Τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους: στο Ευρωκοινοβούλιο στο Στρασβούργο απασχολούνται 700 μόνιμα μεταφραστές και 430 διερμηνείς. Οι ευρωβουλευτές, αντίθετα, είναι «μόνο» 751. Επιπλέον, η Ευρωβουλή έχει τη δυνατότητα να προσλαμβάνει περιστασιακά μέχρι και 2.500 έκτακτους επαγγελματίες του είδους, εφόσον οι ανάγκες το απαιτούν.
Σπατάλη; Κάθε άλλο. Χωρίς τους επαγγελματίες γλωσσομαθείς, στην Ευρωβουλή θα επικρατούσε το απόλυτο κομφούζιο: Εικοσιοχτώ χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης στις οποίες μιλούνται 24 διαφορετικές γλώσσες. Επιπλέον, πολλά από τα εκλεγμένα μέλη του δεν διακρίνονται για τη γλωσσομάθειά τους, γεγονός που καθιστά αδύνατη τη σωστή συνεννόηση στις γλώσσες που μιλούνται περισσότερο, όπως τα αγγλικά ή τα γαλλικά. Ετσι, μεταφραστές και διερμηνείς αποτελούν τους αφανείς ήρωες της ομαλής λειτουργίας της Ευρωβουλής.
Την πιο δύσκολη και αγχωτική δουλειά την έχουν αναλάβει οι διερμηνείς, οι οποίοι πρέπει να μεταφράζουν ταυτόχρονα από τη μια γλώσσα στην άλλη κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων του ευρωκοινοβουλίου. Οι μεταφραστές ασχολούνται αποκλειστικά με γραπτά κείμενα και παράγουν κατά μέσο όρο 100.000 σελίδες το μήνα. Και στις δυο περιπτώσεις, η δουλειά, εκτός από άριστη γνώση της ξένης γλώσσας, απαιτεί συχνά και την εξειδίκευση σε συγκεκριμένους επιστημονικούς τομείς. Το 2013, περίπου το ένα τέταρτο του προϋπολογισμού του Ευρωκοινοβουλίου δαπανήθηκε για τους μισθούς των μόνιμων μεταφραστών και διερμηνέων, καθώς και για την αμοιβή των έκτακτων.