Είναι δικαίωμα του καθενός βάσει του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής να κάνει χρήση των δικαιωμάτων που αυτά τα δυο του παρέχουν.
Όταν όμως αυτά τα δικαιώματα χρησιμοποιούνται για μικροπολιτικούς ή λόγους φτηνού εντυπωσιασμού, αυτό υπερβαίνει κάθε όριο κοινοβουλευτικής αξιοπρέπειας. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε χρήση του δικαιώματός του -ως νόμιζε- και κατέθεσε πρόταση μομφής κατά του υπουργού οικονομικών. Το ερώτημα όμως είναι, το δικαίωμα αυτό του το παρείχε ο Κανονισμός και το Σύνταγμα ή προσπάθησε με δόλιο τρόπο να εξαπατήσει πολιτικά;
Δε θέλω σε καμία περίπτωση να πιστέψω ότι το έκανε από άγνοια.
Κάτι που σημαίνει ότι το κόμμα αυτό καθίσταται ακόμη πιο επικίνδυνο απ' όσο δείχνει.
Όμως οι μικροκομματικές σκοπιμότητες αποκαλύφθηκαν. Ούτε οι ίδιοι στο ΣΥΡΙΖΑ πίστευαν στην ορθότητα της πρότασης μομφής κατά του κ. Στουρνάρα καθώς αυτό αποκαλύφθηκε από το γεγονός ότι μετά την απόρριψη της πρότασης είχαν έτοιμη εναλλακτική.
Εκείνη της πρότασης κατά του Προέδρου της Βουλής.
Πιστεύοντας και σ' αυτή την περίπτωση ότι η κίνηση τους αυτή θα καθυστερούσε την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου.
Δυστυχώς γι' αυτούς ο κανονισμός προβλέπει η συζήτηση επί της προτάσεως μομφής κατά του Προέδρου του σώματος, διεξάγεται σε ημέρα κοινοβουλευτικού ελέγχου. Άγνοια και σ' αυτό?
Όμως το ατόπημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμη χειρότερο.
Έβαλε τον αντιπρόεδρο της Βουλής, κ. Γιάννη Δραγασάκη να προσυπογράψει της πρόταση μομφής κατά του Προέδρου της Βουλής. Φτήνια και ξεπεσμός.
Τρισχειρότερο δε αυτού είναι ότι ο κ. Δραγασάκης ήταν μεταξύ των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που μίλησαν εναντίον του Προέδρου της Βουλής. Θεσμική φτήνια, Θεσμικός ξεπεσμός.
Πόσο χαμηλά θα πέσει ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ? Τέτοια κατάντια?
Άραγε με τι μούτρα ο Δραγασάκης θα συνεργάζεται με τον τυπικά προϊστάμενο του στο προεδρείο της Βουλής?
Αν όλα τα προηγούμενα ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι είναι πολιτικές πράξεις για την συγκεκριμένη περίπτωση, ο κ. Δραγασάκης θα πρέπει να παραιτηθεί διατηρώντας την όποια προσωπική του αξιοπρέπεια. Σε διαφορετική περίπτωση, ο Δραγασάκης υπέγραψε την πολιτική του αναξιοπιστία και υπονόμευσε το θεσμικό του ρόλο ως αντιπροέδρου του Κοινοβουλίου.