Από την ανέγερσή του, από τους Ανατολικογερμανούς, στις 13 Αυγούστου του 1961, το τείχος υπήρξε τογνωστότερο σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου και της διαίρεσης της Γερμανίας, ως επιστέγασμα του αποκλεισμού του Βερολίνου που είχε αρχίσει το 1948.
Σήμερα, λίγα κομμάτια του έχουν απομείνει: το ένα, μήκους 80 μέτρων, στο σημείο όπου βρίσκονταν τα αρχηγεία της Γκεστάπο (ανάμεσα στο σημείο ελέγχου Τσάρλι και την πλατεία Ποτσντάμερ), ένα άλλο, μεγαλύτερο τμήμα υπάρχει κατά μήκος του ποταμού Σπρέε (γνωστό ως East Side Gallery) και ένα τρίτο τμήμα στην Bernauer Straße το οποίο μετατράπηκε σε μνημείο το 1999.
Όλα τα κομμάτια του τείχους έχουν υποστεί αλλοιώσεις, κυρίως από τουρίστες, οι οποίοι αφαιρούσαν υλικό από το τείχος για να το κρατήσουν ως σουβενίρ ή να το πουλήσουν, ενώ τμήματά του υπάρχουν ακόμα και στην άλλη άκρη της Γης, από την Καλιφόρνια έως το Τόκιο!
Παρά την πτώση του, το «τείχος της ντροπής» εξακολουθεί να είναι ορατό από το Διάστημα, όπως φαίνεται σε φωτογραφία του Καναδού αστροναύτη Κρις Χάντφιλντ: το δυτικό Βερολίνο λάμπει, ενώ το ανατολικό είναι κιτρινωπό και στο μέσον υπάρχει μια φωτεινή γραμμή που… παραπέμπει στο τείχος!