Όπως τονίζεται στην επιστολή της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών, «αντιλαμβανόμαστε την ελευθερία της έκφρασης ως σημαντική παράμετρο της δημοκρατίας, ωστόσο αυτό δεν μας εμποδίζει να καταγγείλουμε το συγκεκριμένο σκίτσο ως αισχρό και προσβλητικό για την Κοινότητά μας. Το συναίσθημα που μας κυρίευσε όταν είδαμε το σκίτσο ήταν ΝΤΡΟΠΗ».
Η επιστολή έχει ως εξής:
Μας προκάλεσε δυσάρεστη έκπληξη η γελοιογραφία του Τάσου Αναστασίου στην χθεσινή διαδικτυακή ΑΥΓΗ.
Αντιλαμβανόμαστε πλήρως, πόσο μάλιστα μετά τα τραγικά γεγονότα του Παρισιού, την ελευθερία της έκφρασης ως σημαντική παράμετρο της δημοκρατίας. Αυτό όμως δεν μας εμποδίζει να καταγγείλουμε το συγκεκριμένο σκίτσο ως αισχρό και προσβλητικό για την Κοινότητά μας.
Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, τιμήσαμε τη Μνήμη των εκατομμυρίων Εβραίων θυμάτων του Ολοκαυτώματος, σε ολόκληρο τον κόσμο και στην Αθήνα. Ακούσαμε από επιζώντες των στρατοπέδων τις αφηγήσεις τους για το μαρτύριό τους όπου ο θάνατος παραμόνευε κάθε στιγμή. Μας είπαν για την ασταμάτητη μυρωδιά του καμένου που έβγαινε από τα φουγάρα των φούρνων όπου καίγονταν οι κρατούμενοι μετά την ομαδική δολοφονία τους στους θαλάμους αερίων. Και μας μίλησαν για το τραγικό συναίσθημα όταν οι ίδιοι έφτιαχναν σαπούνια από τα λίπος που είχε μείνει μετά το κάψιμο του πατέρα, των αδελφών, των φίλων.
Αυτή την τραγικότητα του Ολοκαυτώματος, ο σκιτσογράφος σας θέλησε να την κάνει χιούμορ. Απαράδεκτη επιλογή, ατυχέστατη, προσβλητική της μνήμης και του σεβασμού που οφείλουμε σε αυτήν. Κάποιες πτυχές της Ιστορίας, απλά δεν προσφέρονται για χιούμορ, πρέπει να στέκονται πολύ πιο ψηλά από την εφήμερη χρήση για λόγους φτηνής κατανάλωσης.
Εκφράζουμε λοιπόν το συναίσθημα που μας κυρίευσε όταν είδαμε το σκίτσο: ΝΤΡΟΠΗ.
Μίνος Μωυσής Ζοζέφ Μιζάν
Πρόεδρος Γεν. Γραμματέας