Η δικαστική παρέμβαση του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρου Ρακιντζή, προκάλεσε την οριστική παύση –με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας- ενός γιατρού, διευθυντή ογκολογικού νοσοκομείου.
Όμως ο γιατρός αυτός είχε γερές πολιτικές πλάτες, αφού την περίοδο που κυριαρχούσε ο Γιώργος Παπανδρέου στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, εκείνος ήταν ο «άνθρωπός του» στη Θεσσαλονίκη, ως συντονιστής (γραμματέας) της Νομαρχιακής Επιτροπής του κόμματος στη συμπρωτεύουσα.
Ο Δημήτρης Τσαβδαρίδης, διευθυντής του ογκολογικού τμήματος του νοσοκομείου «Η Παναγία», που ανήκει στο ΙΚΑ, παύθηκε για πλασματικές συνταγογραφήσεις μεγάλης ποσότητας ακριβών φαρμάκων εκτός του ΕΟΦ που έθεσαν σε κίνδυνο την υγεία μεγάλου, απροσδιόριστου, αριθμού καρκινοπαθών ασθενών.
Το καλοκαίρι εκείνο (2007) ο κ. Τσαβαρίδης ήταν το κεντρικό πρόσωπο στον κομματικό χώρο του ΠΑΣΟΚ στη συμπρωτεύουσα κι είχε κινηθεί για να κατέλθει υποψήφιος βουλευτής στην Β΄ Θεσσαλονίκης αλλά ξέσπασε το σκάνδαλο κι έκανε πίσω.
Μόλις έγινε γνωστή η απόφαση του πειθαρχικού συμβουλίου του ΙΚΑ με την οποία επιβλήθηκε στον κ. Τσαβαρίδης η πειθαρχική ποινή της 6μήνης παύσης με πλήρη στέρηση αποδοχών, κινητοποιήθηκε τόσο ο κομματικός μηχανισμός της συμπρωτεύουσας όσο και η Χαριλάου Τρικούπη.
Ο τότε γραμματέας του εθνικού συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ Νίκος Αθανασάκης του ζήτησε να παραιτηθεί από το κομματικό του αξίωμα για να αποφευχθεί η διάσταση του θέματος από τον Τύπο, αλλά και για να μην αξιοποιηθεί πολιτικά από την ΝΔ.
Ο γιατρός προφασίστηκε άγνοια για την σε βάρος του απόφασης του πειθαρχικού συμβουλίου, λέγοντας πως ο ίδιος δεν ενέχεται σε καμία παράνομη πράξη και δήλωσε στον κ. Αθανασάκη ότι δεν προτίθεται να υποβάλει την παραίτησή του.
Τελικά μετά από τις πιέσεις της Χαριλάου Τρικούπη, αλλά και βουλευτών της Θεσσαλονίκης ο κ. Τσαβδαρίδης στις 17 Ιουλίου 2007 υπέβαλε την παραίτησή του από το κομματικό αξίωμα.
Από την διεύθυνση του ΙΚΑ διενεργήθηκε έλεγχος στο νοσοκομείο «Η Παναγία» και ειδικά στο ογκολογικό τμήμα. Η έκθεση ελέγχου ανέφερε, μεταξύ των άλλων, ότι ο τρόπος χορήγησης χημειοθεραπείας παραβιάζει τους κανονισμούς του ΙΚΑ και τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης.
Παράλληλα, καταγράφει επίμαχη έκθεση «διακίνηση αδιευκρίνιστων ποσοτήτων φαρμάκων υψηλού κόστους με αδιαφανείς διαδικασίες».
Ακολούθησαν δύο ανεξάρτητες Ένορκες Διοικητικές Εξετάσεις (ΕΔΕ). Σύμφωνα με τα πορίσματα τους «εχορηγούντο ογκολογικά φάρμακα χημειοθεραπείας εκτός ενδείξεων και σε μεγάλο ποσοστό, γύρω στο 90%».
Τα φάρμακα αυτά δεν είχαν την έγκριση του ΕΟΦ αλλά ούτε των ίδιων των ασθενών (αποτελούσαν δοκιμαστικά φάρμακα ογκολογικής ομάδας της Ελληνικής Ογκολογικής Εταιρείας HeCOG ) και επιβάρυναν το ΙΚΑ, αλλά πιθανά και την υγεία των ασθενών.
Σε άλλο σημείο των ΕΔΕ αναφέρεται ότι «οι γιατροί του Τμήματος συνταγογραφούν ογκολογικά και συναφή υποστηρικτικά φάρμακα με προφορική εντολή του κ. Τσαβαρίδη, παρότι δεν κατείχαν την ειδικότητα ογκολόγου».
Αρχικά στον κ. Τσαβαρίδη επιβλήθηκε από το δευτεροβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο η ποινή της οριστικής παύσης με πλήρη στέρηση των αποδοχών του, αλλά μετά από ένστασή του η ποινή μετατρέπεται σε προσωρινή παύση 6 μηνών.
Ο κ. Τσαβαρίδης προσέφυγε στην Δικαιοσύνη ζητώντας να ανακληθεί η πειθαρχική ποινή της 6μήνης παύσης και να του επιβληθεί ηπιότερη, ενώ την ίδια στιγμή προσέφυγε στο ΣτΕ και ο κ. Ρακιντζής ζητώντας να μετατραπεί η πειθαρχική ποινή σε οριστική παύση.
Το Γ΄ Τμήμα του ΣτΕ υπογραμμίζει ότι τα φαρμακευτικά σκευάσματα δεν είχαν έγκριση του ΕΟΦ και ήταν υψηλού κόστους και χορηγούντο συστηματικά σε απροσδιόριστο αριθμό ασθενών, με συνέπεια να έχει τεθεί σε σοβαρή διακινδύνευση το αγαθό της προσωπικής υγείας».
Οι σύμβουλοι Επικρατείας απέρριψαν όλους τους ισχυρισμούς του κ. Τσαβαρίδη και έκαναν δεκτή την προσφυγή του κ. Ρακιντζή.
Τελικά, το ΣτΕ έκρινε ότι στοιχειοθετείτε το παράπτωμα της παράβασης καθήκοντος σε βάρος του κ. Τσαβαρίδη και «ενόψει της βαρύτητας και των συνθηκών» που τελέστηκαν τα αδικήματα, προσήκουσα ποινή είναι αυτή της οριστικής παύσης.