Θέση αναφορικά με τη γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού πήρε η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, Μαρία Ρεπούση μέσα από το Twitter.Η κα Ρεπούση σχολιάζοντας την τροπολογία των 38 «γαλάζιων» βουλευτών παρέπεμψε σε ένα άρθρο του Α. Λιάκου γράφοντας:
«Αντί σχολίου για την τροπολογία των βουλευτών της ΝΔ παραπέμπω στο Α. ΛΙΑΚΟΣ: Βγάλτε τους νεκρούς από τη ζυγαριά!».
Εννοείται ότι η σκατόψυχη παραπέμπει σε κάποιο βλάκα της συνωμοταξίας της που μας λέει ότι το Ολοκαύτωμα δεν μπορεί να παρατίθεται δίπλα σε δευτεροκλασάτα και τριτοκλασάτα εγκλήματα γιατί χάνει την αξία του δηλ. δεν μπορείς να πεις "ποινικοποιώ την αντιγραφή της Μερσεντές και του Ζάσταβα" γιατί μειώνεις την αξία της Μερσεντές βάζοντάς της στην ίδια κατηγορία με το Ζάσταβα:
Η άρνηση του Ολοκαυτώματος σημαίνει ρατσισμό. Κάθε είδους ρατσισμό. Το επιχείρημα αυτό δεν έχει να κάνει με τη συζήτηση για τη μοναδικότητα ή όχι του Ολοκαυτώματος. Το Ολοκαύτωμα είναι πάντα επίκαιρο, με την έννοια ότι δεν αποτελεί τη μνημόνευση ενός εγκλήματος ανάμεσα στα άλλα, αλλά τη μνημόνευση του εγκλήματος που αναπαράγεται σε κάθε νέο ρατσιστικό έγκλημα. Η παράθεση του Ολοκαυτώματος δίπλα στα άλλα εγκλήματα εξουδετερώνει τη σημασία του ως προς τον ρατσισμό που το νομοσχέδιο έχει σκοπό να καταπολεμήσει.Φυσικά ο βλάκας προσπαθεί να μην περάσει με το κεφάλι μέσα από τον τοίχο, όπως στο παρελθόν η σκατόψυχη, αλλά με μαεστρία θέλει να δημιουργήσει την εντύπωση πως τον κόφτει η ιστορική μνήμη!! Έτσι λέει ότι "δεν μπορούμε να έχουμε πληθωρισμό γενοκτονιών γιατί αδειάζει το νόημα και υπονομεύεται η μνήμη"... αφού λοιπόν ο στόκος ενδιαφέρεται για τη μνήμη γιατί αναμασάει συνεχώς τον όρο "Ολοκαύτωμα"; Δεν υπονομεύει τη μνήμη των νεκρών αν συνεχώς αναφέρει το Ολοκαύτωμα; Μόνο η αναφορά στη Γενοκτονία των Ποντίων υπονομεύει τη μνήμη τους; Και σε τελική ανάλυση πως η ΜΗ αναφορά σε κάτι βοηθάει στη διατήρηση της μνήμης; Αντί απάντησης στα ερωτήματα, του ξεφεύγει και λέει επιτέλους τι τους τη βιδώνει: "εθνικιστές χρησιμοποιούν ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο την επίκληση των γενοκτονιών, για να δημιουργούν εστίες έντασης ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Εδώ πρόκειται για κατάφωρη εργαλειοποίηση της μνήμης και των νεκρών"... ενώ η εργαλοιοποίηση των νεκρών Εβραίων δεν ενοχλεί...
Διαβάστε τι λέει ο στόκος:
Είναι δυνατό να προβάλλουν οι Έλληνες ως όρο την αναγνώριση των γενοκτονιών κάθε φορά που συνάπτουν σχέσεις με τους Τούρκους; Ο νομικός ορισμός κατοχυρώνεται από τις κυρώσεις που μπορούν να επιβληθούν. Στην αντίθετη περίπτωση, ο χαρακτηρισμός αδειάζει από το νόημά του και υπονομεύει τη μνήμη του ίδιου του γεγονότος. Να το πω διαφορετικά: Ο πληθωρισμός στη χρήση του όρου δημιουργεί δύο τάξεις γενοκτονιών. Τις ισχυρές, που επιβάλλουν νομικές δεσμεύσεις, και τις ανίσχυρες, που δεν μπορούν να επιβάλλουν. Βέβαια μερικοί εθνικιστές χρησιμοποιούν ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο την επίκληση των γενοκτονιών, για να δημιουργούν εστίες έντασης ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Εδώ πρόκειται για κατάφωρη εργαλειοποίηση της μνήμης και των νεκρών. Η προβολή τους λίγο απέχει από την προσβολή τους.