρατούμενα εδάφη, βόρεια της Αζοφικής Θάλασσας. Εκεί θα ιδρύσει μια νέα πόλη, στην οποία θα δώσει το όνομα της Παναγίας: Μαριούπολη. Από εκεί και πέρα η ελληνική μητρόπολη της Ουκρανίας θα έχει μεταφερθεί στην περιοχή της Μαριούπολης με τα 23 ελληνικά χωριά.
Με τα διατάγματα της Αικατερίνης Β΄ του 1779 και του 1790, η περιφέρεια της Αζοφικής με πρωτεύουσα τη Μαριούπολη απέκτησε το καθεστώς της αυτόνομης διοικητικής περιοχής (ουέζντ). Μετά το 1778 ένα μικρό μέρος θα παλιννοστήσει στην Κριμαία, της οποίας ο ελληνικός πληθυσμός θα ενισχυθεί από πρόσφυγες από την Πελοπόννησο και τα νησιά του Αιγαίου λόγω των «Ορλωφικών» (1770), ενώ από τον μικρασιατικό Πόντο θα καταφθάνουν μετανάστες και πρόσφυγες έως και το 1918.
10.000 Ελληνες στη Γιάλτα
Ενα από τα χαρακτηριστικά σημεία της Κριμαίας όπου συνυπήρξαν και οι τρεις αυτές ελληνικές ομάδες (γηγενείς, ελλαδικοί και Πόντιοι) ήταν η περιοχή της Γιάλτας. Η Γιάλτα ήταν μια κωμόπολη που το 1900 κατοικούνταν από 10.000 Ελληνες. Το όνομά της είναι ελληνικό, προερχόμενο από τη λέξη «γιαλός» ή «γιαλίτα» όπως λέγεται στην τοπική ελληνική κριμαιο-ρωμαϊκή διάλεκτο. Στην περιοχή εγκαταστάθηκαν πολλοί πρόσφυγες από τα Βαλκάνια. Βόρεια της Γιάλτας η περιοχή ονομάστηκε Λιβαδειά, εις ανάμνησιν της βοιωτικής πόλης και ο Λάμπρος Κατσώνης απέκτησε με τσαρική εντολή μια μεγάλη έκταση γης. Το αρχοντικό που υπήρχε στην ιδιοκτησία του Κατσώνη –η οποία απαλλοτριώθηκε μετά τη σοβιετική επανάσταση– μετατράπηκε σε ξενοδοχείο υπό την επωνυμία «Λιβαδειά» και σ' αυτό υπογράφτηκε τον Φεβρουάριο του 1945 η περίφημη συμφωνία της Γιάλτας, με την οποία οι νικητές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου μοίρασαν μεταξύ τους τον κόσμο.
Το φαινόμενο της μαζικής εγκατάστασης Ελλήνων από κάθε μέρος του ελληνικού κόσμου στη Ρωσική Αυτοκρατορία χαρακτήρισε τον 18ο και 19ο αιώνα. Στο πλαίσιο αυτής της εγκατάστασης οι Ελληνες θα έρθουν σε επαφή τόσο με τις ιδέες του διαφωτισμού όσο και με τα ρωσικά επαναστατικά κινήματα. Η έδρα της Φιλικής Εταιρείας ήταν στην Οδησσό της Νέας Ρωσίας (έτσι ονομάζονταν τότε τα νεοαποκτηθέντα ουκρανικά εδάφη από τη Ρωσική Αυτοκρατορία).
Από την Wikipedia