Φως στο τούνελ της οικονομίας και οριστική έξοδος από το Μνημόνιο αλλά υπό προϋποθέσεις, δείχνουν τα στοιχεία από το εξωτερικό. Δεν είναι απλά οι προβλέψεις της Κομισιόν για ανάπτυξη πολύ πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Ούτε γιατί υπάρχει έντονη κινητικότητα και συναντήσεις μυστικές. Είναι ότι έχει μπει πλέον ένα χρονικό όριο. Σε 30 μέρες, μέχρι τις 8 Δεκεμβρίου όλα θα έχουν ξεκαθαρίσει.
Σήμερα για πρώτη φορά η Αγκ. Μέρκελ άφησε ξεκάθαρα να εννοηθεί ότι η Ελλάδα βγαίνει από το πρόγραμμα προσαρμογής. Παράλληλα, Μοσκοβισί και Κατάινεν από την πλευρά της Κομισιόν μίλησαν με θερμά λόγια για την Ελλάδα, ζήτησαν μεταρρυθμίσεις και ανακοίνωσαν ότι έρχονται στην Αθήνα για περαιτέρω διαπραγματεύσεις.
Όλα λοιπόν δείχνουν ότι βρισκόμαστε στην τελική λύση και οι οιωνοί είναι ευνοϊκοί, αλλά...
Το αλλά είναι ότι αν η Ελλάδα δίνει τα πάντα για να κλείσει τη συμφωνία πριν τα Χριστούγεννα οι δανειστές κάνουν τα πάντα για να μας «πατήσουν» για μια τελευταία φορά.
Κι αυτό το σκηνικό είναι που θα χαρακτηρίσει τις επόμενες κρίσιμες ημέρες. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να βάλει τις κόκκινες γραμμές της στο ασφαλιστικό και το εργασιακό, όμως, συμβαίνουν πολλά αξιοπερίεργα που δείχνουν ότι πιθανότατα να παίζεται κάποιο παιχνίδι στις πλάτες του κόσμου.
Για παράδειγμα γίνεται χαμός και τηλεδιασκέψεις με την τρόικα και τον Βρούτση και το μόνο που βγαίνει είναι ότι συμφώνησαν πως θα πρέπει να αλλάξει ο συνδικαλιστικός νόμος; Μα ποιος νοιάζεται γι' αυτό; Μήπως η τρόικα; Δηλαδή ξυπνάει κάθε πρωί ο Τόμσεν, ο Μαζούχ και ο Γκογιάλ και λένε «πρέπει η απεργία να κηρύσσεται σε 48 ώρες και όχι σε 24 ώρες;» Αυτή είναι η μεταρρύθμιση για την οποία καίγονται οι τροικανοί; Αν και θα έπρεπε να έχουμε λύσει τα θέματα αυτά μόνοι μας και χρόνια πριν είναι να απορεί κανείς πώς «επιμένουν» οι τροικανοί σε τέτοια θέματα. Μήπως παίζεται το γνωστό παιχνίδι του παζαριού που λέει ότι η τρόικα συμφωνεί με τις ελληνικές θέσεις για το συνδικαλιστικό αλλά θα πρέπει να υποχωρήσει στο ασφαλιστικό; Τι δίνουμε και τι παίρνουμε με λίγα λόγια είναι το κύριο θέμα.
Αλλά κάποιος θα πρέπει να πει στην κυβέρνηση ότι οι κόκκινες γραμμές είναι για να μην καταπατούνται. Εντάξει, μας πιέζουν, έχουν το πάνω χέρι, αλλά κάποτε κι εμείς πρέπει να τελειώνουμε με τα σκληρά μέτρα που το μόνο που κάνουν είναι να διαλύουν την κοινωνική συνοχή. Με περισσότερους από 3 εκατ. Έλληνες στα όρια της φτώχειας δεν υπάρχουν περιθώρια για υποχωρήσεις. Ή τώρα ή ποτέ.