Της Βάσιας Μπάκα, εφημερίδα Παραπολιτικά Φωτ.: Βαγγέλης Ρασσιάς

Το όνομά του ανασύρει πολλές και δυνατές μνήμες στις παλαιότερες γενιές, που θυμούνται τον «Ηρακλή» της εποχής να δίνει υπαίθριες παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα και να κάνει πράγματα που φαίνονταν και ήταν υπερφυσικά. Ολόκληρες πέτρες έσπαγαν στο κεφάλι του, φορτηγά περνούσαν από πάνω του και αυτοκίνητα μετακινούνταν με τη δύναμη των δοντιών του, με το κοινό να παραληρεί για τις επιδόσεις του. Το όνομά του, Σαμψών, γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην αθλητική ιστορία, αφού το είδος του αθλητισμού που υπηρέτησε του έδωσε επάξια τον τίτλο του τελευταίου λαϊκού ήρωα. Ο Σαμψών, κατά κόσμον Γιάννης Κεσκιλίδης, 86 ετών σήμερα, ζει στο σπίτι του στη Νέα Ιωνία, παρέα με τη σύζυγό του, αναπολώντας τις παλιές δόξες.

ΑΓΩΝΑΣ
Ο Σαμψών, παρά τα όσα έχουν δει τα φώτα της δημοσιότητας κατά καιρούς, μπορεί να μην είναι πλούσιος σε χρήματα, αλλά δεν έχει οικονομικό πρόβλημα και ζει με απόλυτη αξιοπρέπεια. Ανθρωπος μιας γενιάς που ήξερε να ξεπερνά τις δυσκολίες και μαθημένος να παλεύει στη ζωή του ως γνήσιος Μικρασιάτης, φρόντισε να αυτασφαλιστεί και να εξασφαλίσει τη σύνταξή του, αφού στις παραστάσεις άφηνε ο καθένας ό,τι ήθελε. Ετσι κατάφερε να φτιάξει μια ωραία οικογένεια και να σπουδάσει δύο παιδιά, έναν γιο και μία κόρη, και μάλιστα σε ιατρικά επαγγέλματα.
Ο γιος του, Χρήστος Κεσκιλίδης, ακτινολόγος στο επάγγελμα, φανερά απογοητευμένος από όσα έχουν γραφτεί κατά καιρούς, σπεύδει να αποκαταστήσει την αλήθεια: «Δεν ισχύει ότι ο πατέρας μου ζητούσε χρήματα από το κράτος. Ο ίδιος από πολύ μικρή ηλικία φρόντισε να εξασφαλίσει το μέλλον του ίδιου και της οικογένειάς του. Δεν ζήτησε ποτέ τίποτα και από κανέναν. Είναι άξιος άνθρωπος και πατά γερά στα πόδια του». Και πράγματι. Ο ηλικιωμένος σήμερα Σαμψών μάς υποδέχεται όρθιος. Ευγενικός, σηκώνεται για να μας χαιρετήσει και δεν αρνείται να φωτογραφηθεί στη μικρή αυλή του σπιτιού του. Ρωτά να μάθει την καταγωγή του καθενός μας και με μυαλό που λειτουργεί ακόμα άριστα θυμάται αναλυτικά όλα τα χωριά κάθε νομού όπου έδωσε παραστάσεις. «Σήμερα το κράτος δεν ενδιαφέρεται να προβάλλει πράγματα σαν και αυτά που έκανα εγώ», λέει με μία διάθεση αγάπης προς την πατρίδα. Κατά τη διάρκεια της φωτογράφησης, λέει με διάθεση φιλοσοφική: «Δεν θα πιστεύει ο κόσμος πώς γέρασα έτσι», για να συμπληρώσει με καμάρι πως, παρά τα 86 του χρόνια, έχει ακόμα μυς στο χέρι του.
Ο Σαμψών σταμάτησε να δίνει παραστάσεις στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ενώ είχε περάσει τα 60 χρόνια. Η δίψα για αυτό που έκανε φαίνεται ακόμα. «Και τώρα μπορώ να πάρω και να σπάσω πέτρα, αλλά είμαι μεγάλος και φοβάμαι μήπως ζαλιστώ», λέει δείχνοντας τη δύναμη που κρύβει ακόμα, όχι το σώμα του, αλλά η ψυχή του. «Μας μεγάλωσε με απόλυτη ελευθερία», λέει ο γιος του για τον πατέρα του. Το γεγονός ότι το κράτος δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να δώσει μία τιμητική σύνταξη στον τελευταίο «Κουταλιανό» δεν φαίνεται να έχει αφήσει κάποιο παράπονο στην οικογένεια. «Μια χαρά είναι οι γονείς μου», λέει ο Χρήστος Κεσκιλίδης, που μας προσφέρει ζεστή φιλοξενία στο πατρικό του σπίτι.

ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ
Ο Σαμψών διαπίστωσε τις υπερφυσικές δυνάμεις του όταν στα 14 του χρόνια ξεκίνησε την ελληνορωμαϊκή πάλη στον Πειραϊκό Σύνδεσμο, με πρότυπο τον παππού του και δάσκαλο, Χαρίλαο Μοσχίδη. «Ηταν δύσκολα χρόνια τότε. Υπήρχε φτώχεια, γι’ αυτό κάναμε διάφορες δουλειές για να εξασφαλίσουμε τα απαραίτητα. Η πάλη δεν είχε χρήματα, όμως τη συνέχισα για μεγάλο χρονικό διάστημα, ακόμη και παράλληλα με τις παραστάσεις», εξομολογείται στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» ο Σαμψών, ο οποίος διατηρεί από τότε την προσωνυμία του.
Στα 35 του ξεκίνησε τις υπαίθριες παραστάσεις και μαζί με τον Τίγρη και τον Αρμάο ξεχύνονταν σε όλη τη χώρα προσφέροντας θέαμα βαμμένο με… αίμα. «Εμείς δεν κοροϊδεύαμε, δεν ήμασταν φακίρηδες. Τα πάντα ήταν αληθινά. Εφευγα από τις παραστάσεις με αίματα και πληγές τις περισσότερες φορές και αυτό το γνώριζε ο κόσμος επειδή συμμετείχε ενεργά στα νούμερα. Τίποτα τότε δεν ήταν ψεύτικο. Εχω σπάσει στο κεφάλι μου 100.000.000 πέτρες, έσκιζα τους τηλεφωνικούς καταλόγους στα τέσσερα και μετακινούσα αυτοκίνητα με τα δόντια μου. Κάποια στιγμή βέβαια έσπασα δύο πλευρά και σήμερα έχω ζαλάδες κάποιες φορές, αλλά αυτά δεν είναι τίποτα», αποκαλύπτει ο άνθρωπος-μύθος της δεκαετίας του ’90.

«Δύναμή μας η οικογένεια»
Εδώ και τέσσερις περίπου δεκαετίες στο πλευρό του Σαμψών βρίσκεται η σύζυγός του. «Ο γάμος μας είναι από οικογενειακή γνωριμία. Οι γονείς μου με τους θείους του γνωρίζονταν και μας έφεραν σε επαφή. Δεν αρνήθηκα να τον παντρευτώ και εγκατέλειψα την Κατερίνη για να τον ακολουθήσω», εξομολογείται στα «Π» η κ. Κούλα Κεσκιλίδου. Ο γάμος δεν άργησε να έρθει και έναν χρόνο αργότερα έφερε στον κόσμο το πρώτο τους παιδί. «Στην αρχή πήγαινα μαζί του στις περιοδείες. Στεναχωριόμουν που τον έβλεπα να πληγώνεται κατ’ αυτό τον τρόπο, αλλά δεν είχα επιλογή. Πολλές φορές έκλαιγα, αλλά δεν ήθελα να με βλέπει. Η αγάπη και η εκτίμηση κερδίζεται. Τότε εμείς αγωνιζόμασταν. Τώρα είναι πολύ πιο εύκολα τα πράγματα και δεν υπάρχει σταθερότητα στις ανθρώπινες σχέσεις. Εμείς πιστεύαμε και επενδύαμε στην οικογένεια. Αυτή ήταν η δύναμή μας», μας εξομολογείται η γυναίκα που στέκεται μέχρι σήμερα δίπλα στον ξακουστό Σαμψών, τα κατορθώματα του οποίου θα τα θυμούνται πολλές γενιές ακόμα.

Της Βάσιας Μπάκα, εφημερίδα Παραπολιτικά
Φωτ.: Βαγγέλης Ρασσιάς