Μέλη ή στελέχη οργανωμένοι παλαιόθεν στο ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια είχαν αποχωρήσει οργανωτικά και εκλογικά με προορισμό τον ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίστηκαν, έχοντας εγγραφεί σχετικά, και ψήφισαν για τις εσωκομματικές εξελίξεις.
Ο ορισμός του «πατάω σε δυο βάρκες» και δη ακίνδυνα, καθώς όχι μόνο κανένας δεν τους έδιωξε αλλά ήταν και ευπρόσδεκτοι.
Από πού κι ως πού, θα αναρωτιόταν κάθε στοιχειωδώς πολιτικά έντιμος άνθρωπος. Αλλά, αγαπητέ, ακόμα έντιμε –αν υπάρχεις…- πολίτη, ο ανθρωποτύπος που ιστορικά δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ και μακροημερεύει στον ΣΥΡΙΖΑ, ανάγοντας τους ψυχικά ευτελείς σε κοινωνικούς πρωταγωνιστές, είναι πέραν πάσης κοινωνιολογικής αναλύσεως και περιγραφής.
Κυρίαρχο πάντως στοιχείο αυτού του τύπου ανθρώπου είναι ο ακραίος φιλοτομαρισμός και οι προσωπικές πρακτικές που εκπορεύονται από αυτόν.
Πώς εξηγείται αυτό που συνέβη προχθές και ποιοι είναι αυτοί που θέλουν να παίζουν σε διπλό πολιτικό ταμπλώ; Κατ’ αρχήν, αν εξαιρέσουμε την μικρή εκείνη μερίδα του ΠΑΣΟΚ που «αστικοποιήθηκε» και διαφοροποιείται σήμερα πολιτικά, οι δυο χώροι πολιτικά και εκλογικά ταυτίζονται. Απλά λοιπόν μια μερίδα από εκείνους που λάκισαν στον ΣΥΡΙΖΑ, για να μείνουν προσκολλημένοι στην εξουσία η οποία θα διαιωνίζει τα προνόμιά τους, ανησυχούν από την παρατεταμένη περίοδο της εκκρεμότητας και (άρχισαν να) ανησυχούν για τυχόν πολιτική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ. «Σπίτι τους» ήταν το ΠΑΣΟΚ, επανήλθαν για μια παρουσία και για να έχουν ξανά επαφή σε περίπτωση πολιτικών εξελίξεων στις οποίες τυχόν το ΠΑΣΟΚ διαδραματίσει ξανά ρόλο. «Πιάνουν πόρτα για το χειμώνα», «κρατάνε καβάτζα», που λένε.
Επιβεβαιώνοντας αυτό το θρυλικό που είχε πει ένας από τους ίδιους : «Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ιδεολογία, δεν είναι κόμμα, είναι επάγγελμα».
Ακριβώς. «Επάγγελμα ΠΑΣΟΚ». Όπως το κατά τη Λιλή Ζωγράφου «Επάγγελμα Πόρνη».
Προφήτης