Του Γιώργου Κράλογλου
Αυτό και αν είναι «το δούλεμα της αρκούδας». Για να επιστρέψει τους καταληστεμένους πόρους της ασφάλισης μας ο κ. Τσίπρας δεσμεύθηκε να διοχετεύει στα ασφαλιστικά Ταμεία έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις που όμως δεν θα κάνει... Ξεπέρασε έτσι και τον κ. Σαμαρά που νομοθέτησε την εισροή στα Ταμεία κεφαλαίων από τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες. Δηλαδή για να πάρουν αυτά τα λεφτά οι σημερινοί ασφαλισμένοι πρέπει να γίνουν 180 ετών!!
Και ας δούμε πως και γιατί ξεκινώντας πρώτα από την «ασφαλιστική λύση Σαμαρά» με την εκμετάλλευση των αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικών αερίων.
Σήμερα ούτε που ξέρουμε αν έχουμε εκμεταλλεύσιμα αποθέματα και ούτε θα μάθουμε ποτέ αν δεν κάνουμε γεωτρήσεις.
Για να κάνουμε γεωτρήσεις, με τον τρόπο που λειτουργεί η Ελλάδα, θέλουμε περισσότερα από 20 χρόνια εάν τις γεωτρήσεις (στην Ελλάδα πάντα) τις αναλάβουν διεθνείς ερευνητικοί όμιλοι, γνώστες του αντικειμένου.
Εάν τις γεωτρήσεις τις αναλάβει το κράτος , όπως αποφάσισε η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, τα αποτελέσματα θα είναι γνωστά μετά από 40 χρόνια και βλέπουμε.
Αλλά και αν βρούμε αποθέματα, για να είναι εκμεταλλεύσιμα (σύμφωνα με τους γνωρίζοντες), πρέπει αναγκαστικά να έχουμε τιμές πετρελαίου 80-100 ευρώ γιατί το μεγάλο βάθος τους επιβάλλει εξορυκτικό κόστος που κάνει ασύμφορη την εκμετάλλευση με τις σημερινές διεθνείς τιμές πετρελαίου. Θα πάθουμε δηλαδή ό,τι έχει πάθει ο Πούτιν αλλά και οι Αζέροι με τα υψηλού κόστους εκμετάλλευσης των δικών του αποθεμάτων.
Οπότε οι ασφαλισμένοι που περιμένουν λεφτά στα Ταμεία τους από τα κέρδη των υδρογονανθράκων (ακόμη και από αυτά των αναθέσεων των γεωτρήσεων) ας φροντίσουν από τώρα να τα υπολογίζουν για τα τρισέγγονα τους , ως συνταξιούχους , και έχει ο Θεός…
Στην περίπτωση αυτή το δούλεμα για ασφαλισμένους και Ταμεία γίνεται κατάμουτρα και χωρίς ντροπή.
Πάμε τώρα και στη φροντίδα των Ταμείων από την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα ο οποίος σύμφωνα με τις προγραμματικές του δηλώσεις δεν παραχωρεί τα δίκτυα, και δεν θα ανεχθεί το έγκλημα του ξεπουλήματος του εθνικού πλούτου.
Παρ όλα αυτά, δεσμεύεται για την ίδρυση Ταμείου Εθνικού Πλούτου στο οποίο θα πηγαίνουν οι πόροι από την πώληση!! της κρατικής περιουσίας (αξιοποίηση κατά την αριστερή εκδοχή) για να χρηματοδοτούνται και τα Ασφαλιστικά Ταμεία.
Εδώ το δούλεμα γίνεται μέσα από το κουίζ «Θα κάνει ή δεν θα κάνει ιδιωτικοποιήσεις τελικά η κυβέρνηση Τσίπρα;».
Οποίος δώσει τη σωστή απάντηση θα ξέρει και τύχη των ασφαλιστικών Ταμείων…
Όσο, μα όσο, καλοπροαίρετα και να θέλεις να δεις τις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις του κ. Τσίπρα δεν βγαίνουν τα νούμερα ούτε από πλευράς χρόνου ούτε ως περιουσιακά στοιχεία προς εκποίηση.
Κατ αρχήν ο χρόνος. Η κυβέρνηση έχει τετραετή θητεία. Τι σημαίνει στην πράξη αυτό; Απλούστατα ότι η κυβέρνηση δεν έχει τον καιρό να πουλήσει, να εισπράξει και να διαθέσει τις εισπράξεις της εκεί που θέλει.
Χρειάζονται διαπραγματεύσεις, διαγωνισμοί και συμφωνίες για την πώληση που θα πάρουν δύο χρόνια . Και περίπου άλλα δύο χρόνια για να εισπράξεις.
Στο μεταξύ όμως θα έχουμε εκλογές. Και η επόμενη κυβέρνηση ως είθισται... στην Ελλάδα θα απορρίψει τις συμφωνίες και τις δεσμεύσεις της προηγούμενης.
Αλλά και επί της ουσίας σχετικά με τι ιδιωτικοποιήσεις το πρώτο αρνητικό που συναντάμε είναι η κυρίαρχη κυβερνητική θέση των προγραμματικών δηλώσεων ότι μπαίνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας κάθε σκέψη συμφωνιών που ήταν έστω και σε κάποιο πρόγραμμα επειδή εκδηλώθηκε συγκεκριμένο ενδιαφέρον.
Άλλωστε για να ξεπεραστεί και η ελαχίστη αμφιβολία η κυβέρνηση έκανε ήδη εντελώς ξεκάθαρο ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να περάσουν προγράμματα ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, του ΔΕΣΜΗΕ, της ΔΕΣΦΑ, της ΔΕΠΑ, των ΕΛΠΕ , της ΤΡΑΙΝΟΣΕ της ΕΥΔΑΠ της ΕΥΑΘ του χρυσού στις Σκουριές , του ορυκτού πλούτου, των υδρογονανθράκων, των λιμανιών και των αεροδρομίων.
Σκοτεινό παραμένει μόνο το αν θα γίνουν πράξεις οι προεκλογικές διαβεβαιώσεις του κ. Στρατούλη ότι ο ΟΤΕ θα επιστρέψει στο κράτος, οι δηλώσεις του κ. Δρίτσα για την διακοπή των προγραμμάτων για εκχωρήσεις του Πειραιά στην Cosco και οι παραπέρα έρευνες πετρελαίου.
Έχοντας συνεπώς ως δεδομένα ότι ακυρώνονται οι αποκρατικοποιήσεις γιατί δεν ξεπουλάμε την περιουσία του λαού… και ότι τα πετρέλαια θα τα ψάξει το κράτος όποτε πάνε περίπατο τα έσοδα για το Ταμείο νέας γενιάς του κ. Σαμαρά αλλά και Εθνικού Πλούτου του κ. Τσίπρα τι μας μένει να περιμένουμε; Νομίζω τίποτε άλλο εκτός από το δούλεμα της αρκούδας...
Πηγή:www.capital.gr
Αυτό και αν είναι «το δούλεμα της αρκούδας». Για να επιστρέψει τους καταληστεμένους πόρους της ασφάλισης μας ο κ. Τσίπρας δεσμεύθηκε να διοχετεύει στα ασφαλιστικά Ταμεία έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις που όμως δεν θα κάνει... Ξεπέρασε έτσι και τον κ. Σαμαρά που νομοθέτησε την εισροή στα Ταμεία κεφαλαίων από τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες. Δηλαδή για να πάρουν αυτά τα λεφτά οι σημερινοί ασφαλισμένοι πρέπει να γίνουν 180 ετών!!
Και ας δούμε πως και γιατί ξεκινώντας πρώτα από την «ασφαλιστική λύση Σαμαρά» με την εκμετάλλευση των αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικών αερίων.
Σήμερα ούτε που ξέρουμε αν έχουμε εκμεταλλεύσιμα αποθέματα και ούτε θα μάθουμε ποτέ αν δεν κάνουμε γεωτρήσεις.
Για να κάνουμε γεωτρήσεις, με τον τρόπο που λειτουργεί η Ελλάδα, θέλουμε περισσότερα από 20 χρόνια εάν τις γεωτρήσεις (στην Ελλάδα πάντα) τις αναλάβουν διεθνείς ερευνητικοί όμιλοι, γνώστες του αντικειμένου.
Εάν τις γεωτρήσεις τις αναλάβει το κράτος , όπως αποφάσισε η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, τα αποτελέσματα θα είναι γνωστά μετά από 40 χρόνια και βλέπουμε.
Αλλά και αν βρούμε αποθέματα, για να είναι εκμεταλλεύσιμα (σύμφωνα με τους γνωρίζοντες), πρέπει αναγκαστικά να έχουμε τιμές πετρελαίου 80-100 ευρώ γιατί το μεγάλο βάθος τους επιβάλλει εξορυκτικό κόστος που κάνει ασύμφορη την εκμετάλλευση με τις σημερινές διεθνείς τιμές πετρελαίου. Θα πάθουμε δηλαδή ό,τι έχει πάθει ο Πούτιν αλλά και οι Αζέροι με τα υψηλού κόστους εκμετάλλευσης των δικών του αποθεμάτων.
Οπότε οι ασφαλισμένοι που περιμένουν λεφτά στα Ταμεία τους από τα κέρδη των υδρογονανθράκων (ακόμη και από αυτά των αναθέσεων των γεωτρήσεων) ας φροντίσουν από τώρα να τα υπολογίζουν για τα τρισέγγονα τους , ως συνταξιούχους , και έχει ο Θεός…
Στην περίπτωση αυτή το δούλεμα για ασφαλισμένους και Ταμεία γίνεται κατάμουτρα και χωρίς ντροπή.
Πάμε τώρα και στη φροντίδα των Ταμείων από την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα ο οποίος σύμφωνα με τις προγραμματικές του δηλώσεις δεν παραχωρεί τα δίκτυα, και δεν θα ανεχθεί το έγκλημα του ξεπουλήματος του εθνικού πλούτου.
Παρ όλα αυτά, δεσμεύεται για την ίδρυση Ταμείου Εθνικού Πλούτου στο οποίο θα πηγαίνουν οι πόροι από την πώληση!! της κρατικής περιουσίας (αξιοποίηση κατά την αριστερή εκδοχή) για να χρηματοδοτούνται και τα Ασφαλιστικά Ταμεία.
Εδώ το δούλεμα γίνεται μέσα από το κουίζ «Θα κάνει ή δεν θα κάνει ιδιωτικοποιήσεις τελικά η κυβέρνηση Τσίπρα;».
Οποίος δώσει τη σωστή απάντηση θα ξέρει και τύχη των ασφαλιστικών Ταμείων…
Όσο, μα όσο, καλοπροαίρετα και να θέλεις να δεις τις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις του κ. Τσίπρα δεν βγαίνουν τα νούμερα ούτε από πλευράς χρόνου ούτε ως περιουσιακά στοιχεία προς εκποίηση.
Κατ αρχήν ο χρόνος. Η κυβέρνηση έχει τετραετή θητεία. Τι σημαίνει στην πράξη αυτό; Απλούστατα ότι η κυβέρνηση δεν έχει τον καιρό να πουλήσει, να εισπράξει και να διαθέσει τις εισπράξεις της εκεί που θέλει.
Χρειάζονται διαπραγματεύσεις, διαγωνισμοί και συμφωνίες για την πώληση που θα πάρουν δύο χρόνια . Και περίπου άλλα δύο χρόνια για να εισπράξεις.
Στο μεταξύ όμως θα έχουμε εκλογές. Και η επόμενη κυβέρνηση ως είθισται... στην Ελλάδα θα απορρίψει τις συμφωνίες και τις δεσμεύσεις της προηγούμενης.
Αλλά και επί της ουσίας σχετικά με τι ιδιωτικοποιήσεις το πρώτο αρνητικό που συναντάμε είναι η κυρίαρχη κυβερνητική θέση των προγραμματικών δηλώσεων ότι μπαίνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας κάθε σκέψη συμφωνιών που ήταν έστω και σε κάποιο πρόγραμμα επειδή εκδηλώθηκε συγκεκριμένο ενδιαφέρον.
Άλλωστε για να ξεπεραστεί και η ελαχίστη αμφιβολία η κυβέρνηση έκανε ήδη εντελώς ξεκάθαρο ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να περάσουν προγράμματα ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, του ΔΕΣΜΗΕ, της ΔΕΣΦΑ, της ΔΕΠΑ, των ΕΛΠΕ , της ΤΡΑΙΝΟΣΕ της ΕΥΔΑΠ της ΕΥΑΘ του χρυσού στις Σκουριές , του ορυκτού πλούτου, των υδρογονανθράκων, των λιμανιών και των αεροδρομίων.
Σκοτεινό παραμένει μόνο το αν θα γίνουν πράξεις οι προεκλογικές διαβεβαιώσεις του κ. Στρατούλη ότι ο ΟΤΕ θα επιστρέψει στο κράτος, οι δηλώσεις του κ. Δρίτσα για την διακοπή των προγραμμάτων για εκχωρήσεις του Πειραιά στην Cosco και οι παραπέρα έρευνες πετρελαίου.
Έχοντας συνεπώς ως δεδομένα ότι ακυρώνονται οι αποκρατικοποιήσεις γιατί δεν ξεπουλάμε την περιουσία του λαού… και ότι τα πετρέλαια θα τα ψάξει το κράτος όποτε πάνε περίπατο τα έσοδα για το Ταμείο νέας γενιάς του κ. Σαμαρά αλλά και Εθνικού Πλούτου του κ. Τσίπρα τι μας μένει να περιμένουμε; Νομίζω τίποτε άλλο εκτός από το δούλεμα της αρκούδας...
Πηγή:www.capital.gr