15 Ιανουαρίου 2015

Μη σε νοιάζει τι λέει ο κόσμος…

Άρθρο της υποψήφιας βουλευτή ΝΔ στη Β΄Αθηνών
κ. Πηνελόπης Παναγιωτοπούλου

Ένα βασικό χαρακτηριστικό της ωριμότητας είναι να μπορείς να διακρίνεις τις καταστάσεις και τη στάση που αρμόζει σε κάθε περίπτωση. Και η ωριμότητα, η συναίσθηση των πραγμάτων είναι αυτονόητη προϋπόθεση, όταν ασκείς διοίκηση, πολύ περισσότερο όταν ζητάς τη διακυβέρνηση.
Είναι, λοιπόν, σχεδόν τρομακτικό το γεγονός ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, στερείται ακόμη και αυτού του στοιχειώδους χαρακτηριστικού, συγχέοντας το εσωκομματικό παιγνίδι με τη διεθνή πραγματικότητα. Άλλοτε επίτηδες, όπως ορίζουν οι βασικές αρχές του λαϊκισμού και άλλοτε ακούσια, απλώς επειδή κανείς δεν μπορεί να κρύψει για καιρό τον πολιτικό χαρακτήρα του.

Έτσι, πέρα από το περιεχόμενο των θέσεων που διατυπώνονται από την αξιωματική αντιπολίτευση, από τις οποίες δύσκολα μπορεί κανείς να πει ποια ισχύει κάθε φορά και μέχρι πόσο,- οι οποίες είναι από αντιφατικές έως καταστροφικές για τη χώρα-, η γλώσσα, το ήθος και το ύφος με τα οποία διατυπώνονται κατατείνουν σε ένα συμπέρασμα: «δεν τους νοιάζει τι λέει ο κόσμος», ο ευρωπαϊκός και διεθνής «κόσμος», από τον οποίο διατείνονται ότι δεν έχουν σκοπό να απομονώσουν τη χώρα και με τον οποίο, αν έρθουν σε αυτή τη θέση, ούτως ή άλλως θα κληθούν να διαπραγματευθούν. Στην ουσία συμπεριφέρονται ήδη σαν η Ελλάδα να είναι απομονωμένη και να μην ακούγονται τα μηνύματα που στέλνει, ούτε να λαμβάνει των υπολοίπων.

Όμως σε πείσμα της εσωστρέφειας, η οποία αποτελεί παλιό αυτοματισμό για το κόμμα του κ. Τσίπρα, αλλά και του λαϊκισμού που ενσωμάτωσε με επικίνδυνη ευκολία, η πραγματικότητα είναι προφανώς διαφορετική και αρκετά σκληρή για μια μικρή χώρα στην κατάσταση της Ελλάδας. Πραγματικότητα, που ακόμη και η ίδια η ΕΕ. προσπαθεί να αναλύσει, να προβλέψει και να διαχειριστεί, πέρα από τις όποιες δηλώσεις των ξένων αξιωματούχων και τις καλές προθέσεις. Όλοι ακούνε και νιώθουν μια συστολή μπροστά στην ιστορική περίοδο που βιώνουμε. Όλοι εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς μέσα στον θόρυβο που προκαλούν οι συνιστώσες του, τον πολιτικό ίλιγγο που προκαλούν οι συνεχείς του μετατοπίσεις προσπαθώντας να βρει ποια θέση τον βολεύει, δεν ακούει, ούτε μιλάει σε γλώσσα συνεννόησης με τον υπόλοιπο κόσμο. Και αυτή η πολιτική «κώφωση», από ανωριμότητα, από αμετροέπεια, από ανικανότητα ή από οτιδήποτε άλλο πρέπει να τον αποκλείσει, πριν ο ΣΥΡΙΖΑ αποκλείσει τη χώρα.