Όλοι, και ιδιαίτερα οι παραγωγικοί και εμπορικοί φορείς της χώρας, έχουν κατανοήσει πόσο μεγάλο και σοβαρό είναι το πρόβλημα που δημιουργούν οι ρωσικές κυρώσεις στην Ευρώπη, και κυρίως στην Ελλάδα της κρίσης που αναζητά απεγνωσμένα αγορές για να πουλήσει ό,τι έχει. Ο μόνος που φαίνεται να μην το καταλαβαίνει, και το μόνο που κάνει, είναι να προσπαθεί να καθησυχάσει την κοινή γνώμη και τους άμεσα ενδιαφερόμενους, είναι το ελληνικό ΥΠΕΞ.
Στη σημερινή ανακοίνωσή του, λοιπόν, ούτε λίγο ούτε πολύ, μας λέει να μην ανησυχούμε γιατί ναι μεν “η ρωσική αγορά είναι ένας πολύ σημαντικός προορισμός για τα ελληνικά νωπά αγροτικά προϊόντα, αλλά ο σχετικός κύκλος εργασιών σε απόλυτους αριθμούς είναι περιορισμένος και αντιμετωπίσιμος, σε εθνικό, και κατά μείζονα λόγο, σε κοινοτικό επίπεδο”. Την ίδια στιγμή όμως, σημειώνει: “Η ΕΕ και οι ευρωατλαντικοί εταίροι οφείλουν, επίσης, να αντιληφθούν τάχιστα ότι δεν είναι δυνατό να υπάρχουν υποψήφιες προς ένταξη στην ΕΕ χώρες που είναι μάλιστα μέλη της Συμμαχίας, οι οποίες μετέχουν a la carte στην ευρωπαϊκή πολιτική και επωφελούνται από το κόστος που καταβάλλουν τα Κ-Μ.”. Ουσιαστικά δηλαδή, φωτογραφίζει την Τουρκία και άλλες χώρες, οι οποίες εκμεταλλεύονται την συγκυρία, έχουν δηλώσει ότι δεν θα ενταχθούν στο εμπάργκο που κήρυξαν ΗΠΑ και ΕΕ εναντίον της Ρωσίας, και ως εκ τούτου θα βγουν κερδισμένες από την αύξηση των πωλήσεων προϊόντων τους στη Ρωσία. Άρα, ο κίνδυνος για τα ελληνικά προϊόντα, για τον εκτοπισμό των Ελλήνων εμπόρων και παραγωγών από τη ρωσική αγορά, είναι κάτι παραπάνω από φανερός. Τότε, προς τι όλα αυτά τα “παραμύθια” ότι το πρόβλημα “είναι αντιμετωπίσιμο”;
Στην ανακοίνωση ακόμα αναφέρεται ότι “το περιεχόμενο του ρωσικού εμπάργκο δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί”, ότι καταβάλλονται προσπάθειες ώστε η συνέπεια για τα ελληνικά νωπά αγροτικά προϊόντα “να είναι η μικρότερη δυνατή”, ότι “εάν παρά τις προηγούμενες προσπάθειες υπάρξουν απώλειες, θα καταβληθούν σχετικές αποζημιώσεις”, και γενικότερα ότι “οι έλληνες παραγωγοί θα έχουν την πλήρη συμπαράσταση της πολιτείας”. Τέλος, σημειώνει ότι “θα λειτουργήσουν άμεσα μηχανισμοί που θα αναπληρώνουν τις τυχόν απώλειες Ελλήνων παραγωγών μέσω της διάθεσης των προϊόντων στην εσωτερική κατανάλωση ή σε άλλους εξαγωγικούς προορισμούς”. Όσον αφορά την εσωτερική κατανάλωση, κατανοητόν. Αλλά, θα μας πει κανείς αν έχει λεφτά το ελληνικό κράτος να αγοράσει τέτοιες παραγωγές για να τις διαθέσει για παράδειγμα σε νοσοκομεία, τη στιγμή που τα ταμεία είναι στεγνά; Όσον αφορά άλλους εξαγωγικούς προορισμούς, ποιους εννοεί; Την Ευρώπη, όπου τα ελληνικά προϊόντα παραγκωνίζονται από τα ισπανικά, τα ιταλικά και τα γαλλικά; Λίγη σοβαρότητα.
Αναλυτικά, η ανακοίνωση σχετικά με το εμπάργκο εισαγωγών νωπών αγροτικών προϊόντων προερχόμενων από την Ευρωπαϊκή Ένωση στη Ρωσική Ομοσπονδία, το υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει:
«Σε στενή συνεχή συνεργασία με τα υπουργεία Αγροτικής Ανάπτυξης και Ανάπτυξης και σε άμεση συνεννόηση με τον πρωθυπουργό, προβαίνει σε όλες τις ενέργειες που είναι αναγκαίες ώστε:
Πρώτον, η επίπτωση του ρωσικού εμπάργκο (το περιεχόμενο του οποίου δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί) για τα ελληνικά νωπά αγροτικά προϊόντα, να είναι η μικρότερη δυνατή, σε συνέχεια επαφών που είχαν γίνει και πριν την αναγγελία του.
Δεύτερον, να λειτουργήσουν άμεσα μηχανισμοί που θα αναπληρώνουν τις τυχόν απώλειες Ελλήνων παραγωγών μέσω της διάθεσης των προϊόντων στην εσωτερική κατανάλωση ή σε άλλους εξαγωγικούς προορισμούς.
Τρίτον, εάν παρά τις προηγούμενες προσπάθειες υπάρξουν απώλειες, να καταβληθούν σχετικές αποζημιώσεις. Οι έλληνες παραγωγοί θα έχουν την πλήρη συμπαράσταση της πολιτείας.
Η ρωσική αγορά είναι ένας πολύ σημαντικός προορισμός για τα ελληνικά νωπά αγροτικά προϊόντα, αλλά ο σχετικός κύκλος εργασιών σε απόλυτους αριθμούς είναι περιορισμένος και αντιμετωπίσιμος, σε εθνικό, και κατά μείζονα λόγο, σε κοινοτικό επίπεδο.
Η χώρα μας ως κράτος-μέλος της ΕΕ συμμετέχει στη διαμόρφωση και εφαρμογή των συλλογικών ευρωπαϊκών αποφάσεων συνεκτιμώντας πλήθος παραμέτρων με μόνο κριτήριο τη συνολική και μακροπρόθεσμη προστασία των εθνικών συμφερόντων, οικονομικών και διεθνοπολιτικών. Δεν βοηθούν, συνεπώς, τη διεθνή θέση της χώρας και τα στρατηγικά εθνικά συμφέροντα, από το Κυπριακό μέχρι την οριστική έξοδο από την οικονομική κρίση, αποσπασματικές, νευρικές και δημοκοπικές αντιδράσεις, χωρίς πλαίσιο αναφοράς και χωρίς δυνατότητα απάντησης σε κανένα απλό ερώτημα για τις επιπτώσεις και το επόμενο βήμα.
Οι ελληνορωσικές οικονομικές σχέσεις, ιδίως οι τομείς του τουρισμού και της ενέργειας, αλλά και γενικότερα οι εμπορικές συναλλαγές, εξελίσσονται με πολύ ικανοποιητικό τρόπο.
Πολιτικά, όλη η διεθνής κοινότητα αντιλαμβάνεται πολύ καλά ότι η Ελλάδα ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωατλαντικής συμμαχίας είναι πάντα ένας αξιόπιστος Ευρωπαίος εταίρος που αξιοποιεί, όμως, όλες τις ειδικότερες περιφερειακές του ταυτότητες (βαλκανική, μεσογειακή, παρευξείνια) και όλες τις παραδοσιακές του σχέσεις, όχι μόνο σε διμερές επίπεδο αλλά και για να διασφαλισθεί η θετική εξέλιξη της συλλογικής Ευρωπαϊκής και ευρωατλαντικής πολιτικής σε όλα τα μεγάλα διεθνή μέτωπα. Πάντα στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και με στόχο την ειρήνη και την σταθερότητα.
Η ΕΕ και οι ευρωατλαντικοί εταίροι οφείλουν, επίσης, να αντιληφθούν τάχιστα ότι δεν είναι δυνατό να υπάρχουν υποψήφιες προς ένταξη στην ΕΕ χώρες που είναι μάλιστα μέλη της Συμμαχίας, οι οποίες μετέχουν a la carte στην ευρωπαϊκή πολιτική και επωφελούνται από το κόστος που καταβάλλουν τα Κ-Μ.
Η θέση της χώρας σε όλα αυτά τα θέματα διαμορφώνεται στο πλαίσιο της πάγιας εθνικής στρατηγικής και εκφράζεται με ταυτόσημους όρους από τον Πρωθυπουργό στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και στις επαφές με τους άλλους Αρχηγούς κρατών ή Κυβερνήσεων, από τον Αντιπρόεδρο και Υπουργό Εξωτερικών στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων και στις επαφές με τους ομολόγους τους και από όλους τους Υπουργούς στις αντίστοιχες συνθέσεις του Συμβουλίου (Υπουργών) της Ευρωπαϊκής Ένωσης κ.ο.κ. Αυτό ισχύει στην κρίση στην Ουκρανία και σε όλα τα άλλα - πολλά δυστυχώς - μέτωπα της διεθνούς πολιτικής, ιδίως στη ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και Β. Αφρικής».
Πρώτον, η επίπτωση του ρωσικού εμπάργκο (το περιεχόμενο του οποίου δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί) για τα ελληνικά νωπά αγροτικά προϊόντα, να είναι η μικρότερη δυνατή, σε συνέχεια επαφών που είχαν γίνει και πριν την αναγγελία του.
Δεύτερον, να λειτουργήσουν άμεσα μηχανισμοί που θα αναπληρώνουν τις τυχόν απώλειες Ελλήνων παραγωγών μέσω της διάθεσης των προϊόντων στην εσωτερική κατανάλωση ή σε άλλους εξαγωγικούς προορισμούς.
Τρίτον, εάν παρά τις προηγούμενες προσπάθειες υπάρξουν απώλειες, να καταβληθούν σχετικές αποζημιώσεις. Οι έλληνες παραγωγοί θα έχουν την πλήρη συμπαράσταση της πολιτείας.
Η ρωσική αγορά είναι ένας πολύ σημαντικός προορισμός για τα ελληνικά νωπά αγροτικά προϊόντα, αλλά ο σχετικός κύκλος εργασιών σε απόλυτους αριθμούς είναι περιορισμένος και αντιμετωπίσιμος, σε εθνικό, και κατά μείζονα λόγο, σε κοινοτικό επίπεδο.
Η χώρα μας ως κράτος-μέλος της ΕΕ συμμετέχει στη διαμόρφωση και εφαρμογή των συλλογικών ευρωπαϊκών αποφάσεων συνεκτιμώντας πλήθος παραμέτρων με μόνο κριτήριο τη συνολική και μακροπρόθεσμη προστασία των εθνικών συμφερόντων, οικονομικών και διεθνοπολιτικών. Δεν βοηθούν, συνεπώς, τη διεθνή θέση της χώρας και τα στρατηγικά εθνικά συμφέροντα, από το Κυπριακό μέχρι την οριστική έξοδο από την οικονομική κρίση, αποσπασματικές, νευρικές και δημοκοπικές αντιδράσεις, χωρίς πλαίσιο αναφοράς και χωρίς δυνατότητα απάντησης σε κανένα απλό ερώτημα για τις επιπτώσεις και το επόμενο βήμα.
Οι ελληνορωσικές οικονομικές σχέσεις, ιδίως οι τομείς του τουρισμού και της ενέργειας, αλλά και γενικότερα οι εμπορικές συναλλαγές, εξελίσσονται με πολύ ικανοποιητικό τρόπο.
Πολιτικά, όλη η διεθνής κοινότητα αντιλαμβάνεται πολύ καλά ότι η Ελλάδα ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωατλαντικής συμμαχίας είναι πάντα ένας αξιόπιστος Ευρωπαίος εταίρος που αξιοποιεί, όμως, όλες τις ειδικότερες περιφερειακές του ταυτότητες (βαλκανική, μεσογειακή, παρευξείνια) και όλες τις παραδοσιακές του σχέσεις, όχι μόνο σε διμερές επίπεδο αλλά και για να διασφαλισθεί η θετική εξέλιξη της συλλογικής Ευρωπαϊκής και ευρωατλαντικής πολιτικής σε όλα τα μεγάλα διεθνή μέτωπα. Πάντα στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και με στόχο την ειρήνη και την σταθερότητα.
Η ΕΕ και οι ευρωατλαντικοί εταίροι οφείλουν, επίσης, να αντιληφθούν τάχιστα ότι δεν είναι δυνατό να υπάρχουν υποψήφιες προς ένταξη στην ΕΕ χώρες που είναι μάλιστα μέλη της Συμμαχίας, οι οποίες μετέχουν a la carte στην ευρωπαϊκή πολιτική και επωφελούνται από το κόστος που καταβάλλουν τα Κ-Μ.
Η θέση της χώρας σε όλα αυτά τα θέματα διαμορφώνεται στο πλαίσιο της πάγιας εθνικής στρατηγικής και εκφράζεται με ταυτόσημους όρους από τον Πρωθυπουργό στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και στις επαφές με τους άλλους Αρχηγούς κρατών ή Κυβερνήσεων, από τον Αντιπρόεδρο και Υπουργό Εξωτερικών στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων και στις επαφές με τους ομολόγους τους και από όλους τους Υπουργούς στις αντίστοιχες συνθέσεις του Συμβουλίου (Υπουργών) της Ευρωπαϊκής Ένωσης κ.ο.κ. Αυτό ισχύει στην κρίση στην Ουκρανία και σε όλα τα άλλα - πολλά δυστυχώς - μέτωπα της διεθνούς πολιτικής, ιδίως στη ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και Β. Αφρικής».