Ο διάδοχος του Γιώργου Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και… μόνιμος αντιπρόεδρος των ελληνικών κυβερνήσεων στα χρόνια του Μνημονίου, είδε τη στρατηγική του να πέφτει στο κενό, και να μην καταφέρνει να αποτρέψει τον γιο του Ανδρέα Παπανδρέου από το να προχωρήσει στη συγκρότηση του δικού του πολιτικού φορέα.
Και αυτά, παρά τη συντονισμένη προσπάθεια των τελευταίων ημερών, με τη δημοσιοποίηση δηλώσεων αποτροπής, από πλειάδα ιστορικών και κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ, με πιο ηχηρή ίσως εκείνη του Κώστα Λαλιώτη.
Στην πραγματικότητα, εκεί ακριβώς βρίσκεται και το πραγματικό πρόβλημα της σημερινής ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Πρόβλημα ορθής ανάγνωσης της πολιτικής πραγματικότητας, και αντίληψης των εξελίξεων.
Ο Γιώργος βγαίνει μπροστά ως… αντιεξουσιαστής, όπως είχε υποστηρίξει για τον εαυτό του και στο παρελθόν. Όλοι αυτοί οι συστημικοί και ξεπερασμένοι λοιπόν, που τον επικρίνουν όλο το προηγούμενο διάστημα, αποτελούν για τον ίδιο… διαφήμιση, και ενισχύουν την επιχειρηματολογία του εγχειρήματός του.
Τι μένει πλέον στον Ευάγγελο Βενιζέλο; Η σφραγίδα φυσικά. Και τα… βαρίδια, όλα αυτά τα στελέχη που προκαλούν αποστροφή στην ιστορική κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ.
Μαρίκα Λυσιάνθη
ysterografa.gr