Αυτό που ξέρουμε, όμως, είναι ότι η κίνηση Σαμαρά να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης βάζει στη θέση τους τα οργανωμένα και άναρχα συμφέροντα που ήθελαν με κάθε τρόπο πολιτική αναταραχή και εκλογές μέσα στον Οκτώβριο, όπως άλλωστε και εκτιμούσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Μια ακόμη αποτυχημένη εκτίμηση του Τσίπρα ο οποίος τα δύο τελευταία χρόνια έχει προβλέψει καμιά δεκαριά φορές εκλογές και αλλαγή κυβέρνησης. Μένει με το… όνειρο στο χέρι για τους επόμενους μήνες.
Γερή «τάπα» τρώνε όμως και όσοι με κάθε τρόπο πίεζαν για τη δημιουργία κυβέρνησης «τραβεστί», με έναν νέο Παπαδήμο να αντικαθιστά τον Σαμαρά και με μια δήθεν «οικουμενικότητα» που θα έβγαζε την Ελλάδα από το αδιέξοδο. Θυμηθείτε τις δηλώσεις του Τζιτζικώστα, τους Βλάχου, του Κακλαμάνη, του Μπουτάρη που ζητούσαν οικουμενική κυβέρνηση.
Θυμηθείτε την Ντόρα να κάνει τα κόλπα της και να προετοιμάζεται για τη μεγάλη ρεβάνς. Δείτε τον πάστορα Κουβέλη, ο οποίος με το ανύπαρκτο κόμμα του, θέλει για άλλη μια φορά να το παίξει ρυθμιστής των εξελίξεων.
Και σκεφτείτε τα επιχειρηματικά συμφέροντα που στηρίζουν συγκεκριμένα εκδοτικά συγκροτήματα που τον τελευταίο καιρό βυσσοδομούσαν κατά της κυβέρνησης. Κι όλα αυτά ενώ τα δύσκολα για την οικονομία έχουν περάσει και η χώρα βρίσκεται ένα βήμα από την έξοδο από το Μνημόνιο.
Κάποιοι, που τελευταίως έκαναν τον Αλεξάκη, Αλέξη και του έφτιαχναν το προφίλ του μεγάλου ηγέτη, μπορούν να περιμένουν και να καταστρώνουν άλλα σχέδια για το πώς θα ρίξουν την κυβέρνηση. Η ουσία είναι ότι την ατζέντα τη διαμορφώνει ο Σαμαράς και δεν αφήνει να παίξουν το παιχνίδι τους όλοι οι υπόλοιποι.
Το καλό είναι ότι θα ξεκαθαρίσει το τοπίο και αποκλείονται οι εκλογές τώρα. Το κακό είναι ότι μπαίνουμε σε μια μακρά προεκλογική περίοδο που κανείς δεν ξέρει τώρα τι ζημιά μπορεί να κάνει. Μπορεί π.χ. η κυβέρνηση να διαπραγματευτεί με άνεση τα μεγάλα ζητήματα που αφορούν την αξιολόγηση της οικονομίας από την τρόικα και το χρέος;
Είναι κακό επίσης το γεγονός ότι επισφραγίζεται αυτή η προεκλογική αναταραχή που κανείς δεν ξέρει που θα βγάλει. Οι ξένοι επενδυτές που είχαν ξαναβάλει την Ελλάδα στο μικροσκόπιο, τώρα τι θα κάνουν; Θα περιμένουν πότε θα ξεκαθαρίσει το τοπίο για να βάλουν τα ωραία τους λεφτά; Και τι θα γίνει με την προσπάθεια εξόδου στην αγορά; Είθισται η πολιτική αναταραχή να προκαλεί άνοδο στα spreads, κι αυτό δεν είναι καθόλου καλό για την Ελλάδα.
Καλό μπορεί να βγει επίσης από την κίνηση Σαμαρά σε ότι αφορά την Μέρκελ και τους λοιπούς δανειστές. Η τρόικα πιέζει ασφυκτικά την κυβέρνηση. Τι θα κάνει τώρα; Θα συνεχίσει να πιέζει την Ελλάδα να καταρρεύσει; Ίσως λοιπόν το μήνυμα του Σαμαρά να μαλακώσει κάπως τους δανειστές, να αποδεχθούν τις φοροελαφρύνσεις, να βγει η χώρα από το μνημόνιο και τότε η κυβέρνηση να πάει στην Προεδρική εκλογή με άλλη ατζέντα. Μια κυβέρνηση που θα έχει πετύχει την έξοδο από την κρίση και θα έχει αρχίσει να επιστρέφει κάποια λεφτά στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό, ασφαλώς έχει καλύτερη τύχη.
Και μην ξεχνάμε ότι τα νέα από το εξωτερικό είναι καλά. Τα stress tests των τραπεζών θα είναι καλά ενώ σήμερα ο Ντράγκι ανακοινώνει τα σχέδιά του για την ενίσχυση της ρευστότητας από την οποία οι ελληνικές τράπεζες μπορούν να πάρουν περί τα 10 δις και να τα διαθέσουν στην αγορά.
Όλα αυτά είναι καλά στοιχεία ότι η οικονομία μας βγαίνει από το τούνελ. Η ουσία είναι μία: Θα χύσουμε την καρδάρα με το γάλα;