Ο κ. Τσίπρας με το δίλημμα που έβαλε για τις ευρωεκλογές «Μέρκελ ή ΣΥΡΙΖΑ» ουσιαστικά ξεγυμνώνεται και λέει ότι δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί με τον Αντώνη Σαμαρά. Άλλωστε ο ίδιος καλώντας τους πολίτες να μην αποδεχθούν το δίλημμα «Σαμαράς ή Τσίπρας», ουσιαστικά παραδέχεται ότι τρώει τη σκόνη του πρωθυπουργού.
Οι επικοινωνιολόγοι της Κουμουνδούρου βλέπουν ότι τόσο ο κ. Σαμαράς όσο και η ΝΔ κυριαρχούν στις προτιμήσεις των πολιτών σε ότι αφορά τη διακυβέρνηση της χώρας. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως ο πρωθυπουργός προηγείται με τεράστια διαφορά ως προς τη δημοφιλία αλλά και την ικανότητα ως προς τη διακυβέρνηση σε σχέση με τον κ. Τσίπρα, τον οποίο προσπερνά μέχρι και ο νεόκοπος πολιτικός Σταύρος Θεοδωράκης. Άλλωστε, ακόμη και αυτή την περίοδο, μετά από δύο δύσκολα χρόνια η κυβέρνηση αντέχει και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν παρουσιάζει καμιά διαφορά ως προς την πρόθεση ψήφου. Σε προσωπικό επίπεδο και πολιτική διαδρομή δεν γίνεται καν λόγος για σύγκριση Σαμαρά και Τσίπρα.
Από την άλλη, πέραν από κάποια λεκτικά φληναφήματα για debate μεταξύ του ιδίου και του Αντ. Σαμαρά, ο κ. Τσίπρας έχει υποστεί δεινές επικοινωνιακές και ουσιαστικές ήττες μέσα και έξω από τη Βουλή. Με άμεσο αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση μπει στην ίδια ζυγαριά με τον πρωθυπουργό.
Θέτοντας το ψευτοδίλημμα «Μέρκελ ή ΣΥΡΙΖΑ» ο πρόεδρος της Βαβέλ επιχειρεί να εγκλωβίσει συναισθηματικά τους ψηφοφόρους οι οποίοι δεν συμπαθούν την Καγκελάριο και τους Γερμανούς. Πόσο εύκολη είναι άλλωστε η απάντηση στην ερώτηση: «Ποιον προτιμάτε. Τη Μέρκελ ή τον Τσίπρα;»
Είναι αυτονόητο ότι οι Έλληνες πολίτες δεν θα επέλεγαν την Γερμανίδα ηγέτη την οποία θεωρούν υπαίτια για την οικονομική κρίση.
Όμως, δεν είναι αυτό το πραγματικό δίλημμα και το ξέρουν όλοι πολύ καλά. Αυτό που διακυβεύεται στις ευρωεκλογές είναι η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας ή η επιστροφή σε πολύ πιο «μαύρες» ημέρες από αυτές που ζούμε τα τελευταία χρόνια.
Το πραγματικό δίλημμα είναι αν θα θέσουμε τις τύχες της πατρίδας στα χέρια ανίκανων και επικίνδυνων πολιτικών που δεν ξέρουν ακόμη τι θέλουν για την Ελλάδα. Το δίλημμα είναι αν οι θυσίες του ελληνικού λαού θα πάνε χαμένες μέχρι οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ να αποφασίσουν αν θέλουν την Ελλάδα εντός ή εκτός ευρώ, εντός ή εκτός ΝΑΤΟ, με δραχμή ή άλλο νόμισμα, με κλειστά τα σύνορα και τις αγορές ή με προσπάθεια για πραγματική ανόρθωση της οικονομίας.
Ο κ. Τσίπρας οφείλει να αναρωτηθεί αν πρέπει η χώρα να μπαίνει σε διλήμματα που σχετίζονται με την υπόστασή της, με το μέλλον των παιδιών της. Όχι, δεν μας φταίει η Μέρκελ παρά τα τραγικά λάθη που έχει κάνει. Και στο κάτω – κάτω η απομόνωση δεν είναι η καλύτερη λύση. Εκτός κι αν τελικά το πραγματικό δίλημμα που κρύβει ο κ. Τσίπρας είναι «Ελλάδα ή Βενεζουέλα», «Μέρκελ ή Μαδούρο», «ανοιχτή χώρα ή Σιδηρούν
Οι επικοινωνιολόγοι της Κουμουνδούρου βλέπουν ότι τόσο ο κ. Σαμαράς όσο και η ΝΔ κυριαρχούν στις προτιμήσεις των πολιτών σε ότι αφορά τη διακυβέρνηση της χώρας. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως ο πρωθυπουργός προηγείται με τεράστια διαφορά ως προς τη δημοφιλία αλλά και την ικανότητα ως προς τη διακυβέρνηση σε σχέση με τον κ. Τσίπρα, τον οποίο προσπερνά μέχρι και ο νεόκοπος πολιτικός Σταύρος Θεοδωράκης. Άλλωστε, ακόμη και αυτή την περίοδο, μετά από δύο δύσκολα χρόνια η κυβέρνηση αντέχει και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν παρουσιάζει καμιά διαφορά ως προς την πρόθεση ψήφου. Σε προσωπικό επίπεδο και πολιτική διαδρομή δεν γίνεται καν λόγος για σύγκριση Σαμαρά και Τσίπρα.
Από την άλλη, πέραν από κάποια λεκτικά φληναφήματα για debate μεταξύ του ιδίου και του Αντ. Σαμαρά, ο κ. Τσίπρας έχει υποστεί δεινές επικοινωνιακές και ουσιαστικές ήττες μέσα και έξω από τη Βουλή. Με άμεσο αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση μπει στην ίδια ζυγαριά με τον πρωθυπουργό.
Θέτοντας το ψευτοδίλημμα «Μέρκελ ή ΣΥΡΙΖΑ» ο πρόεδρος της Βαβέλ επιχειρεί να εγκλωβίσει συναισθηματικά τους ψηφοφόρους οι οποίοι δεν συμπαθούν την Καγκελάριο και τους Γερμανούς. Πόσο εύκολη είναι άλλωστε η απάντηση στην ερώτηση: «Ποιον προτιμάτε. Τη Μέρκελ ή τον Τσίπρα;»
Είναι αυτονόητο ότι οι Έλληνες πολίτες δεν θα επέλεγαν την Γερμανίδα ηγέτη την οποία θεωρούν υπαίτια για την οικονομική κρίση.
Όμως, δεν είναι αυτό το πραγματικό δίλημμα και το ξέρουν όλοι πολύ καλά. Αυτό που διακυβεύεται στις ευρωεκλογές είναι η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας ή η επιστροφή σε πολύ πιο «μαύρες» ημέρες από αυτές που ζούμε τα τελευταία χρόνια.
Το πραγματικό δίλημμα είναι αν θα θέσουμε τις τύχες της πατρίδας στα χέρια ανίκανων και επικίνδυνων πολιτικών που δεν ξέρουν ακόμη τι θέλουν για την Ελλάδα. Το δίλημμα είναι αν οι θυσίες του ελληνικού λαού θα πάνε χαμένες μέχρι οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ να αποφασίσουν αν θέλουν την Ελλάδα εντός ή εκτός ευρώ, εντός ή εκτός ΝΑΤΟ, με δραχμή ή άλλο νόμισμα, με κλειστά τα σύνορα και τις αγορές ή με προσπάθεια για πραγματική ανόρθωση της οικονομίας.
Ο κ. Τσίπρας οφείλει να αναρωτηθεί αν πρέπει η χώρα να μπαίνει σε διλήμματα που σχετίζονται με την υπόστασή της, με το μέλλον των παιδιών της. Όχι, δεν μας φταίει η Μέρκελ παρά τα τραγικά λάθη που έχει κάνει. Και στο κάτω – κάτω η απομόνωση δεν είναι η καλύτερη λύση. Εκτός κι αν τελικά το πραγματικό δίλημμα που κρύβει ο κ. Τσίπρας είναι «Ελλάδα ή Βενεζουέλα», «Μέρκελ ή Μαδούρο», «ανοιχτή χώρα ή Σιδηρούν