Μπορεί κάτω από τις σφίγγες της εισόδου του τύμβου στο λόφο Καστά Μεσολακκιάς προτεραιότητα να έχει το αρχαιολογικό πινέλο και οι λεπτές χειρουργικές κινήσεις, λίγα μέτρα παραέξω όμως τη σκυτάλη έχουν πάρει οι βαριές χωματουργικές εργασίες. Το άσημο χωριό κοντά στην Αμφίπολη άγγιξε τη χρυσόσκονη της δόξας των χρόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου και μετατράπηκε σε εργοτάξιο.
Η πρόσβαση στο διαδίκτυο, που για ένα χωριό υπερήλικων ήταν άγνωστη λέξη, πλέον κατέφθασε στην ταπεινή Μεσολακκιά. Αλλά τα έργα δεν σταματούν εκεί. Ο αρχαιολογικός χώρος επιβάλλεται πλέον να έχει σύνδεση με την υδροδότηση προκειμένου να διευκολυνθεί το ανασκαφικό έργο και τα έργα συνεχίζονται. Ο εκσκαφέας έχει φτιάξει ένα αυλάκι και τοποθετείται ο σωλήνας που θα φέρει το νερό. Οι εργάτες του δήμου προσπαθούν να κάνουν γρήγορα γιατί σε λίγη ώρα θα φτάνουν οι επισκέπτες κατά κύματα και ο εκσκαφέας θα είναι επικίνδυνος. Ο νέος δήμαρχος της Αμφίπολης, Κωνσταντίνος Μελίτος με την επίσημη ανάληψη των καθηκόντων του από την 1η Σεπτεμβρίου το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να πάει στο λόφο Καστά. Μπορεί να μην έχει ούτε αυτός το προνόμιο να μπει μέσα στον αρχαιολογικό χώρο, ωστόσο έπρεπε να ελέγξει ότι οι εργασίες υδροδότησης βαίνουν ομαλά. Και λίγη ώρα αργότερα ξεκινά μια τυπική πια μέρα στη Μεσολακκιά με τις… ορδές των επισκεπτών.
Από τη Μελβούρνη
Γιώργος Πατεράκης και Δημήτρης Μάσης
Από τους πρώτους επισκέπτες που καταφθάνουν στο λόφο είναι δύο φίλοι ομογενείς από την Αυστραλία και συγκεκριμένα από τη Μελβούρνη. Ο Δημήτρης Μάσης και ο Γιώργος Πατεράκης κάνουν διακοπές στα Βρασνά, περίπου 20 χιλιόμετρα από τη Μεσολακκιά και δεν υπήρχε περίπτωση να μην έρθουν όπως μας λένε.
«Τις ειδήσεις για τον τάφο εδώ στην Αμφίπολη τις πρωτοείδαμε στα ελληνικά προγράμματα της ομογένειας στην Αυστραλία. Είδαμε τις Σφίγγες και εντυπωσιαστήκαμε. Βέβαια δεν ήρθαμε διακοπές στην περιοχή λόγω της αρχαιολογικής ανακάλυψης, αλλά αφού είμαστε κοντά αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα», μας λέει χαρακτηριστικά ο κ. Μάσης. «Δυστυχώς είδαμε μόνο χώματα αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο. Στην ομογένεια υπάρχει σίγουρα περηφάνια για μια τέτοια ανακάλυψη. Πάντα υπήρχε και τώρα ένα περισσότερο. Ό,τι είναι καλό για την πατρίδα κάνει χαρούμενους του ομογενείς στην Αυστραλία», λέει από την πλευρά του ο κ. Πατεράκης. Οι επισκέπτες συνεχίζουν να έρχονται με την ελπίδα να δουν από κοντά αυτά που είδαν στην τηλεόραση και το ίντερνετ. Η παρουσία αστυνομικού και φύλακα του υπουργείου Πολιτισμού τους υπενθυμίζει ότι το μόνο που μπορούν να δουν είναι οι εκσκαφείς και κάποια χώματα. Το ανασκαφικό έργο πρέπει να συνεχιστεί απερίσπαστο.
Αλλάζουν τα δεδομένα
Γιώργος Νανάκος
Όσο σημαντικός και αν είναι ένας αρχαιολογικός χώρος δεν μπορεί να κρατήσει επισκέπτες για μέρες, παρά μόνο για λίγες ώρες. Η αναζήτηση ενός μέρους με παραλία, ώστε η επίσκεψη να συνδυαστεί με θερινές διακοπές είναι ένα ζητούμενο. Γιατί άλλωστε ο τάφος της Αμφίπολης να αποτελέσει εξαίρεση, όταν το ίδιο συμβαίνει με μνημεία όπως η Ακρόπολη στην Αθήνα ή ακόμα και οι Πυραμίδες στην Αίγυπτο. Οι παραθαλάσσιες τουριστικές κωμοπόλεις του δήμου Βόλβης, η Ασπροβάλτα, τα Βρασνά και ο Σταυρός, όπως είναι λογικό βρίσκονται σε αναβρασμό. Δεν είναι λίγοι άλλωστε οι τουρίστες που εφόσον έχουν το δικό τους όχημα κάνουν μια διαδρομή των 20 χιλιομέτρων για τη Μεσολακκιά για να δουν από κοντά τις ανασκαφές.
«Αν βρεθεί κάτι το οποίο θα είναι όντως ενδιαφέρον, η περιοχή θα γεμίσει από κόσμο. Το σημείο που ευνοείται τουριστικά είναι ο δήμος Βόλβης. Θα αλλάξει γενικότερα η περιοχή», εκτιμά ο ιδιοκτήτης του μοναδικού τουριστικού γραφείου που εδρεύει στο Σταυρό, Γιώργος Νανάκος. Ο ίδιος, αποτελεί και μέλος της ελάσσονος αντιπολίτευσης του δήμου αφού διεκδίκησε στις τελευταίες εκλογές το δημαρχιακό αξίωμα. «Δεν κάναμε κάποια κίνηση ακόμα, σίγουρα θα γίνει κάτι μέσα από το δημοτικό συμβούλιο. Κανονικά θα έπρεπε να γίνει μια συζήτηση αλλά δεν έχουμε κάτι ακόμα. Το γεγονός μας έχει κινητοποιήσει και πρέπει να κάνουμε κάτι για να το εκμεταλλευθούμε», λέει στην «Κ» ο τουριστκός πράκτορας.
Φασόλια και… ιστορίες
Τασούλα Βαρίτη
Μια από τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες στο δρόμο για το λόφο, που παρεπμιπτόντως σηματοδοτείται λεπτομερέστατα, είναι το τραπεζάκι που έχει βγάλει έξω από το σπίτι της η κ. Τασούλα Βαρίτη όπου πουλάει όσπρια δικής της παραγωγής. Η επιγραφή φασόλια, ρεβύθια και… «beans» αγγλιστί, δείχνει την πρόθεση των κατοίκων να εκμεταλλευθούν και αυτοί με κάποιο τρόπο τη μεγάλη προσέλευση επισκεπτών. «Τα πουλούσα πάντα τα προϊόντα αλλά τα είχα μέσα στο σπίτι, τα έδινα μέσω γνωστών. Τώρα επειδή περνάει κόσμος και αγοράζει, τα έβγαλα έξω», μας λέει η κ. Βαρίτη. Το άλλοτε καπνοχώρι, η Μεσολακκιά, προσπαθεί να ανακάμψει αγροτικά, παράγοντας όσπρια, αμύγδαλα, ελιές ενώ υπάρχουν και λίγα αμπέλια. «Δεν υπάρχει πια παραγωγή», μας λέει ο κ. Γιώργος, συνταξιούχος αγρότης. «Οι νέοι έχουν φύγει, ποιος να δουλέψει τα χωράφια» , αναρωτιέται ο ίδιος, που πριν από χρόνια είδε και αυτός τα παιδιά του να παίρνουν το δρόμο για τα αστικά κέντρα. Η ελπίδα όμως των ευρημάτων και η δημοσιότητα που μπορεί να φέρει, ίσως φέρουν πίσω τους εσωτερικούς μετανάστες. «Δεν υπήρξε ποτέ κάτοικος της Μεσολακκιάς που να μη γνώριζε ότι ο λόφος είναι τεχνητός», μας λέει ο ηλικιωμένος κάτοικος του χωριού. Ο «τάφος της Ρωξάνης» όπως συνήθιζαν να τον αποκαλούν οι ντόπιοι έχει ανοίξει πια και περιμένουν τα μυστικά του.
http://www.karfitsa.gr/2014/09/08/skavoyn-kai-ekso-apo-ton-tymvo-toy-kas/