Εξήγηση στην οικονομική κρίση μέσω ενός απλού παραδείγματος θέλησε να δώσει μέσα από το προσωπικό του ιστολόγιο ο Γιώργος Βουλγαράκης. Ο πρώην υπουργός χρησιμοποίησε το παράδειγμα της «ΧΑΪΝΤΙ», η οποία είναι ιδιοκτήτρια ενός μπαρ στο Βερολίνο. Μάλιστα ο κ. Βουλγαράκης τονίζει πως είναι «Μια εξήγηση για την οικονομική κρίση που μπορούμε όλοι να καταλάβουμε !»
Η ΧΑΪΝΤΙ είναι ιδιοκτήτρια ενός μπαρ στο Βερολίνο.
Προκειμένου να αυξήσει τις πωλήσεις της αποφασίζει να επιτρέψει στους πιστούς της πελάτες -οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι άνεργοι αλκοολικοί- να πίνουν όσο θέλουν τώρα και να πληρώνουν αργότερα.
Όποτε έχουν και όπως μπορούν.
Η ίδια καταγράφει λεπτομερώς όλα τα ποτά που καταναλώνονται σε λογιστικά βιβλία και με αυτόν τον τρόπο, ουσιαστικά , χορηγεί δάνεια στους πελάτες της.
Μαθεύεται πολύ γρήγορα αυτό το «σύστημα της Χάιντι » και πολύς κόσμος αρχίζει να μαζεύετε στο ωραίο της μπαράκι.
Εκμεταλλευόμενη την ελευθερία που νιώθουν οι πελάτες, αφού τους απάλλαξε από το βάρος της άμεσης πληρωμής, η Χάιντι αυξάνει τις τιμές του κρασιού και της μπύρας, δηλαδή στα ποτά με τη μεγαλύτερη κατανάλωση.
Ο όγκος των πωλήσεών της, αυξάνεται θεαματικά.
Ένας νέος και δυναμικός σύμβουλος πελατών σε μια τοπική τράπεζα, αναγνωρίζει ως μελλοντικά πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο της επιχείρησης τα έσοδα από την αποπληρωμή της πίστωσης που παίρνουν οι πελάτες της Χάιντη και της αυξάνει το δανειοληπτικό όριο .
Δεν έχει, ο τραπεζικός σύμβουλος, κανέναν λόγο ανησυχίας, καθ’ ότι υπάρχουν ως εγγύηση τα ίδια τα χρέη των αλκοολικών.
Στα κεντρικά γραφεία της τράπεζας, ειδικοί τραπεζικοί μετατρέπουν αυτό το περιουσιακό στοιχείο σε τραπεζικά προϊόντα , δηλαδή άυλους τίτλους με τις ονομασίες «Πιοτ-ομόλογα» και «Αλκ-ομόλογα»».
Αυτά τα προϊόντα , εμπορεύονται στη συνέχεια στις παγκόσμιες αγορές.
Κανείς δεν ξέρει πραγματικά τι σημαίνουν αυτές οι περίεργες ονομασίες των ομολόγων και πώς αυτά είναι εγγυημένα.
Όμως, καθώς οι τιμές τους αυξάνονται διαρκώς, μεγαλώνει η ζήτησή τους και γίνονται μπεστ-σέλερ τραπεζικά προϊόντα.
Μια μέρα, παρ’ όλο που οι τιμές συνεχώς ανεβαίνουν, ένα στέλεχος της τράπεζας, με ειδικότητα σε θέματα «μάνατζμεντ ρίσκου», αποφασίζει και η απόφασή του γίνεται δεκτή, ότι ήρθε καιρός, σιγά-σιγά, η τράπεζα να αρχίσει να απαιτεί την αποπληρωμή των χρεών που συσσωρεύτηκαν από τους πότες στο μπαρ της Χάιντι.
Όμως, οι αλκοολικοί άνεργοι αδυνατούν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους, αφού είναι άνεργοι οι άνθρωποι, κάτι που δεν έκρυψαν ποτέ, ούτε από τη Χάιντι, ούτε από τους τραπεζίτες.
Ταυτόχρονα και ως συνέπεια αυτού, η Χάιντι δεν μπορεί να είναι συνεπής προς τις δανειοληπτικές της υποχρεώσεις και κηρύττει χρεοκοπία.
Τo «Ποτ-ομόλογο» και το «Αλκ-ομόλογο» χάνουν το 95% της αξίας τους.
Οι προμηθευτές του μπαρ της Χάιντι είχαν δώσει στην πελάτισσά τους, τον καιρό που όλα ήταν καλά κι ωραία, πολύ ελαστικούς όρους για την αποπληρωμή των χρεών της προς αυτούς, αλλά έχοντας επενδύσει και οι ίδιοι σε αυτά τα τραπεζικά ομόλογα, είναι τώρα μπροστά σε μια νέα, διαφορετική κατάσταση.
Ο προμηθευτής των κρασιών χρεοκοπεί και εκείνος που της πουλούσε μπύρες εξαγοράζεται από έναν ανταγωνιστή του.
Η τράπεζα, έπειτα από μαραθώνιες και δραματικές διαβουλεύσεις όλων των πολιτικών κομμάτων, σώζεται με γενναία χρηματική ένεση από το κράτος, το οποίο αποφασίζεται να βρει τους πόρους αυτούς από έναν καινούργιο φόρο, που θα βαραίνει μόνον εκείνους που δεν καταναλώνουν αλκοόλ !!!
Κατανοητόν ;
Δείτε [εδώ] περισσότερα άρθρα του πρώην υπουργού