Την αποφράδα νύχτα της 26ης Σεπτεμβρίου του 2000 οι εκατοντάδες επιβάτες έζησαν μια από τις χειρότερες ναυτικές τραγωδίες της χώρας μας που σφραγίστηκε με το θάνατο 81 εξ αυτών, .
Η τραγωδία όμως δεν έληξε με τον δικό τους θάνατο. Το ναυάγιο τράβηξε μαζί του στον υγρό του τάφο και τον λιμενάρχη Πάρου, Δημήτρη Μάλαμα, που έχασε τη ζωή του το ίδιο βράδυ από το άγχος και την πίεση κατά τη διάρκεια της επιχείρησης για τη διάσωση των ναυαγών αλλά και τον 55χρόνο αντιπρόεδρο της Μinoan Flying Dolphins και πρόεδρο της Ένωσης Εφοπλιστών Ακτοπλοΐας (ΕΕΑ), Παντελή Σφηνιά, που δεν άντεξε το βάρος της τραγωδίας και την πίεση που του ασκήθηκε κι έδωσε τέλος στη ζωή του το πρωί της 29ης Νοεμβρίου του 2000 πέφτοντας από τον έκτο όροφο του κτιρίου της εταιρείας στην Ακτή Κονδύλη στον Πειραιά.
Στις 31 Δεκεμβρίου 2001 το πλοίο θα συμπλήρωνε 35 χρόνια στις θάλασσες και σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία θα έπρεπε να αποσυρθεί.
Όλα όσα συνέβησαν τη νύχτα της 26ης Σεπτεμβρίου
Το επιβατηγό – οχηματαγωγό (Ε/Γ-Ο/Γ) ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ της εταιρείας Minoan Flying Dolphins (σήμερα Hellenic Seaways) εκτελούσε την ακτοπλοϊκή γραμμή Πειραιάς – Πάρος – Νάξος – Ικαρία – Σάμος – Πάτμος με τελικό προορισμό τους Λειψούς.
Είχε αναχωρήσει από το λιμάνι του Πειραιά με 533 άτομα, από τα οποία τα 472 ήταν επιβάτες και τα υπόλοιποι 61 το πλήρωμα. Περίπου στις 22.12 ενώ το πλοίο πλησίαζε στην Παροικιάς της Πάρου, με ανέμους 8 μποφόρ, 2 μίλια ανοικτά της Πάρου, προσκρούει με ταχύτητα 18 κόμβων, στις νησίδες «Πόρτες Πάρου».
Το ρήγμα στα δεξιά ύφαλά του είναι μήκους περίπου τριών μέτρων και το νερό κατέκλυσε με ταχύτητα το μηχανοστάσιο του πλοίου που πήρε αμέσως κλίση προς τα δεξιά και μόλις 25 λεπτά μετά είχε βυθιστεί.
Ο πανικός που προκλήθηκε στους επιβαίνοντες ήταν τεράστιος αλλά στο θάλαμο επιχειρήσεων του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας (ΥΕΝ) έχουν ανησυχήσει πραγματικά. Οι πληροφορίες που φθάνουν στα τηλέφωνα των ΜΜΕ από τους επιβαίνοντες με τις επίσημες πληροφορίες διαφέρουν. Η συσκότιση που προκλήθηκε στο πλοίο από ηλεκτρική βλάβη καθώς δεν λειτούργησε ούτε η εφεδρική ηλεκτρογεννήτρια (emergency generator) αλλά και η απουσία ειδοποίησης της σειρήνας έκτακτης ανάγκης αλλά και της σχετικής ενημέρωσης από τα φορητά μεγάφωνα του πλοίου, πανικοβάλει τους επιβάτες και κάποιοι από αυτούς πηδούν στη θάλασσα.
Η ώρα περνάει. Το Λιμεναρχείο Πάρου διατάσσει όλα τα παραπλέοντα σκάφη να σπεύσουν στον τόπο του ναυαγίου με πρώτους να φτάνουν στο σημείο του ναυαγίου οι ψαράδες, ενώ στη συνέχεια και σκάφη του Λιμενικού και βρετανικά πολεμικά που συμμετείχαν σε άσκηση του ΝΑΤΟ. Είναι όμως ήδη αργά για 81 ανθρώπους.
Οι διασωθέντες μεταφέρονται στο Κέντρο Υγείας της Πάρου. Ο λιμενάρχης Πάρου, Δημήτρης Μάλαμας, έχασε τη ζωή του το ίδιο βράδυ από το άγχος και την πίεση κατά τη διάρκεια της επιχείρησης για τη διάσωση των ναυαγών.