Του Γιώργου Κράλογλου
Μακάρι να κλείσει η συμφωνία (έστω και χωρίς προσύμφωνο...) για να αποφύγουμε την χρεοκοπία που πάλι μας φλερτάρει... Συμφωνία που ακόμη και αν δείχνει που μας πονεί και που μας σφάζει... θα αποκρούει τα επιχειρήματα όσων ζητάνε να μας τραβολογάνε σε άχρηστες εκλογές και δημοψηφίσματα. Μακάρι γιατί μετά το μέτωπο των δανειστών ακολουθεί η μαύρη πραγματικότητα της οικονομίας. Και εδώ οι κόκκινες γραμμές πρασινίζουν... χωρίς να το καταλάβεις.
Ποιες κόκκινες γραμμές θα στηρίξει η κυβέρνηση, στο εσωτερικό της χώρας, για τις συλλογικές συμβάσεις όταν βγαίνουν στο σφυρί ιστορικά ξενοδοχειακά συγκροτήματα (που θα το πάλευαν σε άλλες εποχές).
Όταν ο χαλυβουργικός κλάδος παρά την συρρίκνωση από την παραγωγή στην μεταποίηση μετράει ημερήσιες ζημιές εκατομμυρίων.
Και όταν δεκάδες βιομηχανίες οικοδομικών υλικών ζουν μόνο με την «μετανάστευσή» τους.
Ποιες ομαδικές απολύσεις θα προστατέψεις όταν μέχρι το τέλος του καλοκαιριού θα μετράς 9.000 λουκέτα μικρομεσαίων στην Αθήνα και στον Πειραιά και 15.000 λουκέτα στην Θεσσαλονίκη.
Οι χαμένες θέσεις εργασίας μόνο των 25.000 βιοτεχνών και εμπόρων που θα κλείσουν τα μαγαζιά τους φθάνουν για να καταλάβεις ότι δεν έχει απολύτως καμία σημασία όπως και να πεις τις απολύσεις (ομαδικές ή χαμένες θέσεις) και άλλων 25.000 που θα μείνουν στον δρόμο (ένας τουλάχιστον απασχολούμενος κατά επιχείρηση).
Όπως καμιά σημασία δεν έχει η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ ή στα 1.751 ευρώ (για να μην κάνουμε τσιγκουνιές... που λέει και το ΚΚΕ) εντός του 2015 ή του 2016 αφού θα μείνει στα χαρτιά για να έχουν να λένε οι κομματικοί εργατοπατέρες ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ τα κατάφερε το εργατικό κίνημα...
Τι αξία θα έχει και η κόκκινη γραμμή διατήρησης των συντάξεων και του ασφαλιστικού στα σημερινά δεδομένα όταν δεν εισπράττεις πόρους καθώς η χώρα οδηγείται έτσι και αλλιώς στο τίποτε χωρίς σχέδιο και χωρίς πολιτική επανεκκίνηση της οικονομίας.
Περί αυτού πρόκειται αν μετρήσεις ότι οι Τράπεζες (λόγω κανόνων της ΕΚΤ που θα παραμείνουν και με την όποια συμφωνία) απορρίπτουν το 95% των αιτήσεων εκατοντάδων χιλιάδων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.
Πως άλλωστε θα ξεπεράσουν την ασφυξία ρευστού οι επιχειρήσεις με τις Τράπεζες να μετράνε καταθέσεις 140 δισ. ευρώ και δανειακές ανάγκες 220 δισ. ευρώ.
Η συμφωνία (που ευχόμαστε όλοι να φέρει ο κ. Τσίπρας) δεν θα ανακόψει την ροή των 5-7 δισ. ευρώ που φεύγουν κάθε μήνα από τις Τράπεζες και φθάνουν σήμερα στα 32 δισ. ευρώ μόνο από τον Δεκέμβριο 2014.
Και ας κάνουμε τον σταυρό μας να μην κουρευτούν τα ενέχυρα των Τραπεζών στην ΕΚΤ για να πάει η ρευστότητα στα 10 δισ. ευρώ.
Συνεπώς εάν ο κ. Τσίπρας εξασφαλίσει αυτό που ακόμη μοιάζει ακατόρθωτο (λόγω και προσωπικών του αστοχιών) οφείλει να περιφρουρήσει τις ευεργετικές επιπτώσεις στην οικονομία αναστρέφοντας κατ΄ αρχήν το κλίμα.
Να διαφυλάξει από τους ανεγκέφαλους (που δεν ξέρουν να κυβερνήσουν αλλά μόνο να αντιδρούν) την πρώτη σελίδα ιστορίας του αφού θα την γράψει προσωπικά ο ίδιος.
Να την προστατεύσει από τους λεγόμενους επαναστάτες... που αναζητούν λύσεις στα υπαρξιακά τους ζητήματα μόνο σε εκλογές και στα πεζοδρόμια...
Γιατί η πραγματικότητα που θα συναντήσει ο κ. Τσίπρας, επιστρέφοντας από την μάχη των Βρυξελλών, (είναι δεν είναι παρών) θα του δείχνει πως οι κόκκινες γραμμές για τις οποίες κινδύνευσε να χάσει την μάχη με τους δανειστές θα πρασινίσουν, με «μαγικό τρόπο» αρέσει δεν αρέσει στο 4% που τον αντιπολιτεύεται.
Περιφρούρηση όμως της πιθανής επιτυχούς συμφωνίας του δεν εξασφαλίζεται με κόκκινες γραμμές της πλατφόρμας στην ενέργεια, στις υποδομές, στις επενδύσεις και στις ιδιωτικοποιήσεις.
Για να κάνει το επόμενο βήμα ο κ. Τσίπρας (σε περίπτωση ευνοϊκής συμφωνίας) οφείλει να παραμερίσει τις επαναστατικές ανοησίες διαχωρισμού της οικονομίας σε όσα ελέγχουν οι σύντροφοι και θα είναι κάτι παραπάνω από το 80% της οικονομίας και στα καφενεία και σουβλατζίδικα... που θα επιτρέπει το καθεστώς στον ιδιωτικό τομέα.
Τα υπουργεία Οικονομίας και Ανασυγκρότησης έχουν (ακόμη στα χέρια τους) είτε μέσω ΕΣΠΑ είτε μέσω σχεδίων διεθνών συνεργασιών συγκεκριμένες προτάσεις για θεαματικές ιδιωτικές επενδύσεις στους τομείς της ενέργειας (όπως η διασύνδεση της Κρήτης με την υπόλοιπη χώρα) της τεχνολογίας, της καινοτομίας.
Στα κεφάλαια υπολογίζεται και η αξιοποίηση υφισταμένων προγραμμάτων χρηματοδότησης επενδύσεων (σε βιομηχανία και ενέργεια) από την Ε.Ε.
Ας τα προλάβει ο κ. Τσίπρας πριν τα βάλουν οι σύντροφοι στα συρτάρια και από εκεί στα υπόγεια για να στηρίξουν δικά τους σχέδια συνεργασίας… με την Βενεζουέλα και άλλες προηγμένες… οικονομίες.
george.kraloglou@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr
Μακάρι να κλείσει η συμφωνία (έστω και χωρίς προσύμφωνο...) για να αποφύγουμε την χρεοκοπία που πάλι μας φλερτάρει... Συμφωνία που ακόμη και αν δείχνει που μας πονεί και που μας σφάζει... θα αποκρούει τα επιχειρήματα όσων ζητάνε να μας τραβολογάνε σε άχρηστες εκλογές και δημοψηφίσματα. Μακάρι γιατί μετά το μέτωπο των δανειστών ακολουθεί η μαύρη πραγματικότητα της οικονομίας. Και εδώ οι κόκκινες γραμμές πρασινίζουν... χωρίς να το καταλάβεις.
Ποιες κόκκινες γραμμές θα στηρίξει η κυβέρνηση, στο εσωτερικό της χώρας, για τις συλλογικές συμβάσεις όταν βγαίνουν στο σφυρί ιστορικά ξενοδοχειακά συγκροτήματα (που θα το πάλευαν σε άλλες εποχές).
Όταν ο χαλυβουργικός κλάδος παρά την συρρίκνωση από την παραγωγή στην μεταποίηση μετράει ημερήσιες ζημιές εκατομμυρίων.
Και όταν δεκάδες βιομηχανίες οικοδομικών υλικών ζουν μόνο με την «μετανάστευσή» τους.
Ποιες ομαδικές απολύσεις θα προστατέψεις όταν μέχρι το τέλος του καλοκαιριού θα μετράς 9.000 λουκέτα μικρομεσαίων στην Αθήνα και στον Πειραιά και 15.000 λουκέτα στην Θεσσαλονίκη.
Οι χαμένες θέσεις εργασίας μόνο των 25.000 βιοτεχνών και εμπόρων που θα κλείσουν τα μαγαζιά τους φθάνουν για να καταλάβεις ότι δεν έχει απολύτως καμία σημασία όπως και να πεις τις απολύσεις (ομαδικές ή χαμένες θέσεις) και άλλων 25.000 που θα μείνουν στον δρόμο (ένας τουλάχιστον απασχολούμενος κατά επιχείρηση).
Όπως καμιά σημασία δεν έχει η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ ή στα 1.751 ευρώ (για να μην κάνουμε τσιγκουνιές... που λέει και το ΚΚΕ) εντός του 2015 ή του 2016 αφού θα μείνει στα χαρτιά για να έχουν να λένε οι κομματικοί εργατοπατέρες ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ τα κατάφερε το εργατικό κίνημα...
Τι αξία θα έχει και η κόκκινη γραμμή διατήρησης των συντάξεων και του ασφαλιστικού στα σημερινά δεδομένα όταν δεν εισπράττεις πόρους καθώς η χώρα οδηγείται έτσι και αλλιώς στο τίποτε χωρίς σχέδιο και χωρίς πολιτική επανεκκίνηση της οικονομίας.
Περί αυτού πρόκειται αν μετρήσεις ότι οι Τράπεζες (λόγω κανόνων της ΕΚΤ που θα παραμείνουν και με την όποια συμφωνία) απορρίπτουν το 95% των αιτήσεων εκατοντάδων χιλιάδων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.
Πως άλλωστε θα ξεπεράσουν την ασφυξία ρευστού οι επιχειρήσεις με τις Τράπεζες να μετράνε καταθέσεις 140 δισ. ευρώ και δανειακές ανάγκες 220 δισ. ευρώ.
Η συμφωνία (που ευχόμαστε όλοι να φέρει ο κ. Τσίπρας) δεν θα ανακόψει την ροή των 5-7 δισ. ευρώ που φεύγουν κάθε μήνα από τις Τράπεζες και φθάνουν σήμερα στα 32 δισ. ευρώ μόνο από τον Δεκέμβριο 2014.
Και ας κάνουμε τον σταυρό μας να μην κουρευτούν τα ενέχυρα των Τραπεζών στην ΕΚΤ για να πάει η ρευστότητα στα 10 δισ. ευρώ.
Συνεπώς εάν ο κ. Τσίπρας εξασφαλίσει αυτό που ακόμη μοιάζει ακατόρθωτο (λόγω και προσωπικών του αστοχιών) οφείλει να περιφρουρήσει τις ευεργετικές επιπτώσεις στην οικονομία αναστρέφοντας κατ΄ αρχήν το κλίμα.
Να διαφυλάξει από τους ανεγκέφαλους (που δεν ξέρουν να κυβερνήσουν αλλά μόνο να αντιδρούν) την πρώτη σελίδα ιστορίας του αφού θα την γράψει προσωπικά ο ίδιος.
Να την προστατεύσει από τους λεγόμενους επαναστάτες... που αναζητούν λύσεις στα υπαρξιακά τους ζητήματα μόνο σε εκλογές και στα πεζοδρόμια...
Γιατί η πραγματικότητα που θα συναντήσει ο κ. Τσίπρας, επιστρέφοντας από την μάχη των Βρυξελλών, (είναι δεν είναι παρών) θα του δείχνει πως οι κόκκινες γραμμές για τις οποίες κινδύνευσε να χάσει την μάχη με τους δανειστές θα πρασινίσουν, με «μαγικό τρόπο» αρέσει δεν αρέσει στο 4% που τον αντιπολιτεύεται.
Περιφρούρηση όμως της πιθανής επιτυχούς συμφωνίας του δεν εξασφαλίζεται με κόκκινες γραμμές της πλατφόρμας στην ενέργεια, στις υποδομές, στις επενδύσεις και στις ιδιωτικοποιήσεις.
Για να κάνει το επόμενο βήμα ο κ. Τσίπρας (σε περίπτωση ευνοϊκής συμφωνίας) οφείλει να παραμερίσει τις επαναστατικές ανοησίες διαχωρισμού της οικονομίας σε όσα ελέγχουν οι σύντροφοι και θα είναι κάτι παραπάνω από το 80% της οικονομίας και στα καφενεία και σουβλατζίδικα... που θα επιτρέπει το καθεστώς στον ιδιωτικό τομέα.
Τα υπουργεία Οικονομίας και Ανασυγκρότησης έχουν (ακόμη στα χέρια τους) είτε μέσω ΕΣΠΑ είτε μέσω σχεδίων διεθνών συνεργασιών συγκεκριμένες προτάσεις για θεαματικές ιδιωτικές επενδύσεις στους τομείς της ενέργειας (όπως η διασύνδεση της Κρήτης με την υπόλοιπη χώρα) της τεχνολογίας, της καινοτομίας.
Στα κεφάλαια υπολογίζεται και η αξιοποίηση υφισταμένων προγραμμάτων χρηματοδότησης επενδύσεων (σε βιομηχανία και ενέργεια) από την Ε.Ε.
Ας τα προλάβει ο κ. Τσίπρας πριν τα βάλουν οι σύντροφοι στα συρτάρια και από εκεί στα υπόγεια για να στηρίξουν δικά τους σχέδια συνεργασίας… με την Βενεζουέλα και άλλες προηγμένες… οικονομίες.
george.kraloglou@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr