Ο Πούτιν πυροβολεί αδιακρίτως στην Ουκρανία, ενώ ο Τσίπρας καταγγέλλει τις συμβάσεις που έχει υπογράψει η χώρα του με τις υπόλοιπες χώρες του ευρώ. Ο ένας απειλεί με πόλεμο και ο άλλος με οικονομική κρίση. Ποιος είναι λοιπόν ο πιο επικίνδυνος για τη Γερμανία;
Η περίπτωση του Πούτιν
Ο στόχος του Πούτιν είναι να φέρει την Ανατολική Ουκρανία με τη δύναμη των όπλων υπό τον έλεγχό του, προκειμένου να έχουν μια χερσαία σύνδεση (διάδρομο) της Ρωσίας στην Κριμαία και η Υπερδνειστερία. Ο Ρώσος έχει στην κατοχή του 10.000 πυρηνικές κεφαλές και ένα εκατομμύριο στρατιώτες. Πολλές χώρες εξαρτώνται από αυτόν για τις προμήθειές τους σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Ασκεί μια κυνική πολιτική εξουσία και είναι σίγουρο πως θα εντυπωσιάσει με μια στρατιωτική κλιμάκωση της βίας. Η κρίση στην Ουκρανία μπορεί να οδηγήσει σε μια γενικότερη σύρραξη. Το κακό σενάριο λέει τα εξής: οι αυτονομιστές σπάνε οριστικά την κατάπαυση του πυρός, ο ουκρανικός στρατός αντεπιτίθεται με την υποστήριξη των ΗΠΑ, και αυτό θα δώσει στον Πούτιν το πρόσχημα για να εισβάλει ανοιχτά στην Ουκρανία, ενώ οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να ζητήσουν από το ΝΑΤΟ να παρέμβει στη σύγκρουση.
Η περίπτωση του Τσίπρα
Ο Τσίπρας ζήτησε στην αρχή τη διαγραφή χρέους, στη συνέχεια ζήτησε να συναφθεί νέο πρόγραμμα, ενώ ταυτόχρονα διαλύει τα μέτρα λιτότητας της προηγούμενης κυβέρνησης αντικαθιστώντας τα με φιλολαϊκά, ενώ ζητάει και τις πολεμικές αποζημιώσεις από τη Γερμανία. Το χειρότερο σενάριο είναι το εξής: η Ελλάδα βγαίνει από το ευρώ, οδεύει προς τη δραχμή και οι πιστώτριες χώρες χάνουν τα χρήματά που της έχουν δώσει μέχρι τώρα μέσω των πακέτων διάσωσης. Παράλληλα μια πιθανή επίθεση των κερδοσκόπων μπορεί να οδηγήσει και άλλες «αμαρτωλές» χώρες στο όριο (πχ Πορτογαλία) και έτσι ολόκληρη η δομή της Ευρωζώνης να τεθεί εν κινδύνω.