12 Μαρτίου 2014

Κρατικοποίηση των καταλήψεων - γιατί όχι;

[Ιδού μία φωτογραφία που περιέχει είδηση: ο Τσίπρας κουμπώνει το σακάκι του! Για όλα σε τούτη τη ζωή υπάρχει μια πρώτη φορά...]

Αυτό είναι, δεν χωρεί αμφιβολία! Είναι ο σοσιαλισμός με το ανθρώπινο πρόσωπο! Αναφέρομαι στη μοναδική πρωτότυπη ιδέα που έχει εκστομίσει ώς τώρα στον προεκλογικό αγώνα (και μία από τις ελάχιστες της ζωής του, πολύ φοβάμαι...) ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, το αντίγραφο του Τσίπρα που διεκδικεί τη δημαρχία Αθηναίων για λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ (Τσιπριστές - Λαφαζανιστές).
Πρέπει να αξιοποιηθούν τα εγκαταλελειμμένα κτίρια στην Αθήνα, λέει ο Γαβριήλ. Τα υπολογίζει στις 25.000, είτε ιδιωτικά είτε δημόσια· και στόχος του είναι «να δοθούν κίνητρα και ευκαιρίες στους ιδιοκτήτες, ώστε να αξιοποιηθούν τα κτίρια αυτά ως χώροι πολιτιστικής και άλλης δημιουργικής έκφρασης καθώς και ως κοινωνική κατοικία».

Τι είναι άραγε η κατοικία που προσδιορίζεται ως «κοινωνική»; Υποθέτω ότι είναι η κατοικία στην οποία κατοικεί η κοινωνία. Οποιοι, δηλαδή, αυθαιρέτως αποφασίζουν ότι την εκφράζουν συλλογικά δρώντες ατομικά. Με τρεις λέξεις, οι δικοί μας. Οσο για τους χώρους «πολιτιστικής και άλλης δημιουργικής έκφρασης» (της κοινωνίας, ασφαλώς...) υποψιάζομαι ότι πρόκειται για την πολιτικώς ορθή περίφραση διά της οποίας είναι πρέπον να αποδίδεται η έννοια «κατάληψη με θετικό πρόσημο», από το πλούσιο λεξιλόγιο του Γαβριήλ.

Με απλά λόγια, ο δήμος, ως προέκταση του κράτους, εξασφαλίζει στους ιδιοκτήτες μιας μορφής αποζημίωση (λεφτά, δεν μπορώ να φαντασθώ κάτι άλλο - δηλαδή, φαντάζομαι το αμέσως σημαντικότερο πράγμα, που είναι το σεξ, αλλά δεν ξέρω πώς αλλιώς χορηγείται αυτό ως κοινωνική παροχή, παρά μόνο διά της κρατικοποίησης της πορνείας...) και εκείνοι παραχωρούν την ιδιοκτησία τους προς κατάληψη. Κρατικοποίηση των καταλήψεων, με λίγα λόγια! Γι’ αυτό λέω, ο σοσιαλισμός με το ανθρώπινο πρόσωπο...

Ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ (Τ-Λ) ενσαρκώνει τέλεια την άλλοτε συγκινητική και άλλοτε εκνευριστική (γιατί, με τα παιδιά, πάντα εξαρτάται...) αφέλεια της καλοζωισμένης, πετυχημένης, αυτάρεσκης Αριστεράς, που παρήγαγε η περίοδος από τη Μεταπολίτευση ώς τη χρεοκοπία. Με τι πόρους θα κρατικοποιούσε τις καταλήψεις ο Σακελλαρίδης ως δήμαρχος, ώστε να παρέχει στους Αθηναίους δωρεάν το αγαθό της κατάληψης; Με τους δικούς του ή με του μπαμπά του; Ούτε ξέρει ούτε τον ενδιαφέρει να μάθει. Του αρκεί η αυταρέσκεια της αριστεροσύνης του...

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ