Δεν ξέρουμε αν και κατά πόσον η ομιλία στην κοινοβουλευτική ομάδα ήταν για να κατευνάσει διάφορους νεραϊδοπαρμένους του ΣΥΡΙΖΑ, που ακόμη ελπίζουν σε κάποια νεομπολσεβίκικη επανάσταση, αλλά κάποιος πρέπει να πει στον κ. Αλέξη Τσίπρα ότι από τους ξένους δεν χρειαζόμαστε πρωτίστως τις προτάσεις, αλλά τα λεφτά τους. Επομένως, όποιος αντέγραψε το απόσπασμα στην ομιλία του πρωθυπουργού, που ανέφερε «η Ελλάδα έχει πλέον προτάσεις... Περιμένουμε προτάσεις και από τους εταίρους. Περιμένουμε ακόμα και τις προτάσεις της Γερμανίας. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα δεν έχουμε ακούσει κάτι συγκεκριμένο», είναι εκτός της πραγματικότητας.
Αναφέρουμε τη λέξη «αντέγραψε» διότι αυτή η αποστροφή είναι για εσωτερική κατανάλωση. Πιθανώς να πει ο κ. Τσίπρας στη Βουλή, απαντώντας σε αντιπολιτευόμενους (εντός κι εκτός ΣΥΡΙΖΑ) και όχι στους εταίρους. Και αυτό για πολλούς λόγους. 1) Ο ίδιος και ο υπουργός Οικονομικών γυρνούν την Ευρώπη (και καλά κάνουν) ζητώντας χρόνο για να συνθέσει και να καταθέσει η ελληνική κυβέρνηση ένα περίγραμμα προτάσεων που θα αντικαταστήσει το Μνημόνιο. Συνεπώς προτάσεις -και δη τεκμηριωμένες- δεν υπάρχουν. 2) Η πρόταση όλων των εταίρων -από τον Σόιμπλε μέχρι τον Ρέντσι, και μέχρι τον Ολάντ- είναι ενιαία: Εφαρμόστε τα συμφωνηθέντα και μιλάμε για τα υπόλοιπα. Ακόμη και ο Ομπάμα, την αποστροφή του οποίου πολύ χαρήκαμε προ ημερών, λέει ακριβώς το ίδιο: Η Ελλάδα δεν πρέπει να ξεζουμιστεί, αλλά πρέπει να εφαρμόσει όλες τις μεταρρυθμίσεις που συμφωνήθηκαν. 3) Μπορεί να είχε δίκιο ο κ. Τσίπρας όταν χαρακτήρισε «εξωπραγματικά και ανέφικτα» τα πρωτογενή πλεονάσματα του Μνημονίου (ιδού τομέας διαπραγμάτευσης λαμπρός) αλλά ούτε τα πλεονάσματα ούτε τα ελλείμματα αποτελούν ιδρυτικό κανόνα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Είναι άσχετα με τις ιδρυτικές συνθήκες της Ε.Ε., αλλά το όριο ελλείμματος 3% είναι στους ιδρυτικούς κανόνες της ΟΝΕ, το οποίο παραβιάσαμε πολλάκις και κατά πολύ το 2009, έτσι ώστε να χρειαζόμαστε δανεικά των εταίρων υποσχόμενοι πως θα τα επιστρέψουμε διά των πλεονασμάτων που θα δημιουργούσαμε.
Τέλος, να σημειώσουμε ότι είχε δίκιο ο κ. Τσίπρας όταν έλεγε ότι «οι πολίτες αυτής της χώρας έχουν γυρίσει σελίδα, έχουν βρει τον δρόμο τους». Το θέμα είναι να βρουν και λεφτά, και αυτά δεν πέφτουν από τον ουρανό ούτε μπορεί να τα τυπώσει η κ. Ραχήλ Μακρή. Ο πλούτος δημιουργείται απελευθερώνοντας την οικονομία, δηλαδή εφαρμόζοντας αυτά που ως χώρα συμφωνήσαμε.
ΠΑΣΧΟΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ
Αναφέρουμε τη λέξη «αντέγραψε» διότι αυτή η αποστροφή είναι για εσωτερική κατανάλωση. Πιθανώς να πει ο κ. Τσίπρας στη Βουλή, απαντώντας σε αντιπολιτευόμενους (εντός κι εκτός ΣΥΡΙΖΑ) και όχι στους εταίρους. Και αυτό για πολλούς λόγους. 1) Ο ίδιος και ο υπουργός Οικονομικών γυρνούν την Ευρώπη (και καλά κάνουν) ζητώντας χρόνο για να συνθέσει και να καταθέσει η ελληνική κυβέρνηση ένα περίγραμμα προτάσεων που θα αντικαταστήσει το Μνημόνιο. Συνεπώς προτάσεις -και δη τεκμηριωμένες- δεν υπάρχουν. 2) Η πρόταση όλων των εταίρων -από τον Σόιμπλε μέχρι τον Ρέντσι, και μέχρι τον Ολάντ- είναι ενιαία: Εφαρμόστε τα συμφωνηθέντα και μιλάμε για τα υπόλοιπα. Ακόμη και ο Ομπάμα, την αποστροφή του οποίου πολύ χαρήκαμε προ ημερών, λέει ακριβώς το ίδιο: Η Ελλάδα δεν πρέπει να ξεζουμιστεί, αλλά πρέπει να εφαρμόσει όλες τις μεταρρυθμίσεις που συμφωνήθηκαν. 3) Μπορεί να είχε δίκιο ο κ. Τσίπρας όταν χαρακτήρισε «εξωπραγματικά και ανέφικτα» τα πρωτογενή πλεονάσματα του Μνημονίου (ιδού τομέας διαπραγμάτευσης λαμπρός) αλλά ούτε τα πλεονάσματα ούτε τα ελλείμματα αποτελούν ιδρυτικό κανόνα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Είναι άσχετα με τις ιδρυτικές συνθήκες της Ε.Ε., αλλά το όριο ελλείμματος 3% είναι στους ιδρυτικούς κανόνες της ΟΝΕ, το οποίο παραβιάσαμε πολλάκις και κατά πολύ το 2009, έτσι ώστε να χρειαζόμαστε δανεικά των εταίρων υποσχόμενοι πως θα τα επιστρέψουμε διά των πλεονασμάτων που θα δημιουργούσαμε.
Τέλος, να σημειώσουμε ότι είχε δίκιο ο κ. Τσίπρας όταν έλεγε ότι «οι πολίτες αυτής της χώρας έχουν γυρίσει σελίδα, έχουν βρει τον δρόμο τους». Το θέμα είναι να βρουν και λεφτά, και αυτά δεν πέφτουν από τον ουρανό ούτε μπορεί να τα τυπώσει η κ. Ραχήλ Μακρή. Ο πλούτος δημιουργείται απελευθερώνοντας την οικονομία, δηλαδή εφαρμόζοντας αυτά που ως χώρα συμφωνήσαμε.
ΠΑΣΧΟΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ