Ο Αλέξης Τσίπρας αποτελεί τον ορισμό του λαϊκισμού.
Αποτελώντας μία κακή απομίμηση, μια καρικατούρα, ένα «ανακάτεμα» ανάμεσα
σε Παπανδρέου και Σημίτη, από τις κινήσεις και τις χειρονομίες, μέχρι
την προφορά και τις υποσχέσεις, υπόσχεται στο λαό περισσότερα και από
τις προσφορές του Βασιλόπουλου.
Μετά το σημιτικό «το μέλλον ξεκίνησε» τώρα βάζει και τον Σύμβουλο του Σημίτη κ. Τσουκαλά επικεφαλής του Επικρατείας.
Δημαγωγός κατ’ εξακολούθηση, με απόψεις και προτάσεις που απέχουν έτη φωτός από την πραγματικότητα, ο Αλέξης προκειμένου να διατηρήσει και να αυξήσει τους ψηφοφόρους του και να δει τα ποσοστά τόσο του κόμματος του όσο και της δημοτικότητάς του να εκτοξεύονται, χρησιμοποιεί πασοκικές μαρκετίστικες τεχνικές και ξεπερασμένα επικοινωνιακά τρικ της δεκαετίας του ’80, την εποχή που ο Ανδρέας Παπανδρέου έβρισκε υποστηρικτές στην επιχειρηματική ελίτ.
Για αυτό θα κινηθεί σε μια σιωπηλή στρατηγική, που δεν θα μιλάει και δεν θα καταθέτει προτάσεις. Για αυτό και θα κινηθεί σε μια λογική της ατάκας, ακριβώς γιατί φοβάται μην εκτεθεί.
Τα στελέχη του όμως αριστερά και αριστερότερα (Λαπαβίτσας, Μηλιός, Μπαλάφας) δεν τον αφήνουν να ησυχάσει.
Όσο και να προσπαθεί να πείσει τους Έλληνες πως μια νέα εποχή ξεπροβάλλει για την Ελλάδα, χρησιμοποιώντας τις παλαιοπασοκικές, παπανδρεϊκές ατάκες, οι Έλληνες ξέρουν πόσο συνεπής ήταν στις θέσεις αυτές αλλά και πόσο μας κόστισαν οι ατάκες.
Ασυνέπεια: Το «έξω το ΝΑΤΟ» του Ανδρέα δεν έγινε ποτέ, εξοντώνοντας την Κομμουνιστική Αριστερά.
Κόστος: Δεν χρειάζεται να πούμε πόσο μας κόστισε το «λεφτά υπάρχουν».
Τα αγκαζέ με παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, συνοδεύονται με τρυφερά τετ α τετ με τη Γιάννα Αγγελοπούλου, με επισκέψεις στο Άγιο Όρος ακόμα και να πετάει το περιστέρι στα Θεοφάνια.
Η βουλιμία για την Καρέκλα δεν έχει προηγούμενο.
Το έχουμε ξαναπεί. O ΣΥΡΙΖΑ είναι η Νέα Σοσιαλδημοκρατία. Αυτή που παραδοσιακά περνάει τα σκληρότερα μέτρα για τον λαό. Σαν αυτά που πέρασε η κυβέρνηση Σημίτη σε συνθήκες ευημερίας και ανάπτυξης.
Πολύ απλά γιατί η Σοσιαλδημοκρατία είναι η πραγματική βαθιά συντήρηση. Αυτή που δημιουργεί ειρήνη και ισορροπία ανάμεσα σε εργοδότες και εργαζόμενους για να περάσει τα πιο βάρβαρα μέτρα.
Και όπως έλεγε και Λένιν: Σε μια συμμαχία, πάντα ο ένας κάνει το άλογο κι ο άλλος τον καβαλάρη.
Vanzetti
Μετά το σημιτικό «το μέλλον ξεκίνησε» τώρα βάζει και τον Σύμβουλο του Σημίτη κ. Τσουκαλά επικεφαλής του Επικρατείας.
Δημαγωγός κατ’ εξακολούθηση, με απόψεις και προτάσεις που απέχουν έτη φωτός από την πραγματικότητα, ο Αλέξης προκειμένου να διατηρήσει και να αυξήσει τους ψηφοφόρους του και να δει τα ποσοστά τόσο του κόμματος του όσο και της δημοτικότητάς του να εκτοξεύονται, χρησιμοποιεί πασοκικές μαρκετίστικες τεχνικές και ξεπερασμένα επικοινωνιακά τρικ της δεκαετίας του ’80, την εποχή που ο Ανδρέας Παπανδρέου έβρισκε υποστηρικτές στην επιχειρηματική ελίτ.
Για αυτό θα κινηθεί σε μια σιωπηλή στρατηγική, που δεν θα μιλάει και δεν θα καταθέτει προτάσεις. Για αυτό και θα κινηθεί σε μια λογική της ατάκας, ακριβώς γιατί φοβάται μην εκτεθεί.
Τα στελέχη του όμως αριστερά και αριστερότερα (Λαπαβίτσας, Μηλιός, Μπαλάφας) δεν τον αφήνουν να ησυχάσει.
Όσο και να προσπαθεί να πείσει τους Έλληνες πως μια νέα εποχή ξεπροβάλλει για την Ελλάδα, χρησιμοποιώντας τις παλαιοπασοκικές, παπανδρεϊκές ατάκες, οι Έλληνες ξέρουν πόσο συνεπής ήταν στις θέσεις αυτές αλλά και πόσο μας κόστισαν οι ατάκες.
Ασυνέπεια: Το «έξω το ΝΑΤΟ» του Ανδρέα δεν έγινε ποτέ, εξοντώνοντας την Κομμουνιστική Αριστερά.
Κόστος: Δεν χρειάζεται να πούμε πόσο μας κόστισε το «λεφτά υπάρχουν».
Τα αγκαζέ με παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, συνοδεύονται με τρυφερά τετ α τετ με τη Γιάννα Αγγελοπούλου, με επισκέψεις στο Άγιο Όρος ακόμα και να πετάει το περιστέρι στα Θεοφάνια.
Η βουλιμία για την Καρέκλα δεν έχει προηγούμενο.
Το έχουμε ξαναπεί. O ΣΥΡΙΖΑ είναι η Νέα Σοσιαλδημοκρατία. Αυτή που παραδοσιακά περνάει τα σκληρότερα μέτρα για τον λαό. Σαν αυτά που πέρασε η κυβέρνηση Σημίτη σε συνθήκες ευημερίας και ανάπτυξης.
Πολύ απλά γιατί η Σοσιαλδημοκρατία είναι η πραγματική βαθιά συντήρηση. Αυτή που δημιουργεί ειρήνη και ισορροπία ανάμεσα σε εργοδότες και εργαζόμενους για να περάσει τα πιο βάρβαρα μέτρα.
Και όπως έλεγε και Λένιν: Σε μια συμμαχία, πάντα ο ένας κάνει το άλογο κι ο άλλος τον καβαλάρη.
Vanzetti
http://www.antinews.gr/Antitheseis/suriza-o-orismos-tis-suntirisis/