Μόλις τρία 24ωρα έμειναν από την έναρξη της εκλογικής διαδικασίας και οι μάχες σε δήμους και περιφέρειες αναμένεται να είναι ιδιαίτερα σκληρές. Υπάρχουν περιοχές όπου στην κυριολεξία θα γίνει «σφαγή» για την είσοδο στον δεύτερο γύρο και για την τελική νίκη που θα δώσει και τα ανάλογα πολιτικά μηνύματα σε συνδυασμό με τις ευρωεκλογές.
Τα κόμματα δίνουν πραγματικό αγώνα καθώς γνωρίζουν ότι στο παιχνίδι των εντυπώσεων αλλά και της ουσίας θα πρέπει να επικρατήσουν το ένα του άλλου.
Είναι χαρακτηριστικό για παράδειγμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει τη μητέρα όλων των μαχών στην Αττική. Θέλει να συνδυάσει την είσοδο στο β΄ γύρο της Ρένας Δούρου με το «εισιτήριο» που μπορεί να πάρει ο Σακελλαρίδης για τον δεύτερο γύρο στην Αθήνα. Με τον τρόπο αυτό θέλει να βάζει το λεκανοπέδιο κόκκινο (ή ροζ) ώστε να απαιτήσει εθνικές εκλογές, ειδικά αν στις ευρωεκλογές πάρει μια καθαρή διαφορά, κάτι που όμως δεν δείχνουν οι δημοσκοπήσεις.
Αλλά η μητέρα όλων των μαχών μπορεί να είναι και για τη Νέα Δημοκρατία ο δήμος της Αθήνας και η τύχη που θα έχει η υποψηφιότητα Σπηλιωτόπουλου. Σύμφωνα με πληροφορίες του antinews αυτή τη στιγμή τα κρυφά γκάλοπ δείχνουν ότι στον πρώτο γύρο ο νυν δήμαρχος Γ. Καμίνης κινείται στα επίπεδα του 21%-22% και τον ακολουθούν με ποσοστό γύρο στο 18%-19% ο Άρης Σπηλιωτόπουλος και ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ. Λέγεται μάλιστα ότι οι δύο τελευταίοι θα δώσουν σκληρή μάχη μέχρι το τέλος για το δεύτερο εισιτήριο με σκοπό τη διεκδίκηση της δημαρχίας την επόμενη Κυριακή.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Νικήτας Κακλαμάνης λαμβάνει ένα ποσοστό κάτω από 10%, ικανό ωστόσο να ανακόψει την πορεία του κ. Σπηλιωτόπουλου. Ο κ. Κακλαμάνης κλέβει κατά κύριο λόγο ψήφους από το δεξιό ακροατήριο κάνοντας έτσι μεγάλο κακό στην παράταξη που τον ανέδειξε. Αν δεν υπήρχε η υποψηφιότητά του εκτιμάται ότι ο κ. Σπηλιωτόπουλος θα μπορούσε να βρίσκεται πολύ πάνω από τον κ. Καμίνη και να διεκδικεί με μεγάλες αξιώσεις το δήμο.
Κι όμως, αυτή τη στιγμή γίνεται ντέρμπι με τον δήμαρχο... Εξαρχείων ο οποίος δεν εγγυάται απολύτως τίποτε καλό για την Αθήνα. Αντιθέτως εγγυάται λιγότερη ασφάλεια, περισσότερους μετανάστες ανεξέλεγκτους, λιγότερη αστυνομία στις γειτονιές και πολλές... βίλες Αμαλίες.
Τελικά, όμως, ο πραγματικός εχθρός των σοβαρών ανθρώπων που δεν θέλουν κοινωνική έκρηξη και αστάθεια στην Αθήνα δεν είναι ο Σακελλαρίδης. Αυτός θα πάρει ένα «μπετοναρισμένο» ποσοστό αυτών που ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ και στις εκλογές. Αυτών που νομίζουν ότι ψηφίζοντάς τον θα διώξουν την Μέρκελ και την οικονομική κρίση.
Ο πραγματικός εχθρός της Αθήνας είναι δυστυχώς ένας άνθρωπος που την υπηρέτησε, έστω και με αρκετή δόση... αποτυχίας. Είναι ο κ. Κακλαμάνης και οι εμμονές του που τον εμποδίζουν να δει την πραγματικότητα η οποία είναι μία. Ότι με τη στάση του θέτει σε κίνδυνο τη μάχη που πρέπει να δοθεί απέναντι αφενός στον «κύριο μηδέν», τον νυν δήμαρχο δηλαδή, και αφετέρου απέναντι σε όλη εκείνη την λογικής της ψευτοκουλτουριάρικης αριστεράς που θέλει να μετατρέψει την Αθήνα σε ένα απέραντο πεδίο διαδηλώσεων και Αγανακτισμένων.
Όπως γράφαμε και σε προηγούμενη ανάρτηση, κάθε ψήφος στον Κακλαμάνη είναι ουσιαστικά «μπόνους» στον Καμίνη αλλά και στον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ. Και θα έχουν το κρίμα στο λαιμό τους όσου ψηφίσουν με βάση την εμπάθεια που διακατέχει τον κ. Κακλαμάνη και στείλουν στο δεύτερο γύρο τους Καμίνη και Σακελλαρίδη. Ένα τέτοιο δίδυμο κατ' αρχάς θα οδηγήσει σε σχεδόν σίγουρη νίκη τον νυν δήμαρχο ο οποίος 3,5 χρόνια τώρα έχει μηδενικό έργο.
Αν ωστόσο περάσει ο κ. Σπηλιωτόπουλος στο δεύτερο γύρο υπάρχουν βάσιμες ελπίδες ότι μπορεί να κερδίσει τον κ. Καμίνη. Θα πρέπει λοιπόν να είναι πολύ προσεκτικοί οι λεγόμενοι δεξιοί ψηφοφόροι. Ψήφος που θα κατευθυνθεί στον Κακλαμάνη δεν είναι «τιμωρία» στον Σαμαρά ή την κυβέρνηση. Είναι συνέχιση της ίδιας μετριότητας του κ. Καμίνη ή στην απευκταία περίπτωση, πριμοδότηση ενός δράματος για την Αθήνα σε περίπτωση που εκλεγεί ο Σακελλαρίδης.