Συμφωνώ επίσης ότι οι θριαμβολογίες για το συμβάν, απ’ όπου κι αν προήλθαν, και σοβαρότητος στερούνται και παράγουν ψευδαισθήσεις. Αλλά, κύριε πρόεδρε του ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσα στις θριαμβολογίες και την απόρριψη μετ’ αποστροφής, υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι. Τι σας εμπόδιζε να δείτε ότι παρ’ όλο που η έξοδος τελούσε υπό την εγγύηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, βοηθάει τη χώρα να επιστρέψει σε μια κανονικότητα; Τι δεν σας άφησε να ακούσετε τους ειδικούς, οι οποίοι επιμένουν ότι ύστερα από αυτό το γεγονός, θα αποκλιμακωθούν ραγδαία τα επιτόκια για τα κρατικά ομόλογα μικρής διάρκειας αλλά και για τις ελληνικές τράπεζες που θα αναζητήσουν κεφάλαια στο εξωτερικό; Τι εμπόδιζε τα στελέχη σας να αντιληφθούν ότι ένας επιπλέον λόγος για τη μεταστροφή των αγορών είναι η εξάλειψη του θηριώδους δημοσιονομικού ελλείμματος και του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών, όπως επίσης και το ότι το μεγαλύτερο μέρος του χρέους μας βρίσκεται εκτός αγορών καθώς έχει περάσει στα κράτη;
Εάν αυτά αποδώσατε με τον όρο «σκηνοθετημένη έξοδος» τον οποίο κατά κόρον χρησιμοποιήσατε στην πρώτη σας αντίδραση, τότε εντάξει. Μάλλον όμως ως όρος ήταν αδόκιμος. Ο δανεισμός ήταν πραγματικός, δεν ήταν σκηνοθετημένος. Καταλαβαίνω, κύριε Τσίπρα, ότι σας δαιμονίζει η ιδέα ότι η όλη «φάση» ίσως γίνεται και για προεκλογικούς λόγους. Οχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρωζώνη. Μπορούσατε να το επισημάνετε.
Αισθάνομαι όμως ότι φλυαρώ και σας κουράζω. Αυτό που θέλω από την αρχή να πω είναι ότι εάν απλώς λέγατε ότι η έξοδος προς δανεισμό είναι ένα βήμα, χωρίς καν το «θετικό» ως πρόσημο, και συνοδεύατε την πρότασή σας με όλες τις άλλες ενστάσεις σας, τότε θα ήταν και ο ΣΥΡΙΖΑ κερδισμένος.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΤΣΙΧΛΙΑΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ