27 Απριλίου 2015

Τα νησιά ''γκρίζες ζώνες'' ανά τον κόσμο

Στο επίκεντρο των γεωπολιτικών εντάσεων μεταξύ κρατών σε όλο τον κόσμο έχουν βρεθεί διάφορα νησιά.

Η Huffington Post σας παρουσιάζει 13 νησιά ή συμπλέγματα νησιών τα οποία διεκδικούν δύο ή ακόμα και περισσότερα κράτη.
Νησοί Hans
Wikimedia Commons
Τις διεκδικούν Καναδάς και Δανία.Η διαφορά χρονολογείται από τη δεκαετία του 1980. Υπήρξε κρίση μεταξύ των δύο χωρών όταν ο δανικός στόλος κατέλαβε το νησί και τοποθέτησε μια σημαία στις αρχές της δεκαετίας του 2000.

Senkaku (Ιαπωνία)/Diaoyu (Κίνα)
Wikimedia Commons
Τα οκτώ ακατοίκητα νησιά και βραχονησίδες στη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας έχουν σημασία διότι βρίσκονται κοντά σε στρατηγικούς υδάτινους δρόμους, προσφέρουν πλούσια αλιεία και πιστεύεται ότι διαθέτουν πετρέλαιο. Τον Σεπτέμβριο του 2010 η Ιαπωνία συνέλαβε το πλήρωμα κινεζικής μηχανότρατας που συγκρούστηκε με δυο πλοία της ιαπωνικής ακτοφυλακής. Τους άφησε ελεύθερους αρκετές μέρες αργότερα. Τον Απρίλιο του 2012, ο κυβερνήτης του Τόκιο πρότεινε να χρησιμοποιηθεί κρατικό χρήμα για να αγοραστούν τρία από τα νησιά που ανήκαν σε ιάπωνα επιχειρηματία.

Νησιά Παρασέλ
Wikimedia Commons
Τα νησιά Paracel είναι ένα μικρό σύμπλεγμα από κοραλλιογενείς ατόλλες, περίπου 400 χλμ ανατολικά του Βιετνάμ, στη θάλασσα της Νότιας Κίνας. Ανήκουν διοικητικά στην Κίνα, διεκδικούνται όμως και από την Ταϊβάν και το Βιετνάμ.

Scarborough Shoal
Wikimedia Commons
Το νησί Scarborough Shoal ανήκει στην Κίνα που το ανακάλυψε και χαρτογράφησε ήδη από το 1279, στη διάρκεια της Δυναστείας Γιουέν και που από τότε, Κινέζοι ψαράδες από την ηπειρωτική Κίνα αλλά και την Ταϊβάν το χρησιμοποιούσαν σαν βάση τους. Όλοι οι επίσημοι χάρτες που εκδόθηκαν από τις Φιλιππίνες μέχρι τη δεκαετία του '90 δεν συμπεριελάμβαναν της νήσους Spratlys και τα νησιά Scarborough Shoal. Ο νόμος 3046, όπως προτάθηκε και εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιό μας το 1961, μας απαγορεύει τη διεκδίκηση αυτών. Βρήκαμε όμως το θράσος να τροποποιήσουμε το νόμο το 2009, ύστερα από 48 ολόκληρα χρόνια, και να συμπεριλάβουμε στην επικράτεια αυτές της νήσους.

Αρχιπέλαγος Τσάγκος
Wikimedia Commons
Το Αρχιπέλαγος Τσάγκος είναι μια συστάδα από 7 ατόλλες με συνολικά 65 τροπικά νησιά, περίπου στο κέντρο του Ινδικού Ωκεανού.Στις 27 Απριλίου 1786 τα Νησιά Τσάγκος και το Ντιέγκο Γκαρσία διεκδικήθηκαν από την Βρετανία. Όμως η περιοχή προσαρτήθηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο με συνθήκη μόνον μετά την ήττα του Ναπολέοντα, το 1814. Στις 31 Αυγούστου 1903 το Αρχιπέλαγος Τσάγκος διαχωρίστηκε διοικητικά από τις Σεϋχέλλες και προσκολλήθηκε στον Μαυρίκιο. Τα νησιά παρέμειναν ως τμήμα του Βρετανικού Εδάφους Ινδικού Ωκεανού όταν ο Μαυρίκιος απέκτησε την ανεξαρτησία του. Από το 1976, το αρχιπέλαγος συμπίπτει με το Βρετανικό Έδαφος Ινδικού Ωκεανού, αλλά το διεκδικούν ο Μαυρίκιος και οι Σεϋχέλλες.

Βράχοι του Λιανκούρ
Wikimedia Commons
Τα διεκδικούν Ιαπωνία και Νότια Κορέα. Τα δύο έθνη υποστηρίζουν ότι τους ανήκουν εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Είναι ενδιαφέρον ότι, η Βόρεια Κορέα υποστηρίζει το αίτημα της Νότιας Κορέας, παρά το ότι εξακολουθεί "τεχνικά" να βρίσκονται σε πόλεμο.

Κουρίλες νήσοι
Wikimedia Commons
Όλα τα νησιά βρίσκονται στην δικαιοδοσία της Ρωσίας, όμως η Ιαπωνία διεκδικεί τα τέσσερα νοτιότερα, τα Ιτουρούπ, Κουνασίρ, Σικοτάν καθώς και τις νησίδες Χαμπομάι, τα οποία έχουν οδηγήσει στην διαμάχη των Κουρίλων. Τα τέσσερα αυτά νησιά προσαρτήθηκαν από τον στρατό της τότε Σοβιετικής Ένωσης στο τέλος του δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι Κουρίλες διαθέτουν άφθονους φυσικούς πόρους, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται μεγάλα και πλούσια αλιευτικά πεδία, πετρέλαιο και ορυκτά (σιδηροπυρίτης, θείο και πολυμεταλλικά μεταλλεύματα). Η αλιεία είναι σήμερα η κύρια πηγή εισοδήματος για το αρχιπέλαγος.

Νήσοι Φώκλαντ
Wikimedia Commons
Είναι ιδιαίτερα γνωστά νησιά, γιατί στις 2 Απριλίου 1982 η Αργεντινή προσπάθησε αιφνίδια να τα καταλάβει, συναντώντας τη σθεναρή αντίσταση της Βρετανίας, με αποτέλεσμα την απόσυρση των δυνάμεων της Αργεντινής. Το επεισόδιο που κράτησε δυο μήνες, με πολεμικές επιχειρήσεις αναφέρεται ως Πόλεμος των Φώκλαντ. Η Αργεντινή επιβεβαίωσε (και διατηρεί μέχρι σήμερα) ότι τα νησιά είναι Αργεντίνικο έδαφος,[6] και η κυβέρνηση της Αργεντινής ούτως χαρακτήρισε την στρατιωτική της δράση ως επαναδιεκδίκηση του δικού της εδάφους. Η Βρετανική κυβέρνηση θεώρησε την πράξη αυτή ως εισβολή ενός εδάφους που ήταν αποικία του στέμματος από το 1841. Οι κάτοικοι των Φώκλαντ, οι οποίοι κατοικούσαν στα νησιά από τις αρχές του 19ου αιώνα, είναι κυρίως απόγονοι των Βρετανών εποίκων, και είναι υπέρ της Βρετανικής κυριαρχίας. Καμία χώρα, παρόλα αυτά, δεν κήρυξε επίσημα τον πόλεμο

Ίμια
Wikimedia Commons
Τα Ίμια αποτελούν μία συστάδα νησίδων της Δωδεκανήσου. Αυτά εκχωρήθηκαν στην Ελλάδα μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου σύμφωνα με το άρθρο 14 της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων (10-12-1947) όπου η Ιταλία εκχώρησε στην Ελλάδα εν πλήρει κυριαρχία τις νήσους της Δωδεκανήσου απαριθμούμενες: Αστυπάλαια, Ρόδο, Χάλκη, Κάρπαθο, Κάσο, Τήλο, Νίσυρο, Κάλυμνο, Λέρο, Πάτμο, Λειψούς, Σύμη, Κω και Καστελόριζο ως και τις παρακείμενες νησίδες. Σε προγενέστερη μάλιστα διμερή συνθήκη, του 1932, ανάμεσα στην Ιταλία και την Τουρκία τα Ίμια συμπεριλαμβάνονταν σε χάρτη με τα ιταλικά εδάφη. Αργότερα, καθώς όλες οι ιταλικές κτήσεις επί της Δωδεκανήσου πέρασαν στην ελληνική κυριότητα, ομοίως και τα Ίμια ενσωματώθηκαν στο ελληνικό κράτος. Το Τουρκικό κράτος είχε αποδεχτεί το καθεστώς επικυριαρχίας της Ελλάδας στα νησιά αυτά.

Νήσος Ναβάσσα
Wikimedia Commons
Είναι ένα μικρό, ακατοίκητο νησί στην Καραϊβική Θάλασσα. Αποτελεί υπερπόντιο έδαφος των Ηνωμενων Πολιτειων της Αμερικής. Διεκδικείται όμως και από την Αϊτή.

Περεχίλ
Wikimedia Commons
Η νήσος Περεχίλ είναι μία μικρή ακατοίκητη νησίδα της Μεσογείου που διεκδικείται από την Ισπανία αλλά και από το Μαρόκο. Το 2002 αποφεύχθηκε σύγκρουση για την βραχονησίδα, η οποία απέχει 200 μέτρα από τις ακτές του Μαρόκου, 8 χιλιόμετρα από την ισπανική πόλη Θέουτα και 13,5 από την Ισπανία.

Νησί του Βούκοβαρ
Wikimedia Commons
Είναι νήσος του ποταμού Δούναβη που ανήκει στην Σερβία. Βρίσκεται κοντά στην Κροατική πόλη Βούκοβαρ όπου οφείλει και το όνομα του. Η Κροατία διεκδικεί το νησί και αμφισβητεί την Σερβική κατοχή του.Έως το 1991 και στα πλαίσια της Γιουγκοσλαβίας το νησί ανήκε στην Κροατία, το 1991 που η Κροατία ανακήρυξε την ανεξαρτησία της καταλήφθηκε από τον Γιουγκοσλαβικό στρατό κι έπειτα από τον Σερβικό. Το 2004 ο σερβικός στρατός αποσύρθηκε από το νησί όπου τον έλεγχό του ανέλαβε η Σερβική αστυνομία. Το 2006 επιτράπει σε Κροάτες να πηγαίνουν στο νησί χωρίς διαβατήρια ή άδειες διέλευσης των συνόρων. Αυτό το συνοριακό καθεστώς εφαρμόζεται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες (μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου) μεταξύ 7 π.μ. και 8 μ.μ.

Ένδοξες Νήσοι
Wikimedia Commons
Οι Ένδοξες Νήσοι ονομάστηκαν και εποικήθηκαν το 1880 από έναν Γάλλο, τον Ιππόλυτο Καλτώ, που ίδρυσε μια φυτεία φοινίκων και αραβοσίτου στη Μεγάλη Ένδοξη. Το αρχιπέλαγος έγινε Γαλλική κτήση το 1892. Από το 1914 έως το 1958 δόθηκαν δικαιώματα εκμετάλλευσης στα νησιά σε εταιρείες από τις Σεϋχέλλες. Σήμερα τα διεκδικεί η Μαδαγασκάρη.

http://www.huffingtonpost.gr/2015/04/26/imia-gr-viral-turkey-islands_n_7147140.html