Μια νέα μόδα-τρέλα εξαπλώνεται στην Αθήνα και, όσο και αν φαίνεται παράξενο, κάνει θραύση –μέσω του διαδικτύου– στους νέους.«Βρείτε το φάντασμα της γειτονιάς σας και αποκαλύψτε το» είναι το σλόγκαν και, ήδη, έχουν δημιουργηθεί τα πρώτα γκρουπ «κυνηγών φαντασμάτων», που εισβάλλουν σε παλιά και εγκαταλελειμμένα σπίτια της πρωτεύουσας, κάνοντας… έρευνες.
Ήδη, έχουν αναζητηθεί… οπτασίες, σκιές, θόρυβοι και άλλα «σημάδια» στο σπίτι του τέως πρωθυπουργού Αλέξανδρου Κορυζή, του επιχειρηματία Δημήτρη Αθανασόπουλου που δολοφονήθηκε από τη γυναίκα του, Φούλα, και την πεθερά του, Άρτεμις Κάστρου, στο ανάκτορο της Δούκισσας της Πλακεντίας, στη βίλα Καζούλη και στα κολαστήρια της Γκεστάπο.
Η υπόθεση εκ πρώτης όψεως είναι τουλάχιστον αστεία, αλλά η αποδοχή αυτής της πρόκλησης είναι τεράστια. Κοινωνιολόγοι εξηγούν το φαινόμενο ως αντίδραση της νεολαίας σε extreme χόμπι, σαν αντίδοτο στην ανία, το άγχος και την ανασφάλεια.
Οι Έλληνες Κυνηγοί Φαντασμάτων (Greek Ghosthunters), όπως εξηγούν οι ίδιοι, είναι «μια ερευνητική ομάδα που ασχολείται με το μεταφυσικό» και ερευνούν μέρη όπου παρατηρούνται περίεργα φαινόμενα ή ακούγονται ιστορίες για μεταφυσικές δραστηριότητες.
Όπως επισημαίνουν, «χρησιμοποιούμε ειδικό εξοπλισμό για την καταγραφή περίεργων φαινομένων. Αυτή η ομάδα φτιάχτηκε για όλους εσάς που ασχολείστε με τον τομέα του μεταφυσικού και γενικά για όσους εσάς που σας αρέσει η περιπέτεια και θέλετε να ανακαλύψετε καινούργια πράγματα».
«Τον άνθρωπο πάντα τον έλκει το άγνωστο», λέει ο Γιώργος Αδαμόπουλος, συνεργάτης τόσο της W όσο και της Alpha Research Team , μίας από τις πρώτες ομάδες που ασχολήθηκαν ενεργά με το ghost hunting (κυνήγι φαντασμάτων) στην Αθήνα, και αρθρογράφος στο περιοδικό «Mystery». «Το ghost hunting είναι ουσιαστικά η πρακτική εφαρμογή διάφορων θεωριών, για τις οποίες διάβαζα πάρα πολλά χρόνια. Ξεκίνησα θέλοντας να μάθω κατά πόσο ισχύουν όλα αυτά».
«Πριν πάμε να ερευνήσουμε έναν χώρο, θα ψάξουμε τη βιβλιογραφία για να μάθουμε την ιστορία του», εξηγεί ο Θανάσης, που είναι ο μικρότερος της παρέας, μόλις 17 χρονών. «Αν είναι ένα σπίτι που απλώς το εγκατέλειψαν, δεν έχει κανένα νόημα να πάμε. Αν είναι ένα σπίτι στο οποίο έχει συμβεί κάποιος θάνατος, κάποια βίαιη πράξη, δολοφονία ή κάτι τέτοιο, είναι μέρος όπου έχει υπάρξει πόνος. Σύμφωνα με τις θεωρίες περί πνευμάτων, όπου υπάρχει πόνος αποτυπώνεται μια ενέργεια στον χώρο. Αυτή την ενέργεια προσπαθούμε να καταγράψουμε. Δεν είναι, δηλαδή, ότι θα πάμε, θα ανοίξουμε μια κάμερα και θα εμφανιστεί μπροστά μας το φάντασμα. Αυτά γίνονται μόνο στις ταινίες. Ενέργεια μπορεί να είναι, για παράδειγμα, ένας θόρυβος.
Μη φανταστείτε τραπεζάκια, πίνακες Wicca και κεριά που καίνε στο μισοσκόταδο. Οι ομάδες πηγαίνουν συνήθως σε σπίτια ή σε άλλους χώρους όπου τις καλούν οι ένοικοι, οι οποίοι έχουν παρατηρήσει ασυνήθιστα φαινόμενα – ή σε χώρους όπως το Ξενία της Πάρνηθας και το Νοσηλευτικό Ίδρυμα Εμπορικού Ναυτικού στα Μελίσσια, τους οποίους οι διηγήσεις θέλουν στοιχειωμένους. Ο εξοπλισμός είναι κατά βάση ηλεκτρονικός: αποτελείται από κάμερες, σταθερές και στο χέρι, ψηφιακά κασετοφωνάκια, τα οποία έχουν τη δυνατότητα να καταγράψουν ήχους που δεν πιάνει το ανθρώπινο αυτί, συσκευές που μετρούν τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία (και οι οποίες λέγονται EMF), ψηφιακά θερμόμετρα και ενίοτε ράβδους, όπως εκείνες που χρησιμοποιούσαν οι ραβδοσκόποι.
Τα στοιχειωμένα σπίτια
Οι «κυνηγοί φαντασμάτων» έχουν καταγράψει τα στοιχειωμένα σπίτια. Σε αρκετά έχουν κάνει, ήδη, έρευνα. Ο κατάλογος και τα ευρήματα είναι τα έξης:
Οδός Άγρας 22, Καλλιμάρμαρο
Νεοκλασικό κτήριο, κτήμα ενός πρώην σταβλάρχη του βασιλιά Κωνσταντίνου. Από το αρχοντικό αυτό ξεπηδούν μορφές και σκιές που ποτέ δεν προκάλεσαν κακό, ούτε πείραξαν κανέναν, αλλά και μόνο στη θέα τους μένεις «παγωμένος».
Σπίτι στο Πικέρμι Αττικής
Είναι ίσως το πιο γνωστό στοιχειωμένο σπίτι. Από την αρχαιότητα το Πικέρμι ήταν μία τοποθεσία όπου λάμβαναν χώρο παράδοξα φαινόμενα. Σε αυτήν, τον 18ο και τον 19ο αιώνα, χάνονταν άνθρωποι, ενώ συχνά έκαναν την εμφάνισή τους ξωτικά και νεράιδες. Το συγκεκριμένο σπίτι χτίστηκε το 1910 από τον Περικλή Καλλέργη ο οποίος αυτοκτόνησε αφού δολοφόνησε τη γυναίκα του. Στην Κατοχή χρησιμοποιήθηκε από τον ιταλικό στρατό ως τοπικό φρουραρχείο και στα υπόγειά του γίνονταν βασανιστήρια από τους στρατιώτες. Οι μετέπειτα ένοικοι του σπιτιού έμεναν σε αυτό μόνο για μικρά χρονικά διαστήματα, ενώ εδώ και αρκετά χρόνια άγνωστοι σκάβουν το υπόγειο λόγω διάφορων φημών περί κρυμμένου θησαυρού. Οι μάρτυρες των περίεργων φαινομένων είναι πολλοί. Όλοι άκουγαν για αρκετή ώρα έναν παράξενο ήχο σαν σύρσιμο και ένα ουρλιαχτό που ακολουθούσε. Το σπίτι έχει και άλλες ιδιαιτερότητες λόγω της περίεργης αρχιτεκτονικής του. Μερικές από αυτές είναι η έλλειψη αυλής, η πρόσοψή του (που απεικονίζει έναν ακτινωτό ήλιο) και ο προσανατολισμός του (όμοιος με αυτόν των εκκλησιών). Αποτελέσματα ερευνών που έγιναν στο παρελθόν έδειξαν αλλαγή, χωρίς εμφανή εξωτερική αιτία, στον ιονισμό της ατμόσφαιρας γύρω στα 30 με 50 μέτρα γύρω από το σπίτι. Συγκεκριμένα σημεία του σπιτιού, όπως το βορειοανατολικό παράθυρο, εμφάνισαν υπερβολικές διακυμάνσεις, που οι εντάσεις τους ποίκιλλαν από την ανατολή έως τη δύση του ήλιου.
Οδός Πύρωνος και Προαιρεσίας, Παγκράτι.
Πρόκειται για το σπίτι του πολιτευτή Μπακόπουλου από την Αρκαδία. Κατά την Κατοχή, εγκαταστάθηκε εκεί η Γκεστάπο. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, όλοι οι κάτοικοι της περιοχής, ανεξαρτήτως γενεάς, έλεγαν ότι άκουγαν τις φωνές και τις κραυγές αυτών που θανατώθηκαν από τους Ναζί. Θα μου πείτε, γέννημα της φαντασίας. Μπορεί. Όπως και οι λευκές και κόκκινες κουρτίνες που κυματίζουν τις νύχτες από τα σπασμένα παράθυρα και το πρωί δεν υπάρχουν…
Πλατεία Βάθης
Στην οδό Αλκιβιάδου, στον αποκατεστημένο πύργο, ο μονόχειρας εγκληματίας… τρομοκρατεί οποιονδήποτε περνά από εκείνο το σημείο, από το 1920.
Οδός Λασκαρίδου, Καλλιθέα
Πρόκειται για την ιστορία πάθους και έρωτα της ζωγράφου Σοφίας Λασκαρίδου και του ποιητή Παναγιώτη Γιαννόπουλου γύρω στο 1900. Ο ποιητής ζήτησε τη ζωγράφο σε γάμο, αλλά αυτή αρνήθηκε. Απογοητευμένος εκείνος, έπεσε στον Σκαραμαγκά με το άλογό του και αυτοκτόνησε. Στην είδηση του θανάτου του, η Σοφία έπαθε νευρικό κλονισμό. Κλείστηκε στο αρχοντικό της και έκλαιγε γοερά. Τελικά, πέθανε από τον καημό της.
Από τότε, όλοι οι κάτοικοι μιλάνε για τη Σοφία, που εξακολουθεί να γυρίζει ντυμένη στα λευκά, φωνάζοντας το όνομα του αγαπημένου της και κλαίγοντας γοερά…
Πύργος Αθανασόπουλου, νότια προάστια, στα 1935
Ακόμα και σήμερα ακούγεται μια φωνή τρεμάμενη, γεμάτη πανικό… Είναι αυτή του μεγαλοεργολάβου Δημήτρη Αθανασόπουλου, ο οποίος εκλιπαρεί τη γυναίκα και την πεθερά του να του χαρίσουν τη ζωή… Το φοβερό έγκλημα, που συνέβη το 1935, είχε συνταράξει την αθηναϊκή κοινωνία, έγινε τραγούδι και συζητείται μέχρι σήμερα.
Οδός Ελευθερίου Βενιζέλου, Ν. Φάληρο
Το συγκεκριμένο οίκημα ήταν κατοικία του πρωθυπουργού Αλ. Κορυζή, ο οποίος βρήκε τον θάνατο κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες λίγο πριν από την αναχώρηση της κυβέρνησής του για την Κρήτη, και θεωρείται στοιχειωμένο. Συγκεκριμένα, οι οπτασίες που εμφανίζονται εκεί «αργοσβήνουν» σιγά-σιγά.
Οδός Σμολένσκι 4, Ν. Φάληρο
Ένα παράξενο φάντασμα «φιλοξενεί» ο πύργος της οδού Σμολένσκι 4 στο Ν. Φάληρο.
Ένα φάντασμα που ανήκει σε έναν άνθρωπο, που μοναδική του φιλοδοξία ήταν να αποκτήσει ένα αξίωμα. Ο ιδιοκτήτης του πύργου, έμπορος υφασμάτων Καρτάλης, παρά τα πλούτη που είχε, ποθούσε απεγνωσμένα να αποκτήσει έναν τίτλο, γι’ αυτό και οι φίλοι του τον αποκαλούσαν «κύριο δήμαρχο» ή «κύριο υπουργό»!
Μάλιστα, λένε πως τρελάθηκε και αφού έχασε όλη την περιουσία του, κλείστηκε μέσα στον πύργο, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι για χρόνια έβλεπαν το φάντασμά του να τριγυρίζει στα δωμάτια και να μουρμουρίζει: «Μακριά από τον πύργο! Είναι δικός μου!».
Το ανάκτορο της Ροδοδάφνης και η Δούκισσα της Πλακεντίας
Η αγάπη της για την κόρη της, την Καρολίνα-Ελίζα, την έκανε να την ταριχεύσει και να της φέρεται σαν να είναι ζωντανή… Μια πυρκαγιά, όμως, αποτέφρωσε το πτώμα της μικρής. Από τότε η Δούκισσα φορούσε πάντα λευκά και έκλαιγε για την κόρη της. Σήμερα, διαγράφονται οπτασίες και ακούγονται αναφιλητά…
Βίλα Καζούλη, Κηφισιά
Στα υπόγειά της βασανίστηκαν απάνθρωπα εκατοντάδες παλικάρια, αγωνιστές της Αντίστασης, όπου άφησαν και την τελευταία τους πνοή.
Μετά την αποχώρηση των κατακτητών, το κτήριο συνδέθηκε με αρκετές φοβερές ιστορίες. Πολλοί ήταν οι κάτοικοι της περιοχής που ισχυρίζονταν ότι άκουγαν τα ουρλιαχτά και τα κλάματα των θυμάτων και έβλεπαν τα φαντάσματά τους να κυκλοφορούν τις νύχτες και να ζητούν βοήθεια. Επίσης, διάφορες οπτασίες και τραγούδια έχουν στοιχειώσει το οίκημα.
Ακαδημίας 58Α, Αθήνα
Στο σημείο αυτό βρίσκεται ένα πολύ στενό κτίριο, που δείχνει πολύ παλιότερο από τις πολυκατοικίες γύρω του. Έχει μία βαριά σιδερένια πόρτα και πριν από το 1993 πάνω από την πόρτα κρεμόταν ένα μεταλλικό αγαλματίδιο ενός φτερωτού δαίμονα. Αυτό αφαιρέθηκε κατά τη διάρκεια της δίκης των σατανιστών, αλλά μέχρι σήμερα υπάρχει η κρεμάστρα απ’ όπου κρεμόταν. Γι’ αυτό λέγεται ότι στο κτήριο γίνονταν σατανιστικές τελετές.
Το αγροτόσπιτο στην Παλλήνη
Στην περιοχή της Παλλήνης έχουν αναφερθεί παράδοξα φαινόμενα, ενώ γίνεται λόγος για εμφάνιση νεράιδων και ξωτικών. Στις αρχές του 20ού αιώνα, μέσα στα χωράφια ανεγέρθηκε μία δίπατη βίλα. Μεταγενέστερα έγιναν πολλές προσθήκες. Αν κοιτάξει κανείς το κτήριο από ψηλά, θα παρατηρήσει ότι σχηματίζεται σταυρός.
Από τους γείτονες έχει αναφερθεί πως τη νύχτα ακούγονται φωνές, ενώ έχουν δει ακανόνιστα φώτα να περνούν από δωμάτιο σε δωμάτιο (το κτήριο ήταν κέντρο βασανισμών κατά την Κατοχή). Δύο άτομα με μεταφυσικές ικανότητες πλησίασαν το σπίτι, αλλά κάτι δεν τους άφηνε να μπουν μέσα, κάτι τους απωθούσε ψυχικά. Την περιοχή της Παλλήνης τη θεωρούσαν πέρασμα στον Άδη. Είναι, μήπως, αυτό το σπίτι πύλη σε άλλη διάσταση; Έχουν, επίσης, αναφερθεί πολλές ανεξήγητες εξαφανίσεις ανθρώπων στην περιοχή.
Του Δημήτρη Σταυρόπουλου
Από την έντυπη έκδοση του Παρασκηνίου