Ημέρα της Νίκης στη Μόσχα σήμερα . Νίκης κατά τον «Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο», εναντίον της Ναζιστικής Γερμανίας και των συμμάχων της στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μιας νίκης που δεν ήρθε εύκολα αλλά ήταν σαρωτική.
Ο στρατός της Σοβιετικής Ένωσης που βρέθηκε να αμύνεται στις γερμανικές ορδές,παλεύοντας για την επιβίωση της χώρας,κατόρθωσε όχι μόνο να σηκώσει κεφάλι,αλλά να κυνηγήσει τον εισβολέα μέχρι το “σπίτι” του και να μπει στο Βερολίνο πριν τις συμμαχικές δυνάμεις της Δύσης.
Το εκπληκτικό κινηματογραφικό υλικό που θα παρακολουθήσετε είναι από εκείνες τις ημέρες της τελευταίας μάχης στο Βερολίνο. Από εκεί και οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες.






Ο στρατός της Σοβιετικής Ένωσης που βρέθηκε να αμύνεται στις γερμανικές ορδές,παλεύοντας για την επιβίωση της χώρας,κατόρθωσε όχι μόνο να σηκώσει κεφάλι,αλλά να κυνηγήσει τον εισβολέα μέχρι το “σπίτι” του και να μπει στο Βερολίνο πριν τις συμμαχικές δυνάμεις της Δύσης.
Το εκπληκτικό κινηματογραφικό υλικό που θα παρακολουθήσετε είναι από εκείνες τις ημέρες της τελευταίας μάχης στο Βερολίνο. Από εκεί και οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες.
Ως Ανατολικό Μέτωπο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου περιγράφεται το σύνολο των πολεμικών γεγονότων που έλαβαν χώρα ανάμεσα στη Σοβιετική Ένωση και τις ευρωπαϊκές δυνάμεις του Άξονα κατά τα έτη 1941 έως 1945, στα πλαίσια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Αποτελεί το σπουδαιότερο πολεμικό γεγονός της σοβιετικής ιστορίας και ένα από τα σπουδαιότερα της παγκόσμιας. Στη ρωσική ιστοριογραφία αναφέρεται συνήθως ως Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος - ο εν λόγω όρος πρωτοχρησιμοποιήθηκε από την εφημερίδα Πράβντα την επομένη της γερμανικής εισβολής, σε ένα άρθρο που καλούσε τους σοβιετικούς πολίτες να επαναλάβουν το θρίαμβο του Πατριωτικού Πολέμου (η νίκη της Παλαιάς Ρωσίας επί του Ναπολέοντα).
Θέατρο επιχειρήσεων του Ανατολικού μετώπου ήταν κυρίως τα σοβιετικά και προς το τέλος τα κεντροευρωπαϊκά εδάφη. Το ανθρώπινο κόστος του υπήρξε τεράστιο, αφού το Ανατολικό Μέτωπο ήταν το κύριο θέατρο του πολέμου συνολικά (πάνω από το 70% των πολεμικών εχθροπραξιών του Β΄ Π.Π.). Πάνω από 25.000.000 Σοβιετικοί πολίτες πέθαναν κατά τη διάρκειά του και πολλά ακόμη εκατομμύρια έμειναν σωματικά ή ψυχικά ανάπηροι. Σχεδόν όλες οι υποδομές της χώρας στο ευρωπαϊκό τμήμα της καταστράφηκαν.
Στις 30 Απριλίου 1945 και ώρα 14:25, ο Κόκκινος Στρατός εισερχόταν στο Βερολίνο και ο Χίτλερ αυτοκτονούσε στο καταφύγιό του. Αργά το βράδυ της ίδιας μέρας, ο στρατιώτης Μιχαήλ Μίνιν ύψωνε την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο στον ιστό του γερμανικού κοινοβουλίου (Ράιχσταγκ), μια πράξη που θα επαναληφθεί την επόμενη μέρα με άλλους πρωταγωνιστές (Μελίτων Κανταρίγια και Μιχαήλ Εγκόροβ) για φωτογραφικούς λόγους.
Μετά την αυτοκτονία του Χίτλερ, ο Γερμανός Στρατάρχης Βίλχελμ Κάιτελ υπέγραψε συνθηκολόγηση άνευ όρων (8 Μαΐου 1945). Με τον τρόπο αυτό τερματίσθηκε ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος. Ακόμη και σήμερα τα περισσότερα κράτη που προήλθαν από τη διάλυση της ΕΣΣΔ εορτάζουν τη «Μέρα της Νίκης» στις 9 Μαΐου, με αποκορύφωμα την μεγάλη παρέλαση στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας.
http://www.onalert.gr/

